Waarom een groep advocaten de Italiaanse regering aanklaagt wegens ‘medeplichtigheid aan de genocide in Gaza’
"Genoeg met het verhaal van de slechterik op post. Het plan van de zionisten om de Palestijnen te deporteren en te genociden is bijna 130 jaar geleden ontstaan en is onafgebroken, zij het met wisselende intensiteit, door alle regeringen voortgezet, inclusief die met een Labour- en socialistische meerderheid." Ugo Giannangeli , sinds 1974 strafrechtadvocaat, eerst in Como, vervolgens in Varese en sinds 1983 permanent in Milaan, neemt geen blad voor de mond. Hij heeft zijn professionele betrokkenheid altijd gecombineerd met een sociaal en politiek engagement binnen de militante linkerzijde, met name op het gebied van gevangenissen, de onderdrukking van sociale strijd en internationale solidariteit, maar vooral ter ondersteuning van het verzet van het Palestijnse volk tegen de Israëlische bezetting . Hij werkte mee aan de oprichting van de Strafkamer van Milaan en nam als internationaal waarnemer deel aan belangrijke gebeurtenissen, waaronder de laatste verkiezingen in Palestina in 2006. Nooit eerder heeft hij zich zo uitgebreid gewijd aan het uitleggen van de oorsprong en de werkelijke motieven van het conflict dat de bevolking van Gaza decimeert: in tien dagen tijd nam hij deel aan vier bijeenkomsten in Lombardije.
Laten we dan maar bij het begin beginnen... Wat is uw antwoord aan degenen die zeggen dat de huidige oorlog op 7 oktober 2023 begon?
Niets is minder waar. Het is zelfs niet juist om terug te gaan naar 1948. De eerste uiting van de intentie om 'het land te stelen' van de Palestijnen dateert uit 1897, de datum van het eerste zionistische congres in Bazel. Sommige rabbijnen, die waren gestuurd om de situatie ter plaatse te onderzoeken, gebruikten deze uitdrukking in de brief aan hun referenten: 'De bruid is mooi, maar ze is al getrouwd met een andere man'. Wie de slogan gebruikt 'Een land zonder volk voor een volk zonder land' liegt schaamteloos: Palestina is altijd bewoond geweest door zijn volk. Sinds het einde van de 19e eeuw is de intentie dus één en dezelfde: de uitroeiing van dit volk.
Laten we 50 jaar vooruit spoelen in de tijd.
Toen de staat Israël op 14 mei 1948 werd geboren, wilden de zionisten in hun mooiste kleren verschijnen bij de VN. Ze verklaarden de oprichting van een Joodse staat en beloofden een grondwet uit te vaardigen die nooit het licht heeft gezien. 'De staat Israël - zo lezen we in het document - zal openstaan voor Joodse immigratie en de hereniging van ballingen, zal het welzijn en de ontwikkeling van zijn inwoners bewerkstelligen, zal gegrondvest zijn op vrijheid, rechtvaardigheid en vrede, zoals voorspeld door de profeten van Israël, en zal volledige gelijkheid garanderen voor al zijn inwoners zonder onderscheid.' Allemaal woorden die een dode letter bleven, omdat de rechten van de Palestijnen altijd met voeten zijn getreden, met de bezetting en de vermenigvuldiging van illegale koloniën. Het duurde echter 70 jaar voordat de zionisten openlijk openlijk kwamen: in de 'Fundamentele Wet op de Natiestaat' uit 2018 staat geschreven: 'Het recht op zelfbeschikking in de staat Israël is een exclusief recht van het Joodse volk', ondanks het feit dat 21% van de bevolking van het islamitische of christelijke geloof. Jeruzalem wordt ook aangeduid als verenigd en de hoofdstad van Israël, hoewel dit in strijd is met het internationaal recht. Maar er is nog een zeer ernstige verklaring: 'de staat - zo luidt het - beschouwt de ontwikkeling van de Joodse nederzetting als een nationale waarde en zal zich inzetten voor het aanmoedigen en bevorderen van de oprichting en consolidatie ervan': daarom wordt de misdaad van kolonialisme als een waarde beschouwd!
En inderdaad, de kolonies blijven zich vermenigvuldigen.
Ze deden het zelfs tijdens de twee jaar durende Oslo-onderhandelingen (1993-95). Een paar dagen geleden werden er nog eens 22 gelegaliseerd. Eind jaren tachtig, tijdens de 'eerste intifada', waren er 50-60 duizend kolonisten, nu zijn het er 750 duizend. Aan de politici die hun mond blijven vullen met de formule 'Twee volkeren, twee staten' vraag ik: en waar, alstublieft, moet de Palestijnse staat geboren worden? Als u dit project dat u steunt geloofwaardig wilt maken, vertel me dan hoe u het wilt realiseren, geef me een stappenplan: er zijn 750 duizend kolonisten, moeten we dan beginnen met 10.000 of 20.000 per maand weg te sturen? Waar moeten we ze plaatsen? Maak deze uitspraak concreet voor me, anders is het een grapje.
