'Toksik bir ortam gibiydi': Dört oyun kurucu ve 15 okullarının hikayeleri

Altı yıl içinde dördüncü okulunuza transfer olan deneyimli bir kolej oyun kurucusuysanız, internetteki yorumları kontrol ederseniz ne beklemeniz gerektiğini bilirsiniz.

Hala hayatta mı? Aman Tanrım.

30 yaşında değil mi?

Hayatına devam etmesi gerekiyor. Lige gitmeyecek.

LinkedIn'e girip iş bulmanın zamanı geldi.

Ve yine de, nefret edenlere rağmen, üniversite futbolu genelinde deneyimli oyun kurucular için zirve noktasına ulaştık. 2020'de COVID pandemisi sırasında üniversiteye başlayan birinci sınıf öğrencilerine NCAA tarafından bir yıl daha uygunluk hakkı verildi. Şimdi ise altıncı sınıf son sınıf öğrencileri olarak hâlâ ortalıkta dolaşıyorlar. 2020 sınıfından yaklaşık 40 oyun kurucu, bu yıl FBS seviyesinde bir sezon daha geçirmek üzere geri döndü.

Soyunma odalarında kendilerini daha da yaşlı hisseden 23 ve 24 yaşındaki tecrübeli oyuncular. Üniversite diplomaları var. Eğlence günleri geride kaldı. Profesyoneller gibi antrenman yapıp hazırlanıyorlar, üniversite günlerinin her zerresini sonuna kadar kullanmaya çalışıyorlar.

Günümüz üniversite futbolu, lise yıllarına kıyasla birçok yönden tanınmaz hale geldi. NIL ve transfer portalının patlaması, ünlü koçların işten çıkarılması, konferans yeniden düzenlenmesi, genişleyen Üniversite Futbolu Playoff'u, pandemi, kolektifler, menajerler, gelir paylaşımı - aklınıza ne gelirse, bu oyun kurucular bunları yaşadı.

SMU oyun kurucusu Tyler Van Dyke , "Üniversite futbolu tarihinde pek çok kişi bu tür iniş çıkışlı bir deneyim yaşamamıştır" dedi.

Oyun kurucuların yeni işlere başlamak için okuldan okula koştuğu günler geride kalmayacak. Sınırsız transferlerin yaşandığı bu yeni dönemde, 2018'den 2021'e kadar en iyi 50 oyun kurucu adayının %85'i transfer oldu ve %40'tan fazlası birden fazla okul değiştirdi. Ancak pandemi nedeniyle ek uygunluk hakkı tanınan tarihi bir üst sınıf öğrencisi topluluğu için yolun sonuna yaklaşıyoruz.

Bu, 6. sınıfta hâlâ zaferin peşinde koşan dört deneyimli oyun kurucunun ( Chandler Morris , Robby Ashford , Drew Pyne ve Van Dyke) hikayesidir.

Şuraya atla: Chandler Morris | Robby Ashford Drew Pyne | Tyler Van Dyke

Chandler Morris: Oklahoma | TCU | Kuzey Teksas | Virginia

Chandler Morris futbolu bırakmaya hazırdı. Dört yıl süren aksiliklerden sonra artık yeter demişti.

"Futbol beni sevmiyordu," dedi Morris. "Eğer o da sizi sevmiyorsa, onu sevmek biraz zor."

Bu düşüncelerle iki yıl önce TCU'da mücadele etmeye başladı. İlk tam sezonunun ortalarında Morris, sol dizinden sakatlandı ve dört maç boyunca sahalardan uzak kaldı. Genç yedek Josh Hoover onun yerine geçti. Morris sağlığına kavuştu ama bir daha ilk 11'deki yerini alamadı ve nedenini anlayamadı.

Ancak o zamana kadar pek bir şey planlandığı gibi gitmemişti. Morris, başlangıçta babası Chad Morris'in Arkansas'ta forma giymeyi taahhüt etmişti. Beş ay sonra Arkansas, babasını kovdu. Genç Morris, bu darbeye Oklahoma ile anlaşarak karşılık verdi. 2020 yazında, COVID salgınının ortasında, hiçbir şeyin normal görünmeyeceğini bilerek Norman'a geldi.

Birinci sınıf öğrencileriyle pek kaynaşma fırsatı olmuyordu. Futbol sahasının dışında toplanmak hoş karşılanmıyordu. Oyuncular yurtlarında çevrimiçi derslere katılıyor, maske takıyor, her gün COVID testi yaptırıyor ve boş stadyumlarda oynanan bir üniversite futbol sezonunu atlatmaya çalışıyorlardı.

Morris, "Orada çok mutlu olup olmadığımı bilmiyorum," dedi. "Ama o yıl ülkenin herhangi bir yerinde mutlu bir birinci sınıf öğrencisi olup olmadığını da bilmiyorum."

Spencer Rattler'ın gerisinde geçen ve Caleb Williams'ın da takımda olacağı bir sezonun ardından Morris, Oklahoma'nın kendisine uygun olmadığını hissetti. Gary Patterson formasıyla oynamak için TCU'ya transfer oldu. 2021 sezonunun sekizinci maçında, Patterson'ın 21 yıllık başarılı kariyeri, Cadılar Bayramı'nda kovulmasıyla aniden sona erdi. Ertesi gün Morris, kariyerinin ilk maçına çıkacağını öğrendi.

Boynuzlu Kurbağalar'ın 12 numaralı rakip Baylor karşısında kaybedecek hiçbir şeyi yoktu ve Morris tam da böyle oynadı. 30-28'lik şok edici bir galibiyette, Big 12'nin en iyi savunmalarından birini 461 pas yardı, 70 koşu yardı ve 3 golle alt etti.

"Muhtemelen o başarı için çok gençtim," dedi Morris. "Muhtemelen geldiğimi düşünüyordum. Sahaya çıkıp onları domine ettim. Bir gecede başarıya ulaştım."

Morris, bir sonraki Ağustos ayında kıdemli Max Duggan ile yaptığı sezon öncesi mücadelede de aynı derecede baskındı. TCU koçları, bugün bile bunun kolay bir sonuç olmadığına yemin ediyor. Morris, Frogs'un Sonny Dykes dönemini başlatmasıyla QB1 olma hakkını kazandı. Ancak sezon açılışını geçemedi ve Colorado'lu bir defans oyuncusu bacağının üzerine düşünce sol dizindeki MCL burkulmasıyla oyundan çıktı.

Morris, "Max devraldı ve gerisi tarih oldu" dedi.

Birkaç hafta sonra, Duggan Oklahoma'ya karşı 55-24'lük ezici bir galibiyet aldığında, Morris eve gidip ağladı. Şansını kaçırdığını biliyordu. TCU, CFP ulusal şampiyonluk maçına 13-1'lik şaşırtıcı bir seriyle çıktı ve Duggan, Heisman Kupası'nda ikinci oldu. Morris bu çılgın yolculuğun tadını çıkardı, ancak kişisel duygularını bir kenara bırakmak kolay değildi. Sahada oynamak istiyordu.

Morris için 2023'e girerken her şey nihayet yoluna girmiş gibiydi. Horned Frogs, hiç beklemediği bir şekilde Colorado'ya karşı kendi evinde aldığı yenilgiyle kabus gibi bir başlangıç ​​yaptı, ancak Morris oradan sonra toparlandı ve bir başka MCL burkulması onu durdurana kadar iyi oynadı. Dykes ve koçları, zorlu bir sezonu 5-7'lik bir dereceyle tamamlamak için Hoover'ı seçti. Morris, kapının dışına itildiğini hissetti.

Chad Morris, oğlunun ne kadar hayal kırıklığına uğradığını ve incindiğini biliyordu ve emekliliği ne kadar ciddi düşündüğünü biliyordu; ancak ona bir şans daha vermesi için ısrar etti. Kuzey Teksas yeni bir başlangıç ​​teklif etti. Chandler, 2024 baharında TCU'daki eğitimini tamamladı; normal öğrenci olarak dört ders aldı ve futboldan uzak durdu. Kendini yeniden kazanmak için bu zamana ihtiyacı vardı.

"Kimliğimi futbola yansıtmamayı öğrendim," dedi Morris. "Sanırım tek yaptığınız bu olduğunda, söylemesi yapmaktan daha kolay. Kimliğim buna bağlıydı ve elimden alındığında kendimi kötü hissettim."

Kuzey Teksas koçu Eric Morris (akraba değil), geçen sezon oyun kurucusunun eski özgüvenine kavuştuğunu gördü. Chandler, Mean Green hücumunu kendi güçlü yönlerine ve tercihlerine göre tamamen uyarladıkları için koçlarına minnettar. "Bana çok güvendiler," dedi. Morris, 2024'ün üniversitedeki son sezonu olacağını düşünerek sahaya çıktı. Ardından toplamda 4.016 yarda yaparak FBS'de yedinci sıraya yerleşti ve Power 4 programlarından 1 milyon dolarlık teklifler aldı.

Morris altıncı yılında tekrar yükselecekse, iyi insanlarla birlikte olmak istiyordu. Babasıyla Clemson'da çalışmış olan Virginia koçu Tony Elliott'a güveniyordu. Virginia'nın transferlere ağırlık verdiğini ve 2025 için her şeyini ortaya koyduğunu biliyordu. Kampüse girip kadroyu görünce, takımın rekabet edebileceğini anladı.

"Böyle bir yere gelip onları tekrar haritaya koyma fırsatından daha fazlasını isteyemezsiniz" dedi.

Cavaliers'ın 8-1'lik başlangıcı ve AP anketinde 12. sıraya yükselmesi, yani 2004'ten beri en yüksek sıralaması, oyun kurucularını şaşırtmadı. O zamanlar 8. sırada olan Florida State'e karşı aldıkları çift uzatma galibiyeti herkesin dikkatini çekti ve o zamandan beri iki uzatma heyecanı daha yaşadılar. Bu takımın ona 2022 TCU havası verip vermediği sorulduğunda Morris tereddüt etmedi.

Morris, "Soyunma odamıza ve ne kadar yakın ve istekli olduğumuza bakarak, bunu gerçekten o yılla karşılaştırıyorum," dedi. "Yıllar içinde epey maç kaybettiler. Artık buna son vermeye hazırlar."

Yedi maçlık galibiyet serisine rağmen, hiçbir şey kolay olmuyor. Morris, sezonun büyük bölümünde omuz sakatlığıyla mücadele etti. Elliott, Morris'in sezon boyunca tam bir "savaşçı" olduğunu söylüyor. Morris'in yaşadığı onca şeyden sonra, onu bu ACC şampiyonluk mücadelesinde tek bir an bile kaçırmaya ikna etmekte bol şans.

Morris, "Altı yıl boyunca üniversite futbolunda olmayı seçmezdim," dedi, "ama işte buradayım."

Robby Ashford: Oregon | Auburn | Güney Karolina | Wake Forest

Wake Forest oyun kurucusu Robby Ashford için son altı yıldır yaşanan zorluklar kontrolünün ötesindeymiş gibi hissettiriyor.

Ashford, "Kendimi berbat biri olarak nitelendiremem çünkü dört tane Power 4 okuluna gittim," diye şaka yaptı. "O kadar kötü olamam. Sadece başa çıkamadığım durumlar oldu. Gerçekten hiçbir şey yapamadığım birçok şey yaşadım."

2019'da Ole Miss'e transfer olmuştu, aynı yıl Elijah Moore , Egg Bowl sırasında son bölgeye işediğini iddia etmişti. Rebels koçu Matt Luke, Ashford'ı ziyaret etmek için Alabama, Hoover'daydı ve çağrıyı aldı ve kovulacağını anladı.

Ashford'ın bir sonraki okulunu seçmek için çok az zamanı vardı ve Oregon'da hem Amerikan futbolu hem de beyzbol oynamak için ülkenin diğer ucuna taşındı. 2020 MLB draftı COVID nedeniyle 40 turdan beşe indirilmeseydi, eski ilk 200 draft adayı liseden mezun olduktan sonra profesyonel beyzbolu seçebilirdi.

Eugene'de iki sezon yedek oyun kurucu olarak görev yaptıktan sonra Ashford oynamaya hevesliydi. Ancak daha sonra Mario Cristobal Miami'ye gitti, Dan Lanning onun yerine geçti ve yeni hücum koordinatörü Kenny Dillingham, Bo Nix'i takıma dahil etti. Ashford, kariyerine devam etti ve Auburn'daki evine döndü. Bryan Harsin'de kendisine inanan bir koç buldu ve 2022 sezonunun üçüncü maçında ilk 11'de yer aldı.

Ashford, Missouri'ye karşı ilk maçında atış omzunda ciddi bir sakatlık geçirdi: ikinci derece AC eklem burkulması, rotator manşet zedelenmesi ve trapez kasında burkulma. Dokuz maç sakat oynadı ve sezon bitene kadar bu konuda kamuoyuna tek kelime etmedi.

"Oynayabilmek için maç başına omzuma ve boynuma dört yumruk yiyordum," dedi. "Kimseye söylemeyecektim ki takımlar omzuma vurmasın. Gerçekten bilen tek insanlar her gün yanınızda. Sahaya çıkıp herkese 'Kardeşim, anlamıyorsunuz, Robby sakat. Omzu sakat bir şekilde oynuyor' diyemezler. Ama bu herkesin benim hakkımda bir algı oluşturmasına neden oldu."

Dört maçlık bir düşüşün ardından Auburn, Harsin'i kovdu. Ashford'ın 5-7'lik sezon boyunca yaşadığı tepkiler, tahmin ettiğinden çok farklıydı. SEC'deki tutkuyu biliyordu, ancak 20 yaşında birini, mağlubiyetlerden sonra ırkçı hakaretler ve ölüm tehditleriyle dolu bir posta kutusuna hiçbir şey hazırlayamazdı. Ashford, bunun sadece sosyal medyadaki doğrudan mesajlar olmadığını, bilinmeyen numaralardan da mesajlar aldığını söyledi.

"Bakmamaya çalışıyorsunuz ama bazen kaydırırken karşınıza çıkıyor," dedi. "Aramaya çalışmasanız bile ondan kaçamıyorsunuz. Siyah bir oyun kurucu olmanın getirdiği bir özellik bu."

Ashford kampüste yüzünü göstermek istemiyordu. Çok çekingen davrandığını, işleri daha da kötüleştirmemek için çok gergin davrandığını biliyordu.

"Kişisel güvenliğiniz konusunda endişelenmeye başlamanız gereken bir noktaya geliyor," diye itiraf etti. Babası Robert, başını dik tutmasını ve her şeyin yoluna gireceğine güvenmesini tavsiye etti.

Ashford, 2023 baharında beyzbolu bıraktı; bu fedakarlığı, yeni Auburn koçu Hugh Freeze'e Tigers'ı yönetmeye odaklandığını kanıtlamak için yapmaya hazırdı. Bahar antrenmanlarındaki performansından çok memnundu ve bahar maçı hücum MVP'si oldu. Haftalar sonra Freeze, Michigan State'ten transfer oyun kurucuPayton Thorne'u kadrosuna kattı.

"Arka kapıdan yakalandım," dedi Ashford. "İşim elimden alındı, ama kaybetmedim. Kötü oynamadan işimi kaybedeceğimi bilseydim, beyzbol oynardım. Yaşadıkça öğrenirsin."

Ashford mezun olmamıştı ve ayrılamazdı. Bir sezon Thorne'un yedeği olarak oynadıktan sonra takımdan ayrıldı ve ayrıldığı için mutluydu.

Ashford, "Toksik bir ortam gibiydi" dedi.

SEC'de kalmanın önemli olduğuna inanarak Güney Carolina'ya geçti, ancak sezon dışı bir yarışmada LaNorris Sellers'a yenildi. Ashford, kask takmasına rağmen gözlük takan kırmızı gömlekli birinci sınıf öğrencisiyle ilk kez tanıştığı anı hatırlıyor.

"'Sen gerçekten iyi bir çocuk musun?' diye düşündüm," diye gülerek hatırlıyor Ