De verlamming van de Eurogroep
Strikt opiniestukken die de eigen stijl van de auteur weerspiegelen. Deze opiniestukken moeten gebaseerd zijn op geverifieerde gegevens en respectvol zijn tegenover individuen, zelfs als hun acties bekritiseerd worden. Alle opiniestukken van personen buiten de redactie van EL PAÍS bevatten na de laatste regel een bijschrift – ongeacht hoe bekend – waarin de positie, titel, politieke voorkeur (indien van toepassing) of hoofdberoep van de auteur wordt vermeld, of iets dat gerelateerd is of was aan het behandelde onderwerp.
De hele G7 staat op zijn knieën. Op 28 juni juicht de G7 de terugtrekking van Washington uit de OESO-overeenkomst toe die multinationals een minimum vennootschapsbelasting van 15% oplegde. Duitsland, Frankrijk en Italië, die door een Europese richtlijn verplicht zijn deze belasting te betalen, benadelen hun bedrijven met nieuwe oneerlijke concurrentie uit de VS. Noch de Commissie , noch de Eurogroep klaagt.
De Duitse bondskanselier Friedrich Merz maakt een einde aan de bankenunie. "Er is absoluut geen reden" om de depositogarantiefondsen (DGF's) die momenteel "op lidstaatniveau" worden geconsolideerd, verklaarde hij op 3 juli, uit angst te worden opgezadeld met de faillissementen van andere aangesloten banken, of met risicodeling . Het gemeenschappelijke DGF is de zwakke schakel in de bankenunie. Uitstel ervan druist in tegen de toezeggingen van de vijf presidenten in 2014 en 2015 en tegen het richtlijnvoorstel van de Commissie uit 2014.
En het botst met de non-paper die de vijf belangrijkste partners van de Eurogroep, waaronder Duitsland, hebben opgesteld om "voortgang te boeken met specifieke projecten voor de bankenunie". Noch de Commissie, noch de Eurogroep kijkt er van op. Dit staat in schril contrast met het blinde, onverantwoordelijke (financieel) en incompetente activisme van Brussel (het land mist de nodige bevoegdheden) met betrekking tot een massale overname van de Spaanse banken.
De Commissie doet in ieder geval wel wat. Minder wonderbaarlijks elke dag: de racistische en illegale acties van Italië en Denemarken steunen door immigranten te deporteren en buitensporige militaire uitgaven ten gunste van de Amerikaanse industrie aan te moedigen. Maar de Eurogroep is sinds 2020, toen de Portugees Mário Centeno zijn leiderschap overdroeg aan de Ier Paschal Donohoe, nog steeds niet uit haar impasse geraakt. De Next Generation-fondsen werden al ingezet tegen de pandemiecrisis, gefinancierd via euro-obligaties – de extase.
Dat presidentschap heeft niets opgeleverd. Laat staan de Russische inval in Oekraïne in 2022; de verstikking van de inflatie; de ineenstorting van het multilateralisme door Trumps tarieven; het verlies aan concurrentievermogen van de eurozone, terwijl de euro een week voor zijn inauguratie met meer dan 14% in waarde steeg; of de heropening van het debat over de mogelijke rol van de euro als reservemunt, aangewakkerd door de ECB. In het beste geval wordt alles opgelost met astmatische, routinematige verklaringen zonder enige onderliggende doelstelling (EL PAÍS, 18-6-2025).
Ondertussen liggen de belangrijkste ecofinanciële projecten van het tweejaarlijkse tijdvak 2014/2015, het hoogtepunt van de bankenunie en de kapitaalmarktenunie (KMU), stil. Er zijn twee uitzonderingen, beide niet dankzij de leiding van de afgeleefde instelling. Namelijk een generieke, vage routekaart voorgesteld door Frankrijk en Duitsland en goedgekeurd in maart 2024. En het gemeenschappelijke label " Financiering Europa ", voor vrijwillige vergelijkbare activa voor de financiering van het mkb, gelanceerd door Spanje en Frankrijk en overgenomen door het European Competitiveness Lab van de zes grootste landen (plus Luxemburg), met medewerking van de Commissie. Een soort vindingrijke "versterkte samenwerking" van vrijwilligers in kleine stapjes.
Dit alles wacht op de lancering van een groter initiatief, geïnspireerd door het Letta-rapport (dat voorstelt de 330 miljard euro aan Europese spaargelden die jaarlijks naar de VS gaan, te herinvesteren in Europa) en het Draghi-rapport, dat 800 miljard euro aan extra jaarlijkse investeringen voorstelt om het momentum te herstellen.
Wilt u een andere gebruiker aan uw abonnement toevoegen?
Als u op dit apparaat verder leest, kunt u het bericht niet meer op een ander apparaat lezen.
PijlWil je je account delen? Upgrade dan naar Premium, zodat je nog een gebruiker kunt toevoegen. Elke gebruiker logt in met zijn of haar eigen e-mailadres, zodat je je ervaring met EL PAÍS kunt personaliseren.
Heeft u een zakelijk abonnement? Klik hier om meer accounts aan te schaffen.
Als u niet weet wie uw account gebruikt, raden wij u aan hier uw wachtwoord te wijzigen.
Als u besluit uw account te blijven delen, wordt dit bericht voor onbepaalde tijd weergegeven op uw apparaat en op het apparaat van de andere persoon die uw account gebruikt. Dit heeft invloed op uw leeservaring. U kunt de algemene voorwaarden van het digitale abonnement hier bekijken.
EL PAÍS
