De Colombiaanse vrouw die Gabo wilde ontmoeten en uiteindelijk 100 landen verkende: het verhaal van een onvermoeibare reiziger

In de hoop Gabriel García Márquez te ontmoeten, reisde haar favoriete schrijver Michelle Andrea Suárez in 2001 alleen naar Mexico . Het was het begin van een reis die inmiddels al honderd landen heeft doorkruist.

"Ik werd verliefd op dit land. Ik heb er twee weken rondgereisd: ik bezocht de hoofdstad Puebla en Oaxaca. Ik ontmoette de mensen, hun cultuur en hun keuken, en toen besefte ik dat ik van reizen hield." Hoewel ze Gabo pas drie jaar later ontmoette, markeerde die eerste reis een keerpunt. Ze werd verliefd op een andere cultuur, een ander land en de mensen die daar wonen.

Haar eerste reizen waren echter denkbeeldig. Suárez beschouwt zichzelf als een fervent lezer. " Ik begon te reizen door te lezen, wat me in staat stelde andere werelden en gebieden te verkennen en door tijd en ruimte te reizen ."

Ze geeft toe dat ze per ongeluk reiziger is geworden. "In Colombia heb ik nooit echt de kans gehad om te reizen. Om economische redenen heb ik er niet aan meegedaan. Mijn familie reisde ook niet vaak", zegt ze. Hoewel ze in Bogotá geboren is, woont ze momenteel in Las Vegas (Verenigde Staten), waar ze een reisbureau voor vrouwen runt dat verantwoord, duurzaam toerisme in kleine groepen promoot.

Een jaar na die eerste reis deed ze drie maanden vrijwilligerswerk in Nepal. Daarna reisde ze een maand naar India en twee weken naar Thailand. En 24 jaar later bereikte ze haar 100e land. Daarvan reisde ze volledig alleen naar 65 landen.

Tot haar favoriete bestemmingen behoren Mexico, dat ze al twaalf keer heeft bezocht, en India, dat ze twee keer heeft verkend. Ze geeft echter toe dat ze een moeilijke relatie met het land heeft: ze houdt van de cultuur en het eten, maar het is ook de plek waar ze het meest wordt lastiggevallen.

Cuba, Tanzania en Colombia behoren ook tot haar top vijf. "Ik zeg dit niet als Colombiaan, maar als reiziger. Colombia is een spectaculair land dat toeristen zoveel te bieden heeft. Ik ben geobsedeerd door Colombia: ik vind het heerlijk om het te verkennen, nieuwe toeristische trekpleisters te ontdekken en er rond te reizen."

In 2010 reisde hij naar Afrika en voltooide een marathon die zich uitstrekte van Zuid-Afrika tot Kenia. In Tanzania, in een dorp genaamd Moshi aan de voet van de Kilimanjaro , ontmoette hij een Spaanse vrouw die hem een vrijwilligersbaan aanbood in een weeshuis voor 47 kinderen.

Na verloop van tijd heeft Suárez geleerd om in zijn eigen tempo te reizen. Hij is niet langer geïnteresseerd in het vluchtig verkennen van bestemmingen, maar in het zich onderdompelen in de cultuur en ervaringen die elke plek te bieden heeft. Hij bekent dat hij de meeste van zijn reizen plant met behulp van Lonely Planet-gidsen en dat hij zijn bestemmingen meestal kiest op basis van wat hem het meest aanspreekt: van tempels tot musea, eten of culturele activiteiten. Hij vertrouwt ook op tools zoals Airbnb Experiences en TripAdvisor om zijn routes en activiteiten te plannen.

Op basis van haar ervaringen als reiziger beseft Suárez dat West-Europa een makkelijke en comfortabele regio is om als alleenreizende vrouw naartoe te reizen, net als Zuid-Korea en Singapore. Zij vindt deze landen veilig, georganiseerd en cultureel verrijkend.

Haar onderneming, Shero Travel, is ontstaan uit haar ervaringen met alleen reizen. Volgens Suárez wordt alleen reizen nog steeds gezien als een moedige daad. " Hoewel ik me heel comfortabel voelde om overal ter wereld alleen naartoe te gaan, voelt meer dan 90 procent van de vrouwen zich daar niet zo bij , omdat er wereldwijd veel geweld tegen vrouwen is en er veiligheidsproblemen zijn", geeft ze toe.

Het doel van het bureau is om vrouwen te ondersteunen die willen reizen, maar dat liever in een groep doen. De ervaringen zijn ontworpen voor kleine groepen van 10 tot 12 reizigers die samen een ruimte delen om te zingen, dansen en de wereld te ontdekken in een gezellige sfeer.

Daarnaast richt Shero Travel zich op het ondersteunen van andere vrouwen op bestemmingen. "Ik vraag altijd om een vrouwelijke gids. We gaan ook naar restaurants waar vrouwen eigenaar zijn of ambachtslieden ondersteunen. Toerisme is een sector waar vrouwen nauwelijks vertegenwoordigd zijn in functies zoals gidsen of groepsmanagement. Vrouwen hebben eigenlijk meer secundaire functies, zoals kameronderhoud."

Voor Suárez is reizen de beste manier om te leren. Hij zegt dat het betekent dat je loskomt van het nieuws en de officiële verslagen om uit de eerste hand te horen wat er in de gebieden is gebeurd en gebeurt. "Reizen maakt je toleranter, het neemt vooroordelen weg en het zorgt ervoor dat je de percepties die je over bepaalde plekken hebt, afleert."

Een van zijn meest memorabele herinneringen was tijdens een safari in de Serengeti, Tanzania, in 2010. Hij reisde met een beperkt budget en boekte een lastminutetour door de Serengeti, de Ngorongorokrater en Lake Manyara voor $ 500. Op een nacht, terwijl hij in zijn tent sliep, hoorde hij gebrul dat leek op een hondengevecht. De volgende ochtend bevestigden de gidsen dat het hyena's waren. "Ik dacht dat ik doodging tijdens die safari. Ik zou nooit meer kamperen in Afrika", zegt hij.

Vandaag de dag, na door 100 landen te hebben gereisd en zijn kijk op de wereld te hebben veranderd, heeft hij nog steeds dezelfde drang naar avontuur. Later dit jaar is hij van plan naar Oman te reizen en, als de tijd het toelaat, Bahrein en Koeweit toe te voegen. Zijn droombestemming van 20 jaar blijft intact: Oezbekistan. Hij wil de Zijderoute verkennen, zich verwonderen over de architectuur en meer leren over de geschiedenis en cultuur.

ANGIE RODRÍGUEZ - REISREDACTIE - @ANGS0614