Een Trump-altaar in Venetië is vooral bedoeld om te provoceren


Andrés Serrano is dol op Donald Trump. Hij wil daarom een monument voor de Amerikaanse president oprichten op de volgende Biënnale van Venetië in 2026. Hij heeft zich kandidaat gesteld om het Amerikaanse paviljoen in de Giardini te huisvesten. Maar daar komt ook de nodige rekenkunde bij kijken.
NZZ.ch vereist JavaScript voor belangrijke functies. Uw browser of advertentieblokkering blokkeert dit momenteel.
Pas de instellingen aan.
Andrés Serrano's gebruikelijke middel tot succes is provocatie. In zijn eerdere werk maakte hij gemakkelijk gebruik van twee zeer beladen thema's in Amerika: religie en seksualiteit. Hij gooit deze graag op één hoop, wat hem uiteindelijk in staat stelt kunstwerken te creëren die druipen van het schandaal.
Hij heeft Madonnabeelden verdronken in melk en bloed, of sperma door de lucht laten vliegen als de witte lichtverschijning van de Heilige Geest. Hij werkt graag met lichaamsvloeistoffen. Zijn werk "Piss Christ" – een kruisbeeld in een plexiglas container gevuld met urine – wordt beschouwd als een van zijn meest controversiële werken. Serrano legt dit alles vast in levendige foto's.
Trump-memorabilia kitschOp de volgende Biënnale wil hij een soort Trump-memorabilia-altaar oprichten: "Ik zie het als een portret van Donald Trump, geschilderd met de penselen van zijn eigen leven", zei hij onlangs in een interview. Serrano verzamelt al jaren alles wat met de Amerikaanse president te maken heeft: memorabilia van de MAGA-beweging, decoratieve kitsch versierd met Trumps beeltenis, door hem gesigneerde dollarbiljetten. De kunstenaar heeft zelfs al een titel bedacht: "The Game: All Things Trump."
Maar de Amerikaanse fotograaf is niet te geloven als hij Donald Trump goedkeurt. Serrano is de zoon van een Hondurese immigrant en een Afro-Cubaanse moeder. Wat moet hij dan met Trump, uitgerekend, die na zijn laatste inauguratie het asielrecht voor migranten aan de zuidgrens van de Verenigde Staten heeft ingetrokken? Serrano's enthousiasme voor de politieke gokker in het Witte Huis heeft waarschijnlijk veel te maken met zijn eigen neiging tot provocatie.
Serrano cultiveert een ware cultus rond Trump, alsof hij een religieuze figuur is. Wat hem lijkt te fascineren, is het feit dat Trump zelf taboes doorbreekt. Zo maakte Serrano in 2022 een documentaire over de bestorming van het Capitool in Washington door Trump-aanhangers.
Hoe dan ook, Trump lijkt Serrano het materiaal te verschaffen voor het perfecte kunstwerk. Hij heeft iets weg van een popcultureel fictief personage. Momenteel cultiveert hij zijn imago als showman van de wereldpolitiek. Voorheen bestond zijn zelfdramatisering voornamelijk uit zijn rol als ster van een vastgoedbedrijf met hotels, casino's en golfresorts, dat hij als een soort showbusiness runde.
Vleierij voor een narcistMaar wat vindt Donald Trump van de plannen van Andrés Serrano? Hij heeft absoluut geen hoge pet op van kunst. Hij dreigt de National Endowment for the Arts (NEA) met bezuinigingen. Tijdens zijn eerste ambtstermijn wilde hij deze instantie, de enige federale overheidsinstantie voor culturele financiering in de Verenigde Staten, volledig ontmantelen. Deze instantie is echter juist de instelling die bepaalt wie de Verenigde Staten in Venetië vertegenwoordigt.
Daarom zou Trump plotseling van standpunt kunnen veranderen. En Serrano's plan zou kunnen werken. Zijn project zou ongetwijfeld de narcist in Washington vleien. Op zijn minst zou Serrano verzekerd kunnen zijn van de steun van de president. En zo zou Trumps volgende kunstbiënnale een soort bedevaartsoord kunnen worden voor zijn aanhangers en een schandalige tentoonstelling in de ogen van zijn tegenstanders. De winnaar zou Andrés Serrano zijn.
nzz.ch