Delhi versnelt de elektrificatie van 'tuctucs' in een stad die verstikt wordt door vervuiling
In de straten van Shahjahanabad, het ommuurde Old Delhi , houdt het getoeter onophoudelijk op, zelfs niet tijdens de moessonregens. Maar door de overvolle wegen banen tuktuks en motortaxi's zich een weg. Deze zogenaamde 'last mile'-voertuigen helpen inwoners van de Indiase hoofdstad om hun laatste kilometers te versnellen en bijvoorbeeld metrostations te bereiken, zonder het risico te lopen over straten waar vaak geen trottoirs zijn.
Driewielers zouden een oplossing kunnen zijn in een stad met meer dan 30 miljoen inwoners, een stad met een van de hoogste vervuilingsgraden ter wereld – de luchtkwaliteit varieert over het algemeen van "ongezond" tot "gevaarlijk" – en waar in 2023 (het laatste jaar waarvoor cijfers beschikbaar zijn) 153.972 mensen omkwamen bij verkeersongevallen, aldus het rapport Road Accidents in India . Delhi zet zich nu in voor de erkenning en regulering van dit leger van tuktuks en motortaxi's dat miljoenen mensen vervoert, om de congestie te verminderen, de luchtkwaliteit te verbeteren en orde te scheppen in een systeem dat tot nu toe grotendeels buiten de staat opereerde.
Bijna 80% van het Indiase wagenpark bestaat uit twee- en driewielers, volgens het rapport "The State of Informal Public Transport in India ". De meeste daarvan zijn echter niet geregistreerd en vallen buiten het bereik van de overheid. Naar schatting rijden er 1,5 miljoen elektrische motortaxi's door het land, hoewel er slechts 150.000 officieel geregistreerd zijn. Dit informele vervoersnetwerk, dat door individuen of kleine groepen wordt gerund, is goed voor 4% tot 6% van de stedelijke verplaatsingen in het hele land.
Om de overgang naar elektrische voertuigen te versnellen, heeft Delhi een specifiek beleid voor hen gelanceerd, inclusief belastingvoordelen, vrijstelling van registratiekosten en een besluit om nieuwe vergunningen uitsluitend te reserveren voor emissievrije voertuigen. Oudere benzine- en dieselmodellen worden geschrapt. Dit is de eerste stap naar regulering en vooral erkenning.
India omarmt elektrisch vervoer niet alleen vanwege het klimaat, maar ook omdat brandstof onbetaalbaar is geworden.
Andrea San Gil León, directeur van het Global Network of Popular Transport
"India omarmt elektrische mobiliteit niet alleen vanwege het klimaat, maar ook omdat brandstof onbetaalbaar is geworden", legt Andrea San Gil León, directeur van het Global Network for Popular Transportation (GNPT), uit via een videogesprek. "Het land heeft erkend dat driewielig vervoer niet marginaal, maar essentieel is", voegt ze eraan toe.
Een andere uitdaging is het verkrijgen van financiering voor de overstap naar elektrische voertuigen. Volgens Vivek Jain, medeoprichter van Stride Green , is 60% van de driewielers in India al elektrisch, maar het zal nog even duren voordat het nieuwe ecosysteem voor elektrische voertuigen zich heeft geconsolideerd. "Elektrische mobiliteit vereist een gespecialiseerde financiële infrastructuur die mee kan evolueren met innovatie", legt hij uit. Stride Green werkt samen met lokale banken om betaalbare leningen aan te bieden aan bestuurders die van voertuig willen wisselen. "Velen hebben geen toegang tot traditionele leningen. Als we dat kapitaal kunnen vrijmaken, zal de overstap veel sneller gaan."
San Gil León benadrukt dat het elektrificeren van populaire voertuigen niet zo duur is als algemeen wordt aangenomen. "Het is goedkoop en winstgevend. Je ziet het in Afrika en Azië, waar microkredieten en lokale productie deze transitie mogelijk maken." Voor haar is de uitdaging niet technologisch, maar politiek: "Er is een gebrek aan regelgeving, legitimiteit en overheidsbeleid dat het belang van motortaxichauffeurs erkent."
HerkenningIn de schaduw van een mangoboom in de wijk Lodi rust Abhilakh Singh uit voordat hij zijn dagelijkse dienst in een tuktuk afrondt. Singh is een YouTuber en bestuurt dit driewielige voertuig voor passagiers via apps zoals Uber. Terwijl hij op passagiers wacht en straatchai drinkt, vertelt de jonge chauffeur trots dat hij een vijfsterrenbeoordeling heeft op de app en acht tot tien uur per dag werkt, wat hem een maandelijks inkomen van ongeveer 40.000 Indiase roepies (ongeveer € 394) oplevert. "Het autoverkeer is de afgelopen vijf jaar enorm toegenomen, dus als ze slechte luchtkwaliteit aankondigen, draag ik een mondkapje", zegt Singh.
Zijn auto op gecomprimeerd aardgas is schoner dan de oude benzineauto's, maar niet zo schoon als de nieuwe elektrische auto's die hij steeds vaker op de weg ziet. "Als ik het me kon veroorloven, zou ik overstappen. Klanten geven er de voorkeur aan: ze zeggen dat ze stiller zijn," zegt hij.
Rashmi Chowdhury is een verpleegkundige in Delhi die haar inkomen aanvult door na haar werk als motortaxichauffeur te werken. Ze heeft ook een goede beoordeling op Uber, werkt al twee jaar bij het bedrijf en verdient ongeveer 20.000 roepies per maand voor diensten van zes uur, tussen 15.00 en 21.00 uur. "Autorijden kan gevaarlijk zijn vanwege de kans op aanrijdingen of ongelukken, maar ik ben er trots op om motortaxichauffeur te zijn, omdat ik vrijheid heb en passagiers mijn werk waarderen, omdat ze dankzij mij de volgende trein kunnen halen", legt ze glimlachend uit.
"De staat is verantwoordelijk voor het openbaar vervoer, maar laat de ontwikkeling van taxi's over aan particuliere bedrijven. Platforms zoals Uber zijn ontstaan om de interactie tussen vraag en aanbod te verzilveren, maar regulering is noodzakelijk", legt San Gil León uit.
Transport en klimaatactieVeel landen beseffen niet dat het reguleren van tuktuks of het elektrificeren van motortaxi's ook klimaatacties zijn.
Andrea San Gil León, directeur van het Global Network of Popular Transport
India, volgens de Global Environment Facility de op twee na grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld – in absolute termen, niet per hoofd van de bevolking – bereidt zijn nieuwe Nationally Determined Contribution (NDC) voor, die tijdens de COP30 zal worden gepresenteerd. Openbaar vervoer zou daarbij een sleutelrol kunnen spelen.
Volgens Andrea San Gil León voeren veel landen mobiliteitsmaatregelen door, maar zien of begrijpen ze die niet als klimaatacties. "Veel landen erkennen niet dat het reguleren van tuktuks of het elektrificeren van motortaxi's ook klimaatacties zijn", stelt ze. "Als ze dat wel zouden doen, zouden ze toegang kunnen krijgen tot internationale groene fondsen."
De Costa Ricaanse expert besluit met een bredere beschouwing: “In het mondiale zuiden is er sprake van een sterk geïnternaliseerd kolonialisme: we willen Europa of de Verenigde Staten kopiëren [met elektrische auto's], in plaats van onze vervoermiddelen te accepteren en na te denken over realistische manieren om ze te moderniseren en mobiliteit met een lage uitstoot te bieden.”
EL PAÍS
