Waarom wordt Spaans in Spanje 'castellano' genoemd?

Als je ooit taalles hebt gehad, zal Spaans natuurlijk Spaans heten. Maar als je in Spanje aankomt, zul je merken dat de lokale bevolking het Castellano of Castiliaans noemt.

Waarom is dat zo? Waarom hebben Spanjaarden een andere naam voor hun eigen taal?

LEES OOK: Waarom spreken ze 'perfect' Spaans in Valladolid?

Ten eerste onderscheiden Spanjaarden het Castellano – wat buitenlanders Spaans noemen – van de andere vier officiële talen in Spanje. Dit zijn het Catalaans, Baskisch, Galicisch en Valenciaans. Daarnaast zijn er nog meer minderheidstalen en dialecten, zoals het Aragonees, Aranés en Leonés.

Ten tweede maakt het ook onderscheid tussen het Spaans dat in Spanje wordt gesproken en het Spaans dat in Latijns-Amerika wordt gesproken. Hoewel het dezelfde taal is, zijn er veel verschillen in woordenschat, grammatica en natuurlijk accent.

Het Castellano of Spaans is de officiële taal in heel Spanje, maar er zijn enkele andere regio's die twee officiële talen hebben, zoals Catalonië, waar het Castiliaans en het Catalaans worden gebruikt.

Castellano is vernoemd naar het koninkrijk Castilië, dat al bestond vóór het huidige Spanje. Het gebied dat een groot deel van de noordelijke helft van Spanje beslaat, is de plaats waar de taal voor het eerst werd gesproken.

Het begon als een dialect dat in dit gebied gesproken werd en werd later de taal aan het hof van de koninkrijken van Castilië en León in de 12e eeuw.

LEES OOK: Vijf dingen die u moet weten over de Galicische taal

Spanje was niet altijd één land met één officiële taal; het bestond zelfs uit verschillende koninkrijken. De eenwording van Spanje begon met het huwelijk van Ferdinand II van Aragón met Isabella I van Castilië in 1496.

Hierdoor werden de twee koninkrijken Aragón en Castilië verenigd – de twee grootste gebieden op het Iberisch schiereiland.

In die tijd omvatte het koninkrijk Aragón Catalonië, Mallorca, Valencia, Sicilië en Sardinië, terwijl het koninkrijk Castilië Castilië en León, Asturië, Galicië, Extremadura en later ook de op de Moren veroverde gebieden omvatte, zoals Córdoba, Murcia, Jaén en Sevilla.

Het Castiliaans was in die tijd echter nog lang niet de meerderheidstaal op het schiereiland. In Catalonië, Valencia, de Balearen, Galicië, Asturië en de oostelijke helft van Andalusië was er nog nooit van gehoord.

En alleen een paar mensen in León, Aragón, Navarra en Baskenland kenden het Castiliaans of waren er op zijn minst bekend mee, omdat ze geografisch gezien dichterbij lagen.

Zelfs mensen die allemaal Castiliaans spraken, vonden het moeilijk om elkaar te verstaan ​​vanwege de verschillende dialecten en accenten.

LEES OOK: 14 unieke Baskische woorden die erg handig zijn om te kennen

In 1492 voltooide Antonio de Nebrija – de meest invloedrijke lexicograaf en grammaticus van zijn tijd – een boek getiteld Grammatica van de Castiliaanse taal. Dit was de eerste publicatie die de Castiliaanse taal volledig samenvatte en de regels ervan uiteenzette.

Dit was ook het jaar waarin het laatste Moorse bolwerk Granada in handen van de kroon viel. Op dat moment begon veel van wat we nu als Spanje kennen, samen te smelten.

Nebrija was een vriendin van koningin Isabella I, en aangezien het Castiliaans al de officiële taal was aan het hof van Castilië, wist hij haar te beïnvloeden om de taal te promoten in de delen van het land waar zij samen met de andere katholieke vorst van Spanje, Ferdinand van Aragon, heerste. Na verloop van tijd, door diverse machtsstrijden tussen kooplieden en andere invloedrijke figuren in het land, kwam het Castiliaans als dominante taal naar voren.

Het is echter belangrijk om te onthouden dat het niet overal de dominante taal werd: in het oosten van het land werden nog steeds het Catalaans en Valenciaans gesproken (wat tot op de dag van vandaag het geval is), en in het noorden en noordwesten van Spanje werden nog steeds meer Galicisch en Baskisch gesproken.

Daarom wordt het Castiliaans in Spanje vaak 'castellano' genoemd. Niemand zal er echter raar van opkijken als je Spaans ' español' noemt.

Zelfs de Koninklijke Academie voor Talen van Spanje (RAE) heeft bepaald dat español en castellano synoniemen zijn, hoewel in Spanje castellano de officiëlere manier is om te verwijzen naar wat buitenlanders als Spaans beschouwen.