Rahul Sahgal gelooft dat hij de Amerikaanse president doorziet. Toch dicteert hij zijn dagelijkse routine, zelfs in zijn slaapkamer.

De familie Sahgal heeft een strikte regel: geen mobiele telefoons tijdens het avondeten. Maar hun vader, Rahul, negeert die regel al weken. "Papa moet af en toe zijn telefoon checken," zegt hij tegen zijn twee dochters. Want Sahgal verwacht een bericht van de machtigste man ter wereld.

Rahul Sahgal is al bijna een jaar voorzitter van de Zwitsers-Amerikaanse Kamer van Koophandel. De 47-jarige hoopt dat de Amerikaanse president Donald Trump eindelijk zijn invoerrechten tegen Zwitserland zal opheffen. Er is een "deal"; Trump hoeft hem alleen nog maar te ondertekenen, aldus bronnen dicht bij de Zwitserse onderhandelaars.

Maar de Amerikaanse president heeft andere prioriteiten. De deadline van 90 dagen voor onderhandelingen over de straftarieven verstreek woensdag, en er werd geen akkoord bereikt. In plaats daarvan kondigde Trump nieuwe tarieven aan tegen Canada, Japan en de EU . Deze zouden op 1 augustus ingaan. Zelfs Sahgal weet niet wat er vanaf dat moment voor Zwitserland zal gelden.

Rahul Sahgals dagelijkse leven draait momenteel om het onderwerp invoerrechten. Hij heeft een nieuwe routine voor het slapengaan: vlak voor het slapengaan checkt hij Donald Trumps profiel op Truth Social nog een keer. Nog steeds geen aankondiging over Zwitserland? Nou dan. Welterusten. Soms slaapt hij maar vijf uur.

In januari begon Donald Trump aan zijn tweede termijn als president van de VS. Hij lanceerde onmiddellijk een handelsoorlog en dreigde de belangrijkste handelspartners van het land met forse invoerrechten. In openbare optredens verzekerde Sahgal iedereen ervan dat hij Zwitserland niet als doelwit voor de VS beschouwde. Hij had het mis.

Op een late avond op 2 april zat Sahgal in zijn kantoor en keek live toe hoe Trump trots een tabel presenteerde met de verschillende strafmaatschalen. Zwitserland: 31 procent. Op Sahgals bureau: twee vlaggen, één voor Zwitserland en één voor de VS, verbonden in vriendschap. Hij was geschokt, maar slechts kort, zegt Sahgal. "Ik besefte al snel dat het een manier was om een proces te openen."

Het hoofddoel van de voorzitter van de Zwitsers-Amerikaanse Kamer van Koophandel is het versterken van de economische betrekkingen tussen de twee landen. Hoewel ze niet rechtstreeks aan de onderhandelingstafel zitten, praten ze met betrokken bedrijven en diplomaten, leggen ze contacten en lobbyen ze voor het bedrijfsleven. Martin Naville, Sahgals voorganger, zou tijdens Trumps eerste ambtstermijn het boek "The Art of the Deal" aan Zwitserse bedrijfsleiders en bondsraadsleden hebben gegeven – in de hoop dat het hen zou helpen Trumps grillige uitspraken te doorzien.

Sahgal zegt dat hij nog nooit een boek van Trump heeft gekocht. Maar hij heeft het wel gelezen en daarin vond hij veel patronen die Trump herhaaldelijk gebruikt in het handelsconflict. "Er staat dat je in onderhandelingen de andere partij in het begin moet shockeren met overdreven eisen en er zo voor moet zorgen dat ze later zonder morren lagere aanbiedingen accepteren. Dat is precies de aanpak die Trump nu gebruikt om een basistarief van 10 procent in te voeren," zegt Sahgal. Hij herhaalt deze zinnen alsof het zijn eigen programma is. Hij heeft de afgelopen weken talloze bedrijven en verenigingen bezocht. Sahgal legt hen vervolgens uit wat echt belangrijk is voor Trump – en wat slechts onderdeel is van een grote show.

Sahgal denkt dat hij Donald Trumps tactieken doorheeft. Maar zijn leven had er heel anders uit kunnen zien.

De ouders van Rahul Sahgal komen uit India. Zijn vader kwam naar Zwitserland om techniek te studeren aan de ETH en werd later hoofd van de afdeling veiligheid van kerncentrales bij NOK, de voorloper van Axpo. Het gezin bleef in Zwitserland en Rahul groeide eerst op in Zürich en vervolgens in Baden.

Zelfs tijdens zijn jeugd bezocht hij vaak de VS, zegt Sahgal. Een oom woonde in Los Angeles, een andere in Chicago. De Sahgals reisden regelmatig naar Amerika en bezochten de Grand Canyon en Disneyland. Zijn vader geloofde altijd dat hard werken de meest betrouwbare weg naar succes en een gelukkig leven was, zegt Sahgal. "Misschien was dat wel de reden waarom hij zo naar de VS verlangde. Wat de Amerikanen hadden opgebouwd, maakte diepe indruk op hem."

De jonge Rahul is ambitieus. Hij speelt tafeltennis tijdens zijn schooljaren en eindigt als tweede in zijn leeftijdscategorie op de Zwitserse kampioenschappen. Als kind wil hij astronaut of piloot worden – plannen die Sahgal al vroeg opgeeft vanwege zijn slechte zicht. Later raakt hij geïnteresseerd in geschiedenis en wereldzaken. Maar hij durft zijn carrière er niet op te baseren. "Mijn vader raadde me aan: houd geschiedenisboeken bij als hobby." Sahgal studeert bedrijfskunde en rechten aan de Universiteit van St. Gallen.

Dit werd gevolgd door een carrièrepad waar veel HSG-studenten naar snakken: stages bij een bank en een advocatenkantoor, projectmanagement bij een hedgefonds en een consultant bij Deloitte. Sahgal was de drijvende kracht achter de expansie naar India voor de in Winterthur gevestigde textielmachinefabrikant Rieter en werd later hoofd van de Indiase vestiging van Rieters spin-off Autoneum.

In die tijd leidde Sahgal ook de Zwitsers-Indiase Kamer van Koophandel en bezocht hij regelmatig de Zwitserse ambassade in Delhi. Tijdens een feest op 1 augustus ontmoette hij daar zijn vrouw, een advocate die eveneens Indiase roots heeft. En hij kreeg de smaak te pakken van een nieuwe carrière: Sahgal, toen 35, besloot na tien jaar in de private sector diplomaat te worden.

Na een eerste verblijf in Brussel en Bern werd Sahgal voor vier jaar naar Washington gestuurd, net toen Donald Trump aan zijn eerste ambtstermijn begon. Sahgal werkte als financieel adviseur en hield zich bijvoorbeeld bezig met de overeenkomst ter voorkoming van dubbele belastingheffing tussen Zwitserland en de Verenigde Staten. Toen Trump sancties oplegde aan Sulzer omdat de Zwitserse industriële groep destijds voor het grootste deel in handen was van de Russische oligarch Viktor Vekselberg, hielp Sahgal de Amerikanen de sancties op te heffen.

In het weekend reist Sahgal met zijn gezin door het land. Hij herinnert zich nog dat hij tijdens de pandemie Yellowstone National Park bezocht. "We zagen kuddes buffels en grizzlyberen; de dieren voelden zich vrijer zonder de gebruikelijke hordes toeristen."

Sahgal glimlacht als hij over zijn ervaringen in de VS vertelt. "Ik ben gefascineerd door hoe hard Amerikanen werken. Zij weten dat welvaart elke dag opnieuw verdiend moet worden – terwijl wij Europeanen de neiging hebben om het steeds comfortabeler te krijgen," zegt Sahgal. Dit is ook terug te zien in de economie: "De VS is de enige grote markt die de afgelopen jaren gestaag is gegroeid voor Zwitserse exporteurs. En dankzij de technologische dominantie van Amerikaanse techbedrijven zal de volgende industriële revolutie in de VS plaatsvinden. Zwitserland zou er goed aan doen zich bij hen aan te sluiten." Op de plank achter zijn bureau staan twee blikjes Coca-Cola, één met het woord "Bestie" erop en de ander met "Rahul". Als overwinningszuilen ter ere van het Amerikaanse kapitalisme.

Voor Sahgal zijn de VS nog steeds het land van vrijheid en openheid. Worden deze idealen niet geschonden door bijvoorbeeld de Amerikaanse president met zijn rigoureuze migratiebeleid? Sahgal relativeert het. Zolang er landsgrenzen zijn, is het normaal dat de staat die handhaaft en ongecontroleerde immigratie voorkomt. "Burgers verwachten dit van hun regering", zegt Sahgal.

Amerika verdedigen – dat is Sahgals taak.

Toen hem gevraagd werd of hij zich een functie als hoofd van de Kamer van Koophandel kon voorstellen, was Sahgal al terug in Zwitserland, waar hij werkte als adjunct-hoofd van de belastingdienst bij het Staatssecretariaat voor Internationale Financiële Zaken in Bern. Destijds was hij niet eens op zoek naar een nieuwe uitdaging, zegt Sahgal. Als hij bij de federale overheid was gebleven, zou hij hoogstwaarschijnlijk snel tot ambassadeur zijn bevorderd, een status waar hij tien jaar naar had toegewerkt.

Maar Sahgals vrouw overtuigt hem. Het verbeteren van Zwitserland en de relatie met de Verenigde Staten is een spannende uitdaging, zegt ze – misschien wel interessanter dan vier jaar als ambassadeur in een klein land wachten op een betere positie. Sahgal doorloopt de sollicitatieprocedure en wint uiteindelijk van de andere kandidaten. Hij is enthousiast over wat zijn voorganger hem over de baan vertelt.

Wie ook voorzitter wordt van de Zwitsers-Amerikaanse Kamer van Koophandel, hij blijft lange tijd aan. Martin Naville was 20 jaar voorzitter, zijn voorganger Walter Diggelmann 35 jaar. Wat zijn Sahgals plannen? Tot nu toe heeft hij nog geen dag overwogen om met pensioen te gaan: "Meneer Trump zorgt ervoor dat ik me voorlopig niet verveel," zegt hij.

Aan het einde van het gesprek kijkt Sahgal even op zijn mobiele telefoon en legt hem snel weer weg. Het is vrijdagochtend en Trump heeft nog steeds niets gehoord over de 'deal' met Zwitserland. Ze slapen uit in Washington.