Arcadia's Art House is een gerealiseerde droom
Er was eens een tijd dat het Art House in Arcadia Wildlife Sanctuary een sprookje was.
In 2013 verhuisde Jan Ruby-Crystal, alumna van het Pratt Institute in New York, naar Northampton om met haar jeugdliefde te trouwen. Haar verhuiswagen bevatte echter alleen kunstbenodigdheden.
"Wat is er met u, mevrouw? Heeft u geen meubels?", kon de verhuizer uit Brooklyn niet nalaten te vragen terwijl hij een aantal kleine dozen, gelabeld als "potloden" en "kunstboeken", de bus in droeg.
"Nou, kijk," zei Ruby-Crystal, "ik ga ergens een kunststudio openen."
Hij lachte de hele weg naar Massachusetts.
Ruby-Crystal, die een groot gevoel voor humor heeft, is emeritus hoogleraar aan de Shippensburg University en heeft ook kunst gedoceerd in New York, Ohio en Northampton aan de Smith College Campus School. Ze glimlachte met een twinkeling in haar ogen.
Al snel nam ze contact op met Pratt om te vragen of ze haar in contact konden brengen met een werkgever. Hoewel hun netwerk niet tot in het westen van Massachusetts reikte, boden ze haar een gratis meditatiecursus aan bij Rhonda Schaller. In een online cursus die ze zeven keer volgde, werd haar gevraagd zich iets voor te stellen wat ze nog nooit had gezien. Dit is wat ze als resultaat schreef:
Stel je een prachtig bouwwerk voor, omringd door natuur, vogels, water, bergen in de verte en een schone, frisse lucht. Het is van hout en groot, luchtig met veel ramen en creatieve ruimtes. Een veranda, gedeeltelijk afgeschermd, nodigt uit tot buitenruimte. Kunstmaterialen zijn netjes geplaatst en georganiseerd in kasten voor elk type activiteit... kunstgroepen, gilden en allerlei creatieve groepen komen er samen en noemen het hun thuis.
Ondertussen, midden in het bos, was Jonah Keane, die nu alle Connecticut River Valley Wildlife Sanctuaries voor Mass Audubon beheert, net aangekomen bij Arcadia in Easthampton met zijn eigen visie. Hij merkte de lange geschiedenis van kunst en natuur in de vallei op en vertelde een vriend over zijn wens om in contact te komen met lokale kunstenaars. Zijn vriend had de perfecte kandidaat gevonden: zijn nieuwe buurvrouw, Jan Ruby-Crystal.
Keane belde haar meteen op. "Hoe snel kun je hier zijn?" vroeg hij.
“Vijf minuten,” zei ze.
Terwijl Ruby-Crystal in haar Toyota Prius het parkeerterrein op reed, stond Keane hoopvol bij de ingang van Arcadia te zwaaien met haar sleutels.
Hij had twee plekken om zijn nieuwe Art House-directeur te laten zien, maar zij wilde er maar één zien: een piepklein huisje genaamd Norman Studio. Er is weinig bekend over het oorspronkelijke huisje, dat volgens Ruby-Crystal zo'n 4,5 bij 5 meter breed is. Volgens de archieven van de Massachusetts Audubon Society was Arcadia het eerste grote toevluchtsoord in West-Massachusetts, verworven in 1944. Keane ontving onlangs foto's van de kleindochter van voormalig directeur Ed Mason uit 1949, waarop het huisje in onberispelijke staat verkeert: een robuust huisje tussen dennenbomen dat er, nou ja, magisch uitziet.
Maar het was al lang verlaten toen Robijn-Kristal het voor het eerst zag. Het zat vol muizen, "er zaten gaten in de muur waar dieren in en uit liepen", en het middelpunt was een lelijke potkachel. Desondanks staarde ze door de twee stoffige ramen naar buiten en zag de statige bomen die haar geest hadden geboeid. Ze greep de sleutels.
Het was eigenlijk het begin van een liefdesverhaal. Vrijwel eigenhandig, en mettertijd volledig vrijwillig, transformeerde Ruby-Crystal een hut tot een thuis. Ze had een visie en een missie: "Ik wilde kunstlessen geven en kunst, wetenschap en natuur zoveel mogelijk combineren, en dat vieren, op een vrolijke manier, niet op een manier waarbij mensen zeggen: 'Oh, dat is geen kunst' of 'Dat is geen wetenschap'... Ik zie ze allemaal als een piramide, en de een bestaat niet zonder de ander."
Het duurde jaren – het Kunsthuis opende in 2017 – en natuurlijk ook haar dozen met kunstbenodigdheden, die netjes geordend waren in gedoneerde kasten en aangevuld met haar nieuwe creaties, zoals een kinderboek met twee eekhoorns, Artie en Caddie, die jonge kunstenaars begeleiden langs de Tulip Tree Trail (bestemming: Kunsthuis) om hen te helpen concepten als kleur en textuur te verkennen. Ze stelde ook een map van 7,5 cm samen met mogelijke kunstprojecten en kan zich precies herinneren welke kinderen, of volwassenen, ze in de loop der jaren hebben uitgeprobeerd. Dit is vooral opmerkelijk gezien het feit dat gemiddeld 200 mensen per seizoen het Kunsthuis bezoeken, een aantal dat de 250 die er tijdens het Arcadia Folk Festival komen en de 400 die tijdens het zomerkamp in contact komen met Robijn-Kristal niet meetelt.
Voor degenen die beweren dat haar investering in tijd en energie niet in verhouding staat tot wat ze ervoor terugkrijgt, verwijst ze naar het stel dat een boom met twee vogels erin wilde leren tekenen voor hun huwelijksuitnodiging. "Ik zou ze niet laten gaan," vertelt ze trots. "We zaten hier de hele dag: het regende, het sneeuwde bijna, en ze konden met iets bedrukts naar huis." Of ze herinnert zich een kind dat glimlachte, of een ouder die zei dat ze hun kind nog nooit zo geïnteresseerd, zo geboeid door haar bovenaardse energie hadden gezien. "Ik denk dat dat mijn beloning is geweest."
In de begintijd werkten kinderen en volwassenen vooral aan picknicktafels. Toen insecten een probleem begonnen te worden, peinsde Ruby-Crystal over hoe ze de veranda met horren kon bouwen die ze ooit voor ogen had.
Op een middag, nadat ze haar Toyota naar de garage had gebracht en hem daar de hele dag had moeten laten staan, bleek de man die haar naar huis had gebracht de voorzitter van de raad van toezicht van de Smith Vocational and Agricultural High School te zijn. Toen ze hem vertelde over de "lastige" insecten, bood hij meteen hulp aan.
"Voor ik het wist, waren ze hier met de studenten bezig met het bouwen van een prachtige veranda met horren als eindejaarsproject", zegt ze. En in 2019 werd het Kunsthuis bijna twee keer zo groot.
Ruby-Crystal heeft in de loop der jaren hulp gekregen van trouwe vrijwilligers (dit seizoen zijn het er zo'n twintig), en twee van haar collega's, Ellen Augarten en Ann Chiara, zijn onlangs aangetreden als co-regisseurs. "We zijn allemaal een stel nimfen", geeft Ruby-Crystal toe, een omschrijving die perfect past bij ons fantasierijke verhaal.
Gevraagd naar wat hij denkt dat er zou zijn gebeurd als Ruby-Crystal geen deel uitmaakte van dit verhaal, valt Keane even stil en zegt dan: "Ik kan met zekerheid zeggen dat ik niet denk dat zoiets zonder haar zou zijn gebeurd. Ze is uniek, ze is een bijzonder getalenteerde kunstdocent, ze is zo warm, accepterend en gastvrij voor iedereen. Ze heeft dit programma echt gecreëerd vanwege wie ze is. Er zijn andere geweldige kunstenaars, maar ik weet niet zeker of zij zoveel moeite zouden hebben gedaan om deze droom te verwezenlijken."
Het Kunsthuis is de hele herfst geopend op zaterdag en zondag van 13.00 tot 16.00 uur. Meld je hier aan voor aankomende zomeractiviteiten zoals meditatief tekenen, natuurdagboeken maken en manden maken. Er is ook een vierdelige serie op zondag in september. Toegang is gratis, maar donaties zijn welkom. Melissa Karen Sances is bereikbaar via [email protected].
Daily Hampshire Gazette
