Wie was... Alfred Clunies-Ross: de eerste niet-blanke die een internationale rugbywedstrijd speelde
Afgelopen maart was het 154 jaar geleden dat de eerste internationale rugbywedstrijd in de geschiedenis plaatsvond, waarbij de nationale teams van Schotland en Engeland het in Edinburgh tegen elkaar opnamen. Ik heb het eerder al over een aantal van die pioniers gehad, zoals de Schotten Angus Buchanan en William Cross . Deze zondag heb ik het over een andere: Alfred Clunies-Ross, de eerste niet-blanke speler in de geschiedenis van het internationale rugby.
Alfred Clunies-Ross werd in 1851 geboren op de Cocoseilanden, die nu bij Australië horen. Zijn vader behoorde tot een prestigieuze Schotse familie, oorspronkelijk afkomstig van de Shetlandeilanden, terwijl zijn moeder afkomstig was uit Surakarta, op het Indonesische eiland Java.
Alfred en zijn broers werden als kinderen naar Schotland gestuurd om te studeren. Ze gingen naar Madras College in het mooie stadje St. Andrews, waar hij cricket, voetbal en rugby speelde. Aan de prestigieuze Universiteit van St. Andrews begon Alfred met een studie geneeskunde.
Toen werd hij opgeroepen voor het Schotse nationale team dat op 27 maart 1871 tegen Engeland speelde in Raeburn Place, Edinburgh, samen met twee andere teamgenoten uit St. Andrews. Schotland, dat die dag merkwaardig genoeg bruin droeg, won de wedstrijd met 1-0.
In 1872 verliet hij de universiteit en verhuisde naar Londen om te werken in het St. George's Hospital, ondanks zijn nog niet afgestudeerde team. Hij gaf rugby niet op: Clunies-Ross speelde voor het ziekenhuisteam en de beroemde (en zeer gemiste) Wasps. Hij speelde met name voor dit team van 1874 tot 1880.
Clunies-Ross zou naar zijn geboorte-eiland zijn teruggekeerd om geneeskunde te beoefenen. Daar trouwde hij met een nicht genaamd Ellen en kreeg vijf kinderen. In 1888 ging Alfred Clunies-Ross naar verluidt werken in Noord-Borneo. Op latere leeftijd werd hij naar verluidt in 1901 ernstig ziek en verhuisde naar Singapore. Omdat hij nog niet hersteld was van zijn ziekte, keerde hij in 1902 terug naar Cocos om te herstellen, maar stierf in 1903 op 51- of 52-jarige leeftijd.
Ik hoop dat je het artikel leuk vond. Tot volgende week.
20minutos
