Europees kampioenschap voetbal voor vrouwen | Met Stina Blackstenius mikt Zweden op titel tegen Engeland

Rond het Letzigrundstadion in Zürich schitteren talloze voetbalsters op posters. Bijzonder opvallend is het grote formaat met de gezichten van Jule Brand en Lia Wälti in spiegelbeeld. Deze donderdag spelen de Duitse vleugelspeler en de Zwitserse aanvoerder echter geen rol in de tweede kwartfinale van het EK tussen Zweden en de titelverdediger uit Engeland . De beeltenis van de Zweedse topspits Stina Blackstenius zou hiervoor bijzonder geschikt zijn.

spelbreker voor DFB-vrouwen

De 29-jarige bleek afgelopen zaterdag in de 4-1 groepswedstrijd tegen Duitsland een regelrechte spelbreker voor de titeldroom van het Zwart-Rode-Gouden team, net als in de 2-1 overwinning in de kwartfinale van het WK 2019. Ze arriveerde op het EK als maker van het winnende doelpunt in de Champions League -finale: op 24 mei won Arsenal London de finale in Lissabon tegen FC Barcelona dankzij het doelpunt van Blackstenius. Britse media prezen de doelpuntenmaker, maar nu is de Zweedse nummer elf de grootste bedreiging voor Engeland's missie.

Na drie jaar in de Engelse Super League kent de Zweedse de sterke en zwakke punten van de regerend kampioen door en door. Toen ze naar Londen verhuisde, droeg Blackstenius nog steeds het stigma van een verpletterende 4-0 nederlaag tegen Engeland in de halve finale van het EK van 2022 met zich mee . Nu geniet ze, net als tijdens de wedstrijd tegen het Duitse nationale team, van de ovaties van de Zweedse fans vanaf de tribunes van het atletiekstadion, als zoete honing. "Ik geniet ervan om toernooien bij te wonen. Dat geeft net dat beetje extra – en als ik in de ogen van onze fans kijk, heb ik het gevoel dat we samen geweldige dingen kunnen bereiken."

Wraakzucht tegen Engeland

Vóór de kwartfinales blikte Johanny Rytting Kaneryd openlijk terug op het verlies in de halve finale drie jaar geleden: "Je voelt een verlangen naar wraak, dat is volkomen normaal." Blackstenius zou als haar spits niet zulke oorlogsverklaringen afleggen – ze wordt gezien als iemand die veel te veel behoefte heeft aan harmonie. En de banden tussen hen zijn sterk: Blackstenius is een van de acht Zweedse internationals die goed verdienen in Engeland – en die bovendien de regelmatige optredens in grote stadions waarderen. Het vrouwenelftal van Arsenal is zo populair geworden dat alle thuiswedstrijden volgend seizoen in het grote stadion worden gespeeld.

In Zürich wordt een duel tussen aan elkaar gewaagde tegenstanders verwacht. De laatste wedstrijden in de Nations League eindigden beide in een gelijkspel: de 1-1 gelijkspel op Wembley werd gevolgd door een 0-0 gelijkspel in Göteborg. Blackstenius lijkt nu precies op het juiste moment in aanvallende zin te zijn: niet alleen zijn haar 17 schoten op doel in de groepsfase van dit EK uitstekend, maar ook haar passnauwkeurigheid van 75 procent is uitmuntend. En net als veel van haar teamgenoten hunkert ze naar een grote triomf voor de nationale ploeg, waarvoor ze 41 doelpunten heeft gemaakt in 120 wedstrijden. De tijd is immers niet lang meer: met een gemiddelde leeftijd van 29,1 jaar zijn de Zweden het oudste team van het toernooi.

Einde van een titelloos tijdperk

Coach Peter Gerhardsson treedt na het EK af. In acht jaar tijd heeft hij een bijzondere feelgoodsfeer gecreëerd om het team te versterken. De 65-jarige behaalde twee derde plaatsen op de WK's van 2019 en 2023 en verloor de Olympische finale van 2021 in Tokio. Zweden – de trotse voetbalnatie als het om vrouwenvoetbal gaat – zou graag het EK van 2029 met Denemarken organiseren. Maar hoewel ze alleen in 2009 en 2017 de halve finales van een EK misten, heeft Zweden dit toernooi slechts één keer gewonnen. Dat was tijdens het eerste toernooi in 1984, toen de finale met vier teams begon met de halve finales. De titel werd uiteindelijk behaald na een gelijkspel over twee wedstrijden, met vijftien dagen ertussen, met een 4-3 overwinning na strafschoppen tegen Engeland in Luton.