De Boccaccio-jaren
%3Aquality(70)%2Fcloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com%2Fliberation%2F3UMNR7CSGFGLTKFITQRT2TPZAA.jpg&w=1280&q=100)
Toen de club in 1963 in de buitenwijken van Gent werd opgericht, wees niets erop dat Boccaccio's uitstraling legendarisch zou worden. Het Belgische equivalent in de clubmythologie van Paradise Garage, Haçienda of Palace. Eind jaren 80 kwam er een groot publiek op de dansvloer, onder andere uit België, maar ook uit Frankrijk en Duitsland. Zij raakten helemaal in de ban van de nog steeds zwakkere stijlen house en techno. In wat toen de grootste club van Noord-Europa was, met zijn unieke lasershow, werd de new beat geboren, een minimalistische mix van dancemuziek en industrial. Maar dit is niet de enige stijl die in de schijnwerpers staat op deze monumentale compilatie, geproduceerd door de historische dj's van de club, Olivier Pieters (die er resident was) en Stefaan Vandenberghe . Op vier cd's of tien vinyls hoor je veertig rauwe en groovy nummers van de pioniers van de Amerikaanse en Europese techno en house (van Robert Armani tot LFO, inclusief Frank de Wulf en Age of Chance). Als een samenvatting van een (pre)geschiedenis die nog steeds actueel is.
Libération