Van Augias tot Spalletti, de nieuwe uitgaven in de boekhandel

Hier is een selectie van de nieuwe uitgaven in de boekhandels die AdnKronos deze week presenteert.

Simonetta Agnello Hornby is terug in de boekhandel met 'With Justice in the Head' uitgegeven door Mondadori . De schrijver begint met de eenvoudigste en meest directe vraag die we onszelf elke dag stellen: “Is wat ik doe goed of fout?” Vervolgens bespreken we de rechtvaardigheid binnen het gezin, verschijnselen van sociaal onrecht, het spook van oorlogen (bestaan ​​er rechtvaardige oorlogen?), de rechtsbedeling en de opvoeding van kinderen en kleinkinderen. Agnello Hornby zoekt voorbeelden in het dierenleven en onderzoekt de representatie van rechtvaardigheid in de populaire cultuur, kunst, literatuur en verhalen die bijdragen aan het creëren van een burgerlijke gevoeligheid.

Bedenk, onderzoek en keer – als advocaat en rechter – uiteraard terug naar de plekken waar u als advocaat en rechter gerechtigheid hebt gezien en beoefend. Het leert ons wat een volksjury doet, het geeft ons inzicht in de criteria op basis waarvan het familierecht zich ontwikkelt, en wat er gebeurt als er moet worden besloten of een minderjarige moet worden uitgezet of bij zijn ouders moet worden achtergelaten. Op de achtergrond de twee eilanden Sicilië en Engeland, met hun geschiedenis, identiteit en beschaving: een rijkdom aan culturen en ervaringen die heeft geleid tot de unieke wijsheid die in deze pagina's de schrijfsels van Simonetta Agnello Hornby voedt.

'Genocide' (Piemme) van Rula Jebreal

Na mezelf een leven lang, zowel persoonlijk als professioneel, te hebben afgevraagd hoe de wereld catastrofes zoals de Holocaust kon toestaan, vond ik het antwoord in het puin van mijn gekwelde thuisland, duizenden kilometers verwijderd van de Europese vernietigingskampen. Ik schrijf dit boek omdat de genocide in Gaza me diepgaand heeft veranderd. Op basis van deze overwegingen schrijft Rula Jebreal haar essay 'Genocide', uitgegeven door Piemme. Het heeft de morele en politieke leegte blootgelegd van een wereld die de mensheid reduceert tot een hiërarchie van de dood. Ik schrijf zodat niemand in de toekomst kan zeggen dat hij of zij het niet wist of niet had kunnen weten. Ik schrijf in de hoop dat er nog tijd is om de uitbreiding van Israëls koloniale genocide in heel Palestina te stoppen. Ik schrijf zodat de slogan 'nooit meer' een oproep tot actie wordt. Ik schrijf omdat, zelfs als alles verloren lijkt, woorden het enige zijn dat overblijft, en daarmee de morele verplichting om te herdenken en weerstand te bieden. Ik schrijf zodat mijn woorden kunnen helpen voorkomen dat de genocide in Gaza een doctrine wordt die naar de rest van de wereld wordt geëxporteerd, een model dat kan worden toegepast telkens wanneer de macht besluit de overhand te krijgen over de rede en zo de veiligheid en het bestaan ​​van de mensheid zelf bedreigt.

'Genocide' is een hardvochtig maar noodzakelijk boek dat de burgermaatschappij en de politiek aanspreekt op hun verantwoordelijkheden, hun fouten, hun gemakkelijke waarheden en omissies. Want als zwijgen een vorm van medeplichtigheid is, dan is het ook de hefboom waarmee we met z’n allen het risico lopen om buiten de democratische orde te treden, richting nieuwe jungles waar het recht van de sterkste heerst.

'Eén gedeeld door twee. Broeders en zusters (Feltrinelli) van Massimo Recalcati

Het boek ''Eén deelde twee. 'Broeders en zussen', geschreven door Massimo Recalcati in de boekhandel met Feltrinelli, onderzoekt in de eerste plaats de conflicten en kwellingen die de relatie tussen broers en zussen kenmerken. De eerste beweging die deze relatie stuurt, is in feite niet die van broeder- of zusterschap, maar die van haat en vijandschap.

Met de geboorte van een broertje of zusje wordt ons leven blootgesteld aan het meervoudige regime van de Twee, aan de onmogelijkheid om een ​​onverdeeld Eén te zijn. En de eerste instinctieve neiging van de mens is niet om de Twee te verwelkomen, maar om het af te wijzen, om het bestaan ​​ervan te ontkennen. Het kan dus niet de Natuur zijn, de substantie van het bloed, die een band van broeder- of zusterschap schept.

Broeders en zusters riskeren altijd een openlijk conflict, een strijd zonder grenzen, de onvermoeibare agressie van een afgunstige en jaloerse rivaliteit die geen enkele mogelijkheid tot pacificatie lijkt te kennen. Hoe kunnen we dan broeders en zusters worden, los van de mythe van bloedverwantschap? Hoe creëer je een broeder- en zusterschap die niet ten prooi valt aan haat, afgunst of agressieve claims? Is het mogelijk om een ​​discrete band van solidariteit te creëren zonder de pretentie te hebben dat alles gedeeld wordt, zonder het afzonderlijke bestaan ​​van de Ander te annuleren, zonder de werkelijkheid van de Twee koste wat kost in de beslotenheid van de Ene te willen dwingen?

'Muziek voor mij' (Einaudi) van Corrado Augias

Einaudi stuurt 'La musica per me' van Corrado Augias naar de boekhandels. Door haar ongrijpbare en onuitsprekelijke aard roept muziek diepe emoties in ons op. Zijn taal is universeel en toch moeilijk in woorden te vertalen. Om het mysterie ervan te verklaren, grijpen we soms naar metaforen en vergelijkingen, maar de waarheid is dat de schoonheid, de charme en de kracht ervan onze taal te boven gaan. Het vermogen om de vreugde van muziek over te brengen, het vermogen om zulke intense gevoelens op te roepen, is al jaren de menselijke en professionele uitdaging van een schrijver en journalist als Corrado Augias. Door een lange verkeringstijd raakt Augias' leven verbonden met de muziekwereld. Vanaf zijn adolescentie, toen zijn ouders hem meenamen naar een zomervoorstelling van Beethovens Pastorale in de Basiliek van Maxentius, had de auteur het gevoel dat hij "geconfronteerd werd met iets immens en buitengewoon moois." Sterker nog: hij vond dat de componist ons "een verhaal vertelde".

Augias bleef dit verhaal zijn hele leven nastreven, maar hij betreurde het dat hij nooit de muziek van binnenuit had beoefend, het systematischer had bestudeerd en echt had leren spelen. Dankzij een autodidactische passie, die daardoor niet minder intens was, en door zijn werk als journalist bij de RAI - de vele muziekprogramma's die hij presenteerde, de grote dirigenten en instrumentalisten die hij het geluk had te ontmoeten - slaagde Augias erin "de muziek binnen te dringen, de muzikanten te leren kennen, te weten te komen wie ze waren, of en hoe de historische periode waarin ze leefden hun composities had beïnvloed, of het mogelijk was om uit hun bestaan ​​iets af te leiden over de kwaliteit, de toon van hun werken". Hij slaagt erin om ons de muziek en haar hoofdpersonen in al hun menselijke en artistieke schoonheid terug te geven in een boek vol verhalen, sferen en onvergetelijke personages.

'Londen, de plaatsen van macht' (Solferino) van Marco Varvello

Marco Varvello, al jarenlang correspondent voor Rai in Groot-Brittannië, signeert samen met Solferino 'London, the places of power', een essay in de boekhandel. Na Duitsland is het Verenigd Koninkrijk de grootste economie van Europa. Het land loopt voorop in uitgaven en militaire macht. Gezien de risicovolle internationale situatie is de belofte om dichter bij de Europese Unie te komen van cruciaal belang, zelfs voor ons Italianen. Londen herontdekt gemeenschappelijke belangen en waarden. Om de terugkeer van dit land in de internationale belangstelling te begrijpen, is het nodig terug te blikken op het afgelopen decennium: van de Brexit tot de mogelijke 'reset' van de nieuwe Labour-regering richting Europa, van het einde van de lange regeerperiode van Elizabeth tot de nieuwe koers van koning Karel. De beste manier om dat te doen, is door een reis te maken naar de plekken waar beslissingen worden genomen die de geschiedenis hebben veranderd.

Elk hoofdstuk is een stop in de fascinerende Engelse metropool, waarbij de trends die in het land gaande zijn, worden belicht: machtspaleizen als Westminster en Downing Street, maar ook het einde van het conservatieve tijdperk en de terugkeer van de Labour Party. Buckingham Palace vertelt het verhaal van het keerpunt voor de Windsors. De Amerikaanse ambassade wil de relatie met het presidentschap van Trump verdiepen en het dilemma van haar positie tussen Washington en Brussel onder ogen zien. Buurten zoals East End, gebieden met een grote immigratiegolf en een moeilijk sociaal klimaat, en Kentish Town, het 'nieuwe Islington' van de Labour Party.

Een van de bekendste gezichten van RAI, een correspondent die al jarenlang in Londen werkt, doet verslag van de machtsverhoudingen in Londen en de 'tien jaar die het koninkrijk deden schudden' (om het beroemde verslag over de bolsjewistische revolutie te parafraseren). Dat verklaart de herstartfase voor Groot-Brittannië op zowel politiek als institutioneel vlak. Met de nieuwe vorst die zijn ziekte tot een teken van nabijheid voor al zijn onderdanen heeft gemaakt, in eenheid met de toekomstige koningin Catherine, de echtgenote van prins William. Omdat de koninklijke familie, tussen de roddelbladen en de sociale media, een belangrijk hoofdstuk vormt in het begrijpen van het Engelse raadsel en het verklaren van de nieuwe fase in het Britse leven.

'Het paradijs bestaat... maar hoeveel moeite kost het' (Rizzoli) van Luciano Spalletti

Luciano Spalletti, auteur van 'Il paradiso esiste… Ma quanta sforza', uitgegeven door Rizzoli en coach van ons nationale team sinds augustus 2023, is een van de meest complexe en fascinerende figuren in het Italiaanse voetbal. Een man die maar weinigen kennen, en die tot buitengewone tederheid in staat is. Maar één vergissing en het fluweel verandert in prikkeldraad. Als speler en trainer was hij regelmatig te vinden in de kleedkamers van alle voetbalcategorieën. Als kind begon hij bij de jeugd van Avane en bereikte hij de jeugd van Fiorentina; daarna startte hij weer bij de amateurs en maakte de overstap naar de Serie A, die hij in 1997 veroverde als trainer van Empoli.

Van seizoen tot seizoen, van overwinning tot overwinning, heeft hij miljoenen fans verbaasd over de kwaliteit van het spel van zijn teams. Ondanks zichzelf heeft hij in de loop der jaren te maken gehad met lastige zaken met enkele van zijn fantastische en stormachtige kapiteins. In dit boek vertelt hij zijn verhaal aan Giancarlo Dotto, een groot ontcijferaar van complexe zielen, zoals hij dat nog nooit eerder heeft gedaan.

En terwijl hij zijn wortels onthult, zijn liefde voor het land, zijn loyaliteit aan de waarden van een wereld die niet meer bestaat, "gemaakt van zoveel werk, waardigheid, inspanning en eenvoudige dingen", blikt hij terug op zijn pad. Van het begin tot het meesterwerk Scudetto met Napoli in 2023 – de eerste sinds het Maradona-tijdperk, een stad die explodeerde van vreugde – en het gekwelde afscheid waar al zoveel over geschreven is. Op de bank van het nationale team belanden met het prachtige doel om een ​​nieuwe winstcyclus op te bouwen. De hemel bestaat… Maar hoeveel moeite zit er in het verhaal van meneer Spalletti en zovelen anderen; een boek vol angsten en luchtigheid, een intiem portret en tegelijkertijd een groot menselijk fresco, een filosofisch handboek, niet alleen op voetbalgebied; Het is een verhandeling over vriendschap, over de noodlottigheid van jezelf verliezen en het geluk van jezelf weer vinden, en over de noodzaak om heftige emoties te ervaren.

'De stilte van de wolven' (Nord) van Cécile Baudin

Na 'De fabriek van onzichtbare lotsbestemmingen' keert Cécile Baudin terug naar de boekhandel met een nieuwe verontrustende historische roman: 'De stilte van de wolven' ligt in de winkels bij uitgeverij Nord. Frankrijk, 1835. Wanneer op een ijskoude ochtend in maart aan de voet van het sobere kasteel waarin het psychiatrisch ziekenhuis van Saint-Auban is gevestigd, het levenloze lichaam van een jonge geneeskundestudent die in het instituut werkte, in de sneeuw wordt gevonden, kunnen we niet anders dan denken aan het bloeddorstige dier dat enkele decennia eerder de streek terroriseerde en tientallen slachtoffers maakte.

Maar het verhaal van het Beest van Gévaudan lijkt nu slechts een legende te zijn, en het ontbreken van zichtbare wonden op het lichaam van de ongelukkige man suggereert eerder dat hij per ongeluk is gevallen en vervolgens is onderkoeld. Maar de schaduw van het verleden komt terug en bemoeilijkt de zaak zodra Marianne, de verpleegster van het instituut, bewijs vindt dat de jongeman opzettelijk is gemarteld en vervolgens is doodgevroren. Niemand zou geloof hechten aan de mening van een vrouw, behalve Victor Chastel, de vrederechter van het kanton, wiens duistere verleden hem de reputatie van een eenling heeft opgeleverd. Chastel heeft aan den lijve ondervonden wat het betekent om alleen te zijn en te vechten tegen alles en iedereen. Hij besluit op Mariannes intuïtie te vertrouwen en zet zijn onderzoek voort in de geboorteplaats van het slachtoffer. Daar stuit hij opnieuw op het wantrouwen en de zwijgzaamheid van de plaatselijke notabelen.

En opnieuw zal het een vrouw zijn, Constance, een geestige meid uit een rijke plaatselijke familie, die hem de weg zal wijzen en hem op het spoor zal brengen van een geheim dat jarenlang verborgen is gehouden, een onrecht jegens de zwaksten waarvan sommigen dachten dat het voor altijd begraven zou zijn, maar waarop een ingewikkeld en onverbiddelijk wraakplan broedde. Onder het mom van een aangrijpend onderzoek schetst Baudin een historische roman die zich afspeelt in de Franse provincies aan het einde van de Industriële Revolutie. In die tijd heerst er nog steeds onderdrukking en ongelijkheid, maar vrouwen nemen niet langer genoegen met een vaste woonplaats en beginnen eindelijk hun eigen lot in handen te nemen. Zelfs als dat betekent dat je iemand moet doden…

'De meest beklagenswaardige hemel is de lege' (Sellerio) door Eugenio Baroncelli

Met ironie en bedrog presenteert Eugenio Baroncelli 'De zieligste hemel is de lege', uitgegeven door Sellerio, zijn boek dat zichzelf presenteert als een autobiografie. Hij was een biograaf in zijn eerdere boeken over verzonnen levens en een vervalser van echte levens die zich openbaren in de flits van een enkele gebeurtenis, een schrijver van overlijdensberichten van mensen die nooit stierven, van recensies en van omslagen die de plaats innemen van hun boekdelen, een bedenker van zijn eigen plots in romans die aan anderen worden toegeschreven en omgekeerd. Hij wilde niet alleen een autobiografie van de Andere hij ('Het is aan de ander, aan Baroncelli, dat dingen gebeuren'), maar een autobiografie van de vele 'Anderen en hun projecties'.

En hij vervult zijn taak door, zoals gewoonlijk, eruditie en apocriefen te vermengen, zeer futiele herinneringen, het lezen van ervaringen die in een zin zijn opgesloten, gebeurtenissen die andere schrijvers overkwamen en die hij zelf opnieuw beleefde, microverhalen, aforismen van wijsheid die aan het begin van elke schijn van overtuiging zijn ontdaan, de buitenwijken van reisbestemmingen, vluchtige genegenheden en gebaren. Dit alles in een persoonlijke stijl die de muzikale frasering boven elke vorm van expressiviteit stelt, waardoor het bijna verplicht is om na elke korte paragraaf die gelezen wordt, de volgende paragraaf te lezen.

'De Gouvernante' (Marsilio) van Csaba dalla Zorza

Met Marsilio verschijnt 'De Gouvernante' van Csaba dalla Zorza in de winkels. Van de buitenkant gezien vertoont zijn leven geen gebreken, alleen de typische nauwkeurigheid van wat er aan tafel wordt besloten. Een vrouw die alles had: een man, kinderen, een mooi huis, een benijdenswaardige professionele baan. Hij had alles wat velen gelukkig zou maken. Voor zijn zestigste verjaardag besluit hij zichzelf een geschenk te geven: hij wil een verborgen verlangen volgen en achterlaten wat hij heeft om ergens anders heen te gaan.

Stukje bij beetje opent de vrouw haar hart voor de lezers, net als de kast waarin ze haar porseleinverzameling bewaart. Zo komen er stukjes van een bestaan ​​aan het licht waar niemand ooit van heeft geweten. Een bekentenis die het midden houdt tussen de wens om te zijn en de noodzaak om te verschijnen. Een vrouw die haar kwetsbaarheden met wilskracht bedekte, die moest vechten tegen het grootste wat het leven haar kon bieden: zichzelf.

Familie, het oordeel van anderen, de angst om tekort te schieten, waren vaste punten waaraan je je kon vasthouden, maar waar je ook weer vanaf kon glijden. Totdat hij op een dag begrijpt dat accepteren wie je bent, zelfs als dat niet overeenkomt met het idee dat anderen van je hebben of met de verwachtingen die zij hebben, de enige manier is om echt te gaan leven.

'De stilte barst' (Salani) van Javier Castillo

'La crepa del silenzio' van Javier Castillo ligt vanaf 13 mei bij Salani in de boekhandel. Staten Island, 1981. De fiets van Daniel Miller wordt verlaten teruggevonden vlak bij zijn huis. Maar van het kind is geen spoor. Dertig jaar later volgt onderzoeksjournalist Miren Triggs een spoor dat leidt tot de angstaanjagende ontdekking van een lichaam met gesloten lippen. Samen met Jim Schmoer, zijn voormalige hoogleraar journalistiek en inmiddels meer dan een vriend, probeert hij te achterhalen wat de twee zaken met elkaar verbindt; Daarmee helpen ze Ben Miller, Daniels vader, een voormalig FBI-inspecteur die de hartverscheurende leegte nooit heeft opgegeven, om voor het laatst de verdwijning van zijn zoon te reconstrueren. Ze duiken in een raadsel waarin de echo van het verleden resoneert in de fouten van het heden en herinneringen bedrog worden.

Enkel de stilte blijft de onaantastbare toevlucht van die verraden onschuld, maar Mirens instinct detecteert een scheur die ze koste wat kost moet doorbreken voordat deze sluit. Javier Castillo keert terug om de lezers in gijzeling te houden met een nieuw onderzoek naar Miren Triggs, de hoofdpersoon uit Snow Girl en The Game of the Soul. Een thriller die geen rust gunt, waarin oude wonden als nooit eerder onthulde geheimen weer opduiken: een duistere en levendige symfonie, verscheurd door de pijnlijke en bevrijdende kracht van de waarheid.