Manny Pacquiao is een boksicoon – nu, op 46-jarige leeftijd, stapt hij weer de ring in. Waarom doet hij zichzelf dit aan?

Mag een atleet die absoluut niets meer te bewijzen heeft, een gevaarlijke sport blijven beoefenen? En hoe lang kan hij dat op zo'n hoge leeftijd op het hoogste niveau volhouden? Manny Pacquiao gaat zaterdag zelf op zoek naar antwoorden op dergelijke vragen.

De grootste boksheld van de Filipijnen keert na een pauze van vier jaar terug naar de ring. Lange tijd was dit zijn natuurlijke habitat, maar hij is nu 46 jaar oud. En in de arena van een hotelresort in Las Vegas zal hij het niet opnemen tegen een beginnende tegenstander, maar tegen Mario Barrios, WBC-kampioen weltergewicht (tot 66,7 kg) – zestien jaar jonger dan Pacquiao. In de casinostad zie je zo'n gedurfde aanpak meestal alleen aan de speeltafel.

De hoge inzet lijkt misschien riskant voor anderen, maar de bokser zelf ziet zijn 73e wedstrijd (62 overwinningen, 2 gelijke spelen, 8 verliezen tot nu toe) meer als een voortzetting van een vertrouwde routine. "Ik geniet nog steeds van hardlopen door de bergen", zei hij onlangs vanuit zijn trainingskamp in Los Angeles.

Dit is "een geschenk", zegt hij, want niet elke bokser is zo. Rond dezelfde tijd gingen videoclips viraal waarin "Pac-Man", zoals hij genoemd wordt, in actie te zien was in de sportschool van trainer Freddie Roach. Ze moeten suggereren dat de uitzonderlijke bokser de tand des tijds trotseert – met razendsnelle vuisten, behendige voeten en vloeiende bewegingen.

Maar de leren kussentjes die zijn coach in de video's omhoog houdt, kunnen niet terugslaan. Hoewel dergelijke beelden misschien de nieuwe valuta in het online tijdperk vertegenwoordigen en jongere fans enthousiast maken, zijn ze als ultieme waarheid weinig zinvol.

De 58-jarige Mike Tyson zag er ook even gevaarlijk uit toen een camera hem betrapte tijdens een training, weken voor zijn confrontatie met YouTube-bokser Jake Paul afgelopen november. In de ring verflauwde zijn drive na één ronde van twee minuten. Daarna werd de ooit zo stoerste man ter wereld meer gedragen dan aangevallen door zijn tegenstander.

Mario Barrios is echter van plan deze dienst zaterdag te weigeren, zo kondigde hij aan op een internetportaal. De kampioen uit San Antonio, geboren tussen Pacquiao's derde en vierde professionele gevecht, voelt zich "vereerd" om de ring te mogen delen met "een legende". Desondanks wil hij elke kans op een vroege overwinning aangrijpen. Pacquiao probeert hem immers zijn titel af te pakken, aldus Barrios.

De Filipijn kan op geen genade rekenen. Maar daar had de 1,66 meter lange prof met zijn enorme vechtlust nooit op gerekend. Hij was in epische duels altijd even sterk of zelfs beter dan Marco Antonio Barrera en Érik Morales, Óscar De La Hoya en Miguel Cotto.

Zelfs na zijn nederlaag in het gevecht van het decennium tegen Floyd Mayweather Jr. in 2015, bleef hij op de been tot de laatste bel. Zijn wereldtitels in acht gewichtsklassen zijn een ongeëvenaard record; ze maakten zijn opname in de Boxing Hall of Fame in Canastota, VS, begin juni, veel te laat.

Waarnemers maken zich des te meer zorgen over de vraag waarom het levende icoon slechts zes weken later van zijn voetstuk is getreden om terug te keren naar de ring. Tot op de dag van vandaag is er maar één algemene verklaring voor dergelijke gevallen, die George Benton, voormalig prof en coach van ringgrootheden zoals Evander Holyfield en Pernell Whitaker, ooit eenvoudig samenvatte: "Ik heb nog nooit een oude bokser zien terugkeren zonder dat er geld mee gemoeid was."

In het geval van Pacquiao schiet deze verklaring echter tekort. Emmanuel Dapidran Pacquiao, geboren in 1978 op het eiland Mindanao, heeft luxe villa's verworven in General Santos City en Beverly Hills en fors geïnvesteerd in goede doelen. Dit varieert van studiebeurzen voor studenten tot subsidies voor kerken, ziekenhuizen en hulporganisaties.

Desalniettemin is er waarschijnlijk nog steeds iets over van de ongeveer 550 miljoen dollar die de filantroop verdiende met beursinvesteringen en tv-inkomsten. Genoeg in ieder geval voor een rijzende ster die zijn precaire jeugd als straatverkoper in Manilla nog niet vergeten is .

Maar simpelweg geld verplaatsen en een volksheld zijn, bevredigt de man van midden veertig blijkbaar niet op de lange termijn. En Pacquiao's andere carrière is ten einde. Vanaf 2010 was hij afgevaardigde voor de provincie Sarangani, eerst in het Huis van Afgevaardigden en later in de Senaat, en stelde hij zich in 2022 kandidaat voor het presidentschap van de Filipijnen. Zijn campagneslogan, "Man van het Lot: Voor God en Vaderland", weerspiegelt het zelfbeeld van een trouwe volkstribuun die strijdt tegen criminaliteit en corruptie. Maar met zijn verkiezingsnederlaag is het voorlopig gedaan met Pacquiao's politieke ambities.

De poging om oude gewoonten een nieuwe betekenis te geven, was daarom misschien wel doorslaggevender voor zijn terugkeer in de ring dan de prijzenpot, die op minstens 10 miljoen dollar wordt geschat. "Ik heb geen geld nodig. Ik heb geschiedenis nodig," legde Pacquiao zelf zijn motivatie uit. En: "In mijn hart en in mijn gedachten kan ik nog steeds een kampioen zijn."

Hij, niet Bernard Hopkins, is de oudste bokser ooit die een serieuze wereldtitel heeft gewonnen. De professional uit Philadelphia was 49 jaar en 94 dagen oud toen hij in 2014 zijn IBF-titel in het lichtzwaargewicht verdedigde.

Pacquiao heeft echter nog een lange weg te gaan om dit record te behalen. Zelfs in zijn laatste gevecht, waarin hij punten verloor van Yordenis Ugás, toonde hij niet langer de verbluffende snelheid die hem zo lang kenmerkte. Statistieken lieten ook zien dat hij in recente gevechten tien stoten minder per ronde uitdeelde dan in zijn beste jaren. Slechts één op de vier raak, terwijl voorheen één op de drie raak was.

Het is onwaarschijnlijk dat hij deze statistieken kan verbeteren in een gevecht met Barrios, die 17 centimeter langer is. Maar deze publiekslieveling verdient een kans. Sinds 2001 heeft Pacquiao 22 keer de touwen van Las Vegas betreden en staat hij garant voor spectaculaire gevechten. Hij ziet dit als zijn persoonlijke missie, zelfs in zijn 73e gevecht.