"Het is geen vooruitgang, het is onteigening": het protest dat Mexico-Stad doet schudden

Onder de slogan "Het is geen vooruitgang, het is onteigening" demonstreerden tientallen inwoners en groepen in Parque México om van de regering van Mexico-Stad te eisen dat zij concrete maatregelen neemt tegen gentrificatie, een fenomeen dat het leven in de hoofdstad radicaal verandert.

Mexico-Stad was vrijdag getuige van een ongekende sociale mobilisatie die een van de meest urgente debatten in het hedendaagse stadsleven op de voorgrond bracht: gentrificatie. Inwoners uit verschillende wijken, bijeengeroepen door een netwerk van buurtgroepen, kwamen bijeen in het iconische Parque México in La Condesa om zich uit te spreken tegen wat zij beschouwen als een uitsluitend stadsontwikkelingsmodel dat hen uit hun eigen huis dwingt.

Het protest, georganiseerd door een tiental groepen zoals "Gentrification in Your Language" en het "Anti-Gentrification Neighborhood Front MX", vond plaats in de wijk Cuauhtémoc, een van de wijken die het zwaarst getroffen is door dit fenomeen. De demonstranten stellen dat de opkomst van kortetermijnverhuur, aangewakkerd door platforms zoals Airbnb, en de massale komst van vermogende "digitale nomaden" hebben geleid tot een onhoudbare stijging van de kosten van huisvesting en diensten.

"Geef prioriteit aan gevestigde huurders en garandeer bovenal toegang tot huisvesting als een recht, niet als een bedrijf", was een van de centrale slogans van de organisatoren. Ze maakten duidelijk dat hun strijd niet gericht is tegen migratie, dat zij als een mensenrecht beschouwen, maar tegen een systeem dat speculatie in onroerend goed en extractief toerisme boven de behoeften van de lokale gemeenschap stelt.

Naast het protest presenteerden de groepen een reeks duidelijke eisen aan de regering van Clara Brugada. Hun belangrijkste eis is strikte regulering van platforms voor kortetermijnverhuur, die volgens hen ongecontroleerd opereren en het aanbod van langetermijnwoningen drastisch verminderen en de prijzen kunstmatig opdrijven.

De mobilisatie, die onder meer bestond uit het opzetten van een "antidiscriminatie-kledinglijn" met spandoeken en foto's, een open microfoon waar de getroffenen hun verhalen over hun ontheemding konden delen, en workshops om protestmateriaal te ontwikkelen, is bedoeld om de autoriteiten onder druk te zetten om snel actie te ondernemen. Zij stellen dat het domino-effect dat begon in centrale wijken zoals Roma en Condesa zich nu al verspreidt naar wijken zoals Doctores, Obrera en Juárez, waardoor gezinnen gedwongen worden naar de buitenwijken te verhuizen.

De beweging in Mexico-Stad is geen op zichzelf staand geval. Ze weerspiegelt een wereldwijde trend die ook zichtbaar is in steden als Barcelona en Madrid, waar burgers ook massaal in opstand zijn gekomen tegen de gevolgen van toerisme en de woningcrisis.

Het protest in Parque México markeert een keerpunt en verplaatst het debat van sociale media en academische kringen naar de straat. De deelnemers proberen licht te werpen op een realiteit die, volgens hen, de sociale structuur, de buurtcultuur en het fundamentele recht op de stad voor duizenden inwoners van de hoofdstad vernietigt. De vraag die ze in het midden laten, is of de autoriteiten gehoor zullen geven aan hun oproep voordat de ontheemding onomkeerbaar wordt.