Kanaky-Nieuw-Caledonië: een jaar van meedogenloze koloniale repressie

Er zijn twaalf maanden verstreken, maar de bittere smaak van de immense verspilling blijft. Zesendertig jaar van geduldig onderhandelde vredes- en dekolonisatieprocessen, ten val gebracht door drie jaar waarin een regering haar koloniale reflexen herontdekte en alleen luisterde naar de radicale rand van het Caledonische rechts, tot het punt waarop haar vertegenwoordiger, Sonia Backès, werd benoemd tot Minister van de Republiek. Maandenlang waren er waarschuwingen van links en rechts over een tekst, de dooi van het kiescollege, die de kern van het Noumea-akkoord raakte en het oorspronkelijke antwoord op de kern van het probleem: Kanaky-Nieuw-Caledonië is een nederzettingenkolonie.

Toen op 13 mei 2024, na maanden van vreedzame demonstraties, de volksopstand uitbrak, was dit een verrassing vanwege het geweld, de vastberadenheid en de locatie van de opstandelingen: de arbeiderswijken van Groot-Nouméa, waar tegenwoordig bijna tweederde van de bevolking van de archipel woont. Er ontstaan ​​steeds meer obstakels, en branden zijn vaak gericht op symbolische bedrijven...