Duizenden taxi's, verloren jeugd, tweekleurige vlaggen: de Coups de béret van zaterdag 24 mei zijn vertegenwoordigd!

Vind elke zaterdag onze satirische echo's en de tekening van Duverdier in uw krant "Sud Ouest", editie Béarn en Soule en op sudouest.fr

Toeters en vuurwerk: het minste wat we kunnen zeggen is dat taxi's weten hoe ze hun eisen kenbaar moeten maken. De hele week belegerden duizenden automobilisten uit Nouvelle-Aquitaine, Occitanie en Auvergne-Rhône-Alpes de stad Pau. Ze wilden de burgemeester en premier François Bayrou ontmoeten. Het lijkt erop dat hun inspanningen zijn vruchten afwerpen, want de premier ontvangt samen met zijn minister van Transport aanstaande zaterdag een delegatie in Parijs. Ondertussen waarschuwen de taxichauffeurs: als het interview hen niet bevalt, "blijven we hier, we hebben niets te verliezen." Ondertussen zal ook een andere beroepsgroep deze zaterdag in Pau blijk geven van zijn ongenoegen: de Nationale Politie, die ruim vertegenwoordigd zal zijn om het taxiverkeer te controleren. Als alle sociale bewegingen in Frankrijk en (het koninkrijk) Navarra zich zouden verenigen, zouden we dan niet een enorme opleving van de horeca krijgen?

Noem het lot, serendipiteit of toeval. Welke uitdrukking u ook gebruikt, het gebeurt soms dat wezens in resonantie komen in een moment van opgeschorte gratie. En die genade werd inderdaad verleend op donderdag 22 mei in het hoofdkwartier van de federatie van de Socialistische Partij van de Pyrénées-Atlantiques in Pau. Terwijl de plaatselijke volksvertegenwoordigers vol spanning wachtten op hun eerste secretaris, Olivier Faure, die was uitgenodigd voor een eenvoudige signeersessie van zijn nieuwste boek, stond deze laatste binnen een half uur met de megafoon in de hand klaar om de zaak van de taximobilisatie in Pau ter hand te nemen. Een communicatiebedrijf had het niet beter kunnen doen. Door deze toevallige ontmoeting maakten de taxivakbonden gebruik van de landelijke bekendheid van de gekozen functionaris. Eerste overwinning! Waar Olivier Faure een actueel thema kon aangrijpen om zijn politieke overtuigingen te bevestigen aan activisten (misschien niet onder de taxichauffeurs zelf, maar wie weet...) die binnenkort opgeroepen zullen worden om te stemmen voor de vernieuwing van hun leider. Staking!

Na een nieuwe bouwfase van zes maanden heropenden de thermale baden van Salies-de-Béarn, omgedoopt tot Selya Resort Thermal & Spa, op maandag 19 mei hun deuren. De instelling heeft de eerste gasten verwelkomd: 280 mensen genieten momenteel van de weldaden van het zoute water en dit jaar worden er in totaal 2700 verwacht. De reputatie van de zoutstad is onder andere gevestigd bij mensen die lijden aan reuma. Maar gezien de gemiddelde leeftijd van de eerste patiënten die van de behandeling profiteren, lijkt het erop dat de nieuwe doelgroep, met name vrouwen die vruchtbaarheidsproblemen hebben, nog niet volledig aanwezig is. De babyboomgeneratie is hier. Babyboom binnenkort?

Het normaal gesproken rustige dorpje Labastide-Monréjeau in het westen van de Béarn werd onlangs opgeschrikt door een ruzie tussen de voormalige burgemeester, Yves Piednoir, en de huidige, Jean-Simon Leblanc. De eerste stad viel het lokale stedenbouwkundige plan aan dat de gemeenteraad van de tweede stad had opgesteld. Hij beschuldigt de opstellers van het document ervan dat zij tijdens het openbaar onderzoek de standpunten hebben ontweken en dat zij meerdere juridische fouten hebben gemaakt. Jean-Simon Leblanc verzet zich daarentegen tegen zijn voorganger. De laatste is een knorrepot die elke kans aangrijpt om zijn steentje bij te dragen aan het gemeentelijk bestuur. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de achternamen van de hoofdpersonen lachwekkend zijn en het lijkt erop dat ze in een volkomen manicheïstische strijd met elkaar zijn verwikkeld. Wat als de werkelijkheid, diep van binnen, prozaïscher en genuanceerder zou zijn? Stedenbouwkunde in de 21e eeuw is een ingewikkelde materie, waar gemakkelijk fouten kunnen worden gemaakt, vooral als deze gepaard gaat met eindeloze administratieve regels. Yves Piednoir lijkt inderdaad tot het moeilijke type te behoren. Wat als, zoals Nougaro zong, “zwart en wit zo op elkaar lijken als twee druppels water”?