Tentoonstelling 'In the Blur': de mist richting goud

Wazig zien kan een symptoom zijn van ziekte of ouderdom. Optische verstoring, onscherpte, is dus een blinde vlek, een soort verontrustende mist die niet alleen de blik bedreigt, maar ook voorstellingen, schilderijen, video’s en vooral foto’s beïnvloedt – onscherpe sculpturen zijn zeldzamer… Dat is wat “Dans le flou” laat zien. "Een andere visie op kunst van 1945 tot nu", een tentoonstelling vol finesse en ernst in het Musée de l'Orangerie. "Het was enorm spannend en een beetje duizelingwekkend om je in dit onderwerp te verdiepen", aldus co-curator Emilia Philippot. " Het was ingewikkeld, zelfs de chronologische grenzen waren in het begin helemaal niet vastgelegd."

Het aanpakken van wazigheid, een rijk maar vaag begrip – spreken we niet, pejoratief, over artistieke wazigheid? – wordt uiteindelijk als volgt samengevat voor museumdirecteur Claire Bernardi: "Bestaat er een esthetiek van onscherpte? En is Monet de voorloper? Wat heeft hedendaagse kunstenaars ertoe aangezet om over te stappen op onscherpte? Terwijl camera's, satellieten, scanners en optische instrumenten de gaten in het menselijk oog opvullen en een steeds scherper en preciezer beeld van de wereld bieden – nu verbeterd door AI-berekeningen – blijft de onscherpte bestaan ​​en blijft een kenmerk van kunst. Waarvoor?

De tentoonstelling is geïnspireerd op een mistige rivier van William Turner (1845), op een met mist gevulde plexiglas kubus van Hans Haacke ( Condensation Cube , 1963-1965) en op