De standpunten van Leo XIV over belangrijke kwesties

Aan het begin van zijn pontificaat toonde Franciscus niet dezelfde openheid ten aanzien van homoseksuele stellen als later. De tijd, de situatie en de context bepalen of het tijd is om standpunten aan te passen en nieuwe deuren te openen.
Er wordt bezorgdheid geuit over de standpunten van de nieuwe paus over belangrijke kwesties voor de kerk en de samenleving zelf. Deze zijn gebaseerd op zijn preken, zijn berichten op sociale media en de opmerkingen van zijn familie en vrienden. Hier geven wij een samenvatting van wat Leo XIV dacht en deed tijdens zijn pontificaat. Op sommige punten vertoont hij een zekere verwantschap met zijn voorganger; Bij anderen is een iets conservatiever Amerikaans profiel zichtbaar.
1. Vrede en conflicten In zijn eerste woorden als paus zette Leo XIV de toon voor zijn pontificaat met een vredesgroet en een welsprekende uitspraak: hij sprak van “een ongewapende vrede, een ontwapenende, nederige en volhardende vrede.”
In zijn toespraak benadrukte hij ook de noodzaak om bruggen te bouwen. Hij gaf aan dat hij niet alleen wilde bemiddelen tussen conservatieven en progressieven binnen de kerk, maar ook tussen strijdende partijen overal ter wereld. Een vriend van het seminarie, pater Mark Francis, merkte op dat het gebruik van de term 'bruggen' ook een subtiele kritiek zou kunnen zijn op de retoriek van Donald Trump over het bouwen van muren.
2. Migratie Leo XIV toont net als Franciscus een grote gevoeligheid in deze kwestie en neemt duidelijk afstand van de politieke standpunten van de huidige Amerikaanse regering. Hij zet zich in voor de acceptatie van migranten, respect voor hun menselijke waardigheid en aandacht voor de oorzaken die hen dwingen hun land van herkomst te verlaten. Hij hanteert een missionaire en evangelische aanpak, wat hij ook laat zien in zijn werk en pleidooien voor de meest kansarmen. Hoewel hij niet heeft uitgelegd waarom hij de naam Leo koos, zijn sommige deskundigen van mening dat het een verwijzing is naar Leo XIII, die de Kerk opende voor de wereld en haar een uitgesproken sociaal karakter gaf.

Venezolaanse migranten. Foto: Mauricio Moreno. DE TIJD
Onder de noemer vrouwenkwesties vallen twee belangrijke debatten op: de rol van vrouwen in de kerk en abortus. Wat het eerste betreft, was Leo XIV het, net als zijn voorganger, niet eens met de wijding van vrouwen , maar hij was het er wel mee eens dat vrouwen een grotere rol moesten krijgen in de hoge posities binnen de kerkelijke structuur. “Ze leveren een enorme bijdrage aan het leven van de Kerk”, zei Prevost een paar jaar geleden.
Ook Leo XIV uitte zijn verzet tegen het tweede punt, de vrijwillige onderbreking van de zwangerschap. Hij sloot zich niet alleen aan bij Franciscus, maar ook bij het traditionele standpunt van de Kerk , die het leven erkent vanaf de conceptie. Op het X-account dat aan hem is gekoppeld — hoewel nog niet is bevestigd of het zijn account is — staan reposts waarin Hillary Clinton wordt bekritiseerd omdat ze anti-abortusstemmers negeerde tijdens de verkiezingen van 2016, die ze uiteindelijk verloor.

Abortus is een van de kwesties waarover kiezers in de Verenigde Staten, waar Leo XIV vandaan komt, het meest verdeeld zijn. Foto: Getty Images
Zijn opmerkingen over dit onderwerp zijn in vergelijking met anderen beperkter en de weinige die er zijn, suggereren een gematigder profiel vergeleken met Francis. Zo uitte hij in 2012 zijn bezorgdheid over het positieve beeld dat werd opgebouwd rond de homoseksuele levensstijl en ‘alternatieve gezinnen’.
In recentere uitspraken heeft Leo XIV een krachtig standpunt vermeden en ervoor gekozen de dialoog tussen bisschoppenconferenties te bevorderen, rekening houdend met de juridische en sociale context van elk land. De directeur van een katholieke organisatie die opkomt voor de rechten van de LGBTQ+-gemeenschap zei dat de verkiezing van Prevost "de best mogelijke uitkomst" is.

Franciscus gaf groen licht voor de zegening van LGBT-koppels, maar zonder hen het huwelijk toe te staan. Foto: Vanexa Romero. EL TIEMPO Archief
De voorzitter van de Peruaanse bisschoppenconferentie, Monseigneur Carlos García, benadrukte dat het Prevost was die in dat land de deur opende voor een luisterend oor voor slachtoffers van misbruik door geestelijken. In 2019, toen hij nog bisschop was, verklaarde hij: “Wij wijzen doofpotaffaires en geheimhouding af; dat richt veel schade aan, omdat we mensen moeten helpen die hebben geleden onder wangedrag.”
Sommigen beschuldigen hem er echter van dat hij zaken in het bisdom Chiclayo, Peru, in de doofpot heeft gestopt. Hij werd ook bekritiseerd omdat hij een mis opdroeg voor een afbeelding van de controversiële stichter van Opus Dei, een kerkelijke tak die betrokken is bij beschuldigingen van pedofilie. De Colombiaanse journalist Juan Pablo Barrientos, die de kwestie uitgebreid heeft onderzocht, uitte ook zijn twijfels over Prevosts aandringen op de benoeming van pater William Prieto tot bisschop van San Vicente del Caguán, ondanks diens geschiedenis van het verdoezelen van seksueel misbruik binnen de kerk.
eltiempo