De naam van paus Leo XIV geeft een aanwijzing over hoe hij met sociale en politieke verdeeldheid zal omgaan, zegt bisschop

De Amerikaanse auteur, spreker en theoloog bisschop Robert Barron was deze week in het Vaticaan om getuige te zijn van de verkiezing van een nieuwe paus. Hij deelde zijn gedachten met Fox News Digital over de "intrigerende" nieuwe pauselijke naam van kardinaal Robert Prevost.

Pauselijke namen zijn vaak zeer symbolisch met betrekking tot hoe een paus als leider van de katholieke kerk zal dienen. Pausen kiezen doorgaans namen van voorgangers die ze bewonderen of willen navolgen. Prevost koos uiteindelijk voor Leo XIV ter ere van paus Leo XIII, die van 1878 tot 1903 diende.

"Hij had Franciscus II kunnen zijn, en dan hadden we gezegd: 'O, daar zit hij duidelijk in de lijn van Franciscus.' Hij had Johannes Paulus III kunnen zijn, en dan hadden we gedacht: 'O, hij zit echt in die meer conservatieve lijn.' Hij had Johannes XXIV kunnen zijn, en dan hadden we gezegd: 'O, nu is hij een echte revolutionaire liberaal, enzovoort'," zei Barron. "Het feit dat hij meer dan 100 jaar terugging naar deze zeer interessante en cruciale figuur... onze nieuwe paus zei: ik wil ook een kritische betrokkenheid bij de moderne wereld, niet zomaar een 'nee', maar ook niet zomaar een 'ja', niet zomaar een instemming ermee."

KARDINAAL DOLAN BESCHRIJFT PAUS XIV ALS 'WERELDBURGER' EN ZAL BRUGGEN BOUWEN MET TRUMP

Barron wees erop dat Leo XIII een sleutelfiguur was vanwege de timing van zijn regering. Zijn regering vond plaats in een tijd waarin de kerk te kampen had met enorme politieke en filosofische omwentelingen in de 18e en 19e eeuw, zoals de Franse en Amerikaanse Revoluties en de introductie van filosofieën zoals het marxisme.

"De eerste reactie van de kerk [op deze veranderingen] was zeer negatief. Het was een groot 'nee' tegen de moderniteit. Tegen het einde van de 19e eeuw, denk ik, was de kerk, met een zekere afstand en een zekere kritische intelligentie, bereid om een ​​meer, noem het maar, creatieve betrokkenheid bij de moderniteit aan te gaan. En ik denk dat paus Leo XIII precies dat vertegenwoordigt," zei Barron.

Om zijn standpunt kracht bij te zetten, verwees de bisschop naar de Rerum Novarum, een encycliek van paus Leo XII uit 1891.

"In dat document is [Leo XII] een fel tegenstander van het marxisme, een fel tegenstander van socialisme en communisme, een groot verdediger van privébezit en de markteconomie," zei Barron. "Dus je zegt: 'Oké, daar is dat geweldige 'nee' tegen de linkse economische revoluties.' Tegelijkertijd spreekt [Leo XII] zich in diezelfde brief krachtig uit voor het recht om vakbonden te vormen. Hij is zeer sterk voorstander van wat wij de universele bestemming van goederen noemen."

"Paus Leo zegt in die brief zelfs dat, zodra aan de eisen van noodzakelijkheid en fatsoen in je leven is voldaan, de rest van je bezittingen toebehoort aan de armen," vervolgde Barron. "Dat is niet zomaar een standaard, saai, gangbaar standpunt. Dat is een behoorlijk revolutionaire uitspraak. Maar let op de mooie balans in die brief tussen 'ja' tegen privébezit, het grote 'nee' tegen socialisme en marxisme, en het grote 'ja' tegen de universele bestemming van goederen. Leo zet daarmee de toon voor de rest van de katholieke sociale leer die hem volgde."

Tot slot zei Barron dat hij denkt dat Prevost's keuze voor Leo XIV van de nieuwe paus "een zeer interessante speler" maakt in het debat tussen rechts en links in de politiek.

"[Leo XVI] past niet – en ik heb dit al duizend keer gezegd – hij en andere grote vertegenwoordigers van de katholieke sociale leer passen niet in onze categorieën van links en rechts," zei Barron. "Ze passen niet in het Democratisch-Republikeinse spectrum, ze bevinden zich in een ruimte die verder reikt dan die onderscheidingen. Dus ik denk dat dat misschien wel het meest interessant aan hem is."