Huidig ​​lexicon: picket line

Werknemers die gehoor geven aan een oproep tot staking, hebben in principe twee opties. Je kunt in bed liggen, of in de zon, of wat je maar wilt. Of, optie twee, ze kunnen zich demonstratief verzamelen voor de poort van hun kantoorgebouw of fabriek, zodat iedereen kan zien waar de stakingen plaatsvinden. De arbeiders die deze bijeenkomsten organiseren, worden 'picketers' genoemd. Hun kerntaak, zoals IG Metall schrijft in zijn cao-woordenboek , is om te voorkomen dat potentiële stakingsbrekers “door middel van minnelijke overreding” het bedrijf binnenkomen. Wat ze bij Ford in Keulen onder vriendschappelijke overreding verstaan, werd woensdagochtend duidelijk: er circuleerden foto's van brandende Bengal Lights en gebarricadeerde fabriekspoorten, en een van de stakingsorganisatoren werd geciteerd met de woorden dat ze die dag "niemand zouden toelaten". Er werd echter wel de beperking opgelegd dat er nog steeds een noodpoort zou zijn, waarlangs medewerkers toegang zouden hebben. Maar weinigen zullen van deze kans gebruikmaken: de woede in Keulen is groot, de elektrische-autosector verkeert in crisis en de komende jaren zal een kwart van de 11.500 banen verdwijnen.