Hoe rechtvaardigen ze deze expansionistische doelstellingen?
Ze voelen niet de behoefte om ze te rechtvaardigen. Luister naar wat de 'founding father' Ben Goerion in 1976 schreef: 'Maar waarom zouden de Arabieren vrede sluiten? Als ik een Arabische leider was, zou ik het nooit doen, het is normaal, we hebben hun land ingenomen. Natuurlijk, God heeft het ons beloofd, maar wat kan hen dat schelen? Onze God is niet hun God. Het is waar dat we uit Israël komen, maar dat gaat 2000 jaar terug. Wat voor invloed heeft dat op hen? Natuurlijk was er antisemitisme, nazisme, Auschwitz. Maar was het hun schuld? Nee. Ze zien maar één ding: we kwamen en stalen hun land, waarom zouden ze dit feit accepteren?' En toch zegt Ben Goerion zelf bij een andere gelegenheid: 'We moeten de Arabieren verdrijven en hun plaats innemen. Zionisme houdt de deportatie van de Joden in, de deportatie van de Arabieren is eenvoudig, er zijn zoveel Arabische staten!' Dat is precies wat ze nu van plan zijn te doen: we weten dat ze grote sommen geld bieden, niet alleen aan Arabische landen maar ook aan andere Afrikaanse staten om de Palestijnen 'aan te vallen' en de weg vrij te maken voor kolonialisme, wat niet alleen de diefstal van hulpbronnen inhoudt maar ook de verdrijving van de bevolking, de meest brutale en criminele vorm van kolonisatie, die op zichzelf al een misdaad is”.
En niemand lijkt er nog interesse in te hebben om ze te stoppen…
In 1989 bekritiseerde Netanyahu de Israëlische regering omdat ze de kans had gemist om heel Palestina te bezetten tijdens de gebeurtenissen op het Plein van de Hemelse Vrede, wat de aandacht van de wereld afleidde. Zelfs in Gaza gooiden kinderen stenen naar tanks en Rabin, een Nobelprijswinnaar voor de Vrede, sloot scholen en beval soldaten de armen van kinderen te breken. De Israëlische regering is altijd meedogenloos geweest tegen vrouwen, kinderen en adolescenten, om de toekomst van een volk te vernietigen. Maar nu is de internationale gemeenschap zo inert dat Israël het 'vijgenblad' van Hamas niet langer nodig heeft: het doodt ouderen, vrouwen en kinderen straffeloos met bommen en honger.
Verschillende rapporten van de Verenigde Naties en vele ngo's beschuldigen Israël van "genocide" . Wat is uw reactie op degenen die deze term in twijfel trekken?
Degene die het gebruikte was de Israëliër Amos Goldberg, hoogleraar Holocaustgeschiedenis aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem: 'Ja, het is een genocide, het is moeilijk en pijnlijk om het toe te geven, maar we kunnen niet langer aan deze conclusie ontkomen. De Joodse geschiedenis zal voortaan bezoedeld worden door het merkteken van Kaïn, voor de meest afschuwelijke misdaad.' In twintig regels gebruikt hij de uitdrukking genocide zes keer. En hij verduidelijkt: 'De talrijke uitroeiingsverklaringen door hoge functionarissen van de Israëlische regering en de algemene toon van uitroeiing in het publieke debat wijzen erop dat dit ook de bedoeling was.'
Er zijn ook mensen die de gebeurtenissen in Palestina vergelijken met de Holocaust . Is dit een riskante vergelijking?
Nogmaals, het zijn niet alleen Arabieren en Palestijnen die het gebruiken, maar ook Joden zelf. Op 28 oktober 2023 bezetten activisten van de groep Jewish Voice for Peace Grand Central Station in New York. Meer dan 200 van hen werden gearresteerd. Dit schreven ze: 'Vandaag heeft Israël andere Palestijnen levend verbrand, er is geen verschil tussen mensen in gaskamers stoppen en mensen levend verbranden in tenten in veilige zones. Er voltrekt zich een holocaust voor onze ogen en de wereld zwijgt.' In werkelijkheid is het niet waar dat de wereld zwijgt: we moeten onderscheid maken tussen regeringen en bevolkingen. Miljoenen mensen gingen de straat op, en toch... Een paar dagen geleden zei Netanyahu: we veranderen het gezicht van de wereld. Helaas is het waar, daarom gaat de kwestie Gaza ons allemaal aan. De Palestijnen zijn directe slachtoffers, maar wij zijn collaterale slachtoffers. Zelfs minister van Defensie Guido Crosetto zei een paar dagen geleden: 'De wereld is veranderd, de VN tellen even zwaar als Europa in de wereld, dat wil zeggen, niets. We zijn van een wereld waarin waarden ertoe deden naar een wereld gegaan waarin economische waarden ertoe doen, dat wil zeggen geopolitieke belangen.' Een ongelooflijk serieuze uitspraak, maar een terechte constatering. Sommigen zullen zeggen: Crosetto is een man van rechts. Laten we eens kijken wat Piero Fassino van Sinistra per Israele zegt: 'Het internationaal recht en de rechterlijke macht kunnen een obstakel vormen bij het zoeken naar vrede. Politiek moet zegevieren.'
Sommigen vinden het paradoxaal dat de staat Israël juist is ontstaan uit een resolutie van de VN, aangezien het land de beslissingen die op hem betrekking hadden, nooit heeft gerespecteerd.
"Minstens twintig van de dertig artikelen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens uit 1948 worden dagelijks geschonden door het Israëlische leger, om nog maar te zwijgen van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en het Verdrag inzake de Voorkoming en Bestraffing van Genocide, die Israël ook in 1948 ondertekende. Dit alles wordt ontmanteld. Zelfs de resoluties van de VN-Veiligheidsraad, die dwang zouden hebben, worden volledig genegeerd, inclusief de resolutie uit 2016 over de ontmanteling van de nederzettingen en nummer 2728 van 2024 (tijdens de genocide) over het staakt-het-vuren. 2024 was een bijzonder jaar, een uitbarsting van trots voor internationale instellingen, van het Internationaal Gerechtshof dat op 26 januari (na slechts twee hoorzittingen) de genocide als "aannemelijk" definieerde tot de verordeningen van maart en mei, tot aan het oordeel van het hof aan de VN met het verzoek om de nederzettingen te ontmantelen, dat de VN zelf in haar plenaire vergadering accepteerde. De uitvoering ervan werd vastgesteld binnen 12 maanden (d.w.z. tot en met september). Maar de meest sensationele schending betreft het arrestatiebevel dat door het Internationaal Strafhof werd uitgevaardigd voor oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid tegen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, de voormalige Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant en het hoofd van de gewapende tak van Hamas, Mohammad Deif (deze laatste waarschijnlijk door de Israëliërs gedood). Dit arrestatiebevel is 'erga omnes' geldig, en toch hebben verschillende staatshoofden, waaronder de Hongaarse Viktor Orbán en Donald Trump, Netanyahu met alle eer uitgenodigd en verwelkomd, terwijl Trump zelf in plaats daarvan sancties heeft geëist en de toegang tot de VS heeft ontzegd aan ICC-aanklager Karim Khan.
Is er dan geen hoop dat rechtvaardigheid zal zegevieren?
We geven niet op, ook al is dit een van de donkerste periodes van de afgelopen 80 jaar. Op juridisch vlak is een groep van ongeveer dertig juristen gevormd die werken aan verschillende nationale en internationale juridische initiatieven. Al meer dan een jaar loopt er een klacht bij het Openbaar Ministerie in Rome, nog steeds zonder reactie, wegens de medeplichtigheid van Italië aan de genocide, vooral gebaseerd op de wapenleveringen (ons land is, zoals bekend, de derde leverancier na de VS en Duitsland). Na de zomer zullen Giorgia Meloni, Guido Crosetto en Antonio Tajani worden aangeklaagd bij het bevoegde Internationaal Strafhof. Er is ook een civiele procedure voor schadevergoeding tegen Leonardo gepland. We hebben gevraagd het Italië-Israël Monument niet te verlengen, en de reactie van de regering was: we moeten een communicatiekanaal met Israël in stand houden. Ja, het communicatiekanaal loopt via de Oto Melara-kanonnen die op uitgehongerde burgers schieten.
Staat alleen het lot van Palestina op het spel?
Helemaal niet. De jurist en rechtsfilosoof Luigi Ferrajoli kaart het politieke probleem aan van de toekomst van het internationaal recht, van de vrede en van de mensenrechten zelf, waarbij het project van coëxistentie, zoals geschetst in de VN-Handvesten, wordt vervangen door een nieuwe orde-wanorde gebaseerd op een militair bondgenootschap zoals de NAVO en op oorlog als middel om internationale geschillen op te lossen. Dat wil zeggen, de totale teloorgang van de goede bedoelingen van '45-'50, toen de instellingen en verdragen die als tegengif hadden moeten dienen voor nieuwe conflicten, genocides en gruwelijke misdaden, werden geboren. Er werd gezegd 'nooit meer', maar vandaag de dag heerst de wreedheid van de sterkste steeds meer. We moeten ons allemaal mobiliseren, anders zullen we, als ons iets vreselijks overkomt, geen andere keuze hebben dan onze blinde stompzinnigheid de schuld te geven.
Luce
