Supersterrenoffensief rond Sané: Waar haalt Galatasaray al dat geld vandaan?

Leroy Sané, Victor Osimhen en misschien binnenkort İlkay Gündoğan? Galatasaray Istanbul zorgt voor ophef op de transfermarkt. Maar hoe kan de club zo onvoorzichtig kopen? De Turkse eersteklasser krijgt vooral financiële steun van de machtige bouwsector.

Leroy Sané was slechts het ultieme bewijs. De Turkse fans verwelkomden hem als een koning op de luchthaven van Istanbul, de redder in extase met opgeheven armen. Een jaar eerder was ook aanvaller Victor Osimhen zo'n uitbundig onthaald. Dit was dezelfde Osimhen die eerder al aan bijna elke topclub in verband werd gebracht, maar uiteindelijk op huurbasis naar Galatasaray Istanbul vertrok.

En nu blijft hij daar. Voor een transfersom van meer dan 70 miljoen euro. Bovendien loopt zijn jaarsalaris in de tientallen miljoenen, zelfs hoger dan het salaris van Sané, die met een gigantische vlag over het veld liep en trots riep: "Ik ben heel blij om hier te zijn." Maar na de spectaculaire transfer van Osimhen rijst nu de vraag: waar haalde Gala al dat geld vandaan?

Steun vanuit de bouwsector

De club ontvangt financiële steun voornamelijk van de sterke Turkse bouwsector, bijvoorbeeld van Pasifik Holding, die de club dit seizoen sponsort met zo'n 10 miljoen dollar. Rams Global behoort ook tot de grootste supporters. Vorig seizoen ontving de club als winnaar van de Turkse Süper Lig ook omgerekend zo'n 17 miljoen dollar aan uitzendrechten.

Veel geld, geen twijfel mogelijk. Maar het is nog lang niet genoeg om te investeren in spelers als Sané, Osimhen of de eveneens getransfereerde İlkay Gündoğan en Hakan Çalhanoğlu. De club hoopt op aanzienlijke winsten uit de verkoop van een trainingscomplex in de wijk Florya. Naar verluidt in de driecijferige miljoenen, zoals "Sport Bild" onlangs meldde. De inkomsten zijn nog niet geregistreerd, maar Galatasaray zou er wel rekening mee houden.

Dit alles wordt gedreven door de droom om eindelijk weer tot de Europese elite te behoren. Net als in 2000, toen Gala de UEFA Cup won. Met Osimhen, Sané en co. is het doel dit keer om de kwartfinales van de Champions League te bereiken. Op zijn minst. "Dit jaar verwachten onze fans succes in Europa", aldus coach Okan Buruk, die zelf deel uitmaakte van het winnende team van 2000. "We dromen van de Champions League. Onze grootste verantwoordelijkheid is om onze supporters trots te maken – niet alleen in Turkije, maar in heel Europa."

Hoge buitenlandse schuld

De politieke en culturele symboliek van een binnenlandse club die de Europese elite wil opschudden, is duidelijk voelbaar in Turkije, met zijn jonge, dynamische bevolking. De nieuwe lichting internationale sterren ondersteunt de hoop dat de geest van begin jaren 2000 weer tot leven komt – een tijd waarin Galatasaray een vanzelfsprekend onderdeel was van de Europese elite. Vicepresident Metin Öztürk bevestigt dit: "Het belangrijkste doel van Galatasaray is Europa. We willen minstens de kwartfinales bereiken, idealiter zelfs de finale. Deze club is altijd hongerig naar succes."

Maar deze enorme ambitie brengt ook financiële risico's met zich mee. De hoge buitenlandse schulden van de club maken vooruitgang in Europa niet alleen een sportief doel, maar een financiële noodzaak. Het klinkt misschien paradoxaal, maar dure sterren zoals Sané en zijn teamgenoten kunnen ook helpen. Ze genereren aandacht en trekken sponsors aan die naar verwachting aanzienlijk meer betalen dan een paar jaar geleden.