Wereldkampioen van 1990: voetballegende Frank Mill overlijdt op 67-jarige leeftijd

Voormalig Duits voetballer Frank Mill is overleden. Hij overleed dinsdag op 67-jarige leeftijd. Zijn oude club, Rot-Weiss Essen, bevestigde een bericht in de krant "Bild", waarin hij Mills familie citeerde.

Mill zou eind mei 2025 tijdens een verblijf in Milaan een hartaanval hebben gekregen en is daaraan overleden. Dit is de tweede dood van de Duitse ploeg die in 1990 het WK won, ruim anderhalf jaar na het overlijden van doelpuntenmaker Andreas Brehme.

In mei brachten Italiaanse artsen hem in een kunstmatige coma. Nadat zijn toestand was gestabiliseerd, werd hij overgebracht naar een ziekenhuis in Essen.

Mill was een speler met een twist – een Ruhrpott-inwoner die niet alleen voetbalde, maar er ook echt van genoot. Mill werd geboren in Essen in 1958 en begon zijn voetbalcarrière op zesjarige leeftijd bij BV Eintracht 1916 in Altenessen, waarna hij op veertienjarige leeftijd naar Rot-Weiss Essen verhuisde.

In de Hafenstraße ontwikkelde hij zich tot topscorer en scoorde hij 41 doelpunten in de 2. Bundesliga in het seizoen 1980/81. Daarna speelde hij voor Borussia Mönchengladbach, Borussia Dortmund en Fortuna Düsseldorf. In totaal scoorde de spits 123 doelpunten in 387 Bundesliga-wedstrijden.

Bestuurslid Alexander Rang van Essen zei: "Frank was niet alleen een van de grootste voetballers die Rot-Weiss Essen ooit heeft voortgebracht – hij was ook een fijn mens: nuchter, authentiek en vol positieve energie." Mill "heeft met zijn stijl niet alleen onze club en het Ruhrgebied gevormd, maar was ook een ambassadeur voor het voetbal in heel Duitsland."

Zijn spectaculaire schot op de paal in Dortmunds openingswedstrijd van het Bundesliga-seizoen 1986/87 tegen FC Bayern München blijft onvergetelijk. Na een solo door de hele verdediging van München en langs doelman Jean-Marie Pfaff, stond Mill alleen voor een leeg doel – en schoot hij de paal in zijn eerste wedstrijd in een shirt van BVB.

Het tafereel ging de geschiedenis in als een van de meest spectaculaire mislukte pogingen in de geschiedenis van de Bundesliga. De pers beschreef het later als "het beroemdste schot op de paal in de naoorlogse periode". Mill zelf vertelde later: "Ik zag ooit een film op de Amerikaanse televisie over de grootste blunders in de sportwereld toen ik op vakantie was in Los Angeles. Mijn 'goal' zat erin."

Mill, die door fans vaak "Franky" werd genoemd, stond er ook om bekend dat hij in de jaren 80 zonder scheenbeschermers speelde, wat hem de bijnaam "Sagging Sock" opleverde. Maar zover was het bijna niet gekomen, want voordat hij prof werd, begon Mill aan een leertijd als bloemist in de winkel van zijn moeder.

Maar Mill werd een succesvolle voetballer. Met zijn zorgeloze houding en sluwheid dreef hij de verdedigers van de tegenstander tot wanhoop. Voormalig Dortmund-spits en huidig BVB-stadionomroeper Norbert Dickel vatte Mill als voetballer ooit samen in één zin: "Mill heeft door de molen geleefd."

Mill was ook internationaal succesvol: hij speelde 17 interlands voor Duitsland, maakte deel uit van de Olympische selectie in 1984 (Los Angeles) en 1988 (Seoel), waar hij brons won met het Duitse team en werd herinnerd als de platenspeler en topscorer van de Olympische ploeg. In 1990 maakte hij deel uit van de WK-selectie in Italië, hoewel hij geen enkele wedstrijd speelde.

In zijn autobiografie uit 2017, "Frank Mill - De sluwe vos van het Duitse voetbal", sprak Mill openlijk over zijn carrière, persoonlijke tegenslagen en gaf zelfs toe dat hij ooit een verboden dopingpil had genomen vóór een Bundesliga-wedstrijd.

Na zijn pensioen waagde hij zich kort aan het management van Fortuna Düsseldorf, maar zijn dienstverband eindigde al na een jaar. Later werkte Mill als ondernemer, onder meer bij een containerdienst in Essen. Een project dat hem nauw aan het hart lag, was zijn "Frank Mill Football School", waar hij zich jarenlang inzette voor de ondersteuning van kinderen, jongeren en integratie. Tot voor kort speelde hij ook regelmatig voor Borussia Dortmund.

In zijn privéleven kenmerkte Mill zich door openheid en nuchterheid. Hij woonde in Essen en keerde – sinds zijn relatie met een Siciliaanse – regelmatig terug naar Sicilië. Zijn ex-vrouw Beate, van wie hij lange tijd gescheiden was, overleed in 2006. Uit het huwelijk werden twee kinderen geboren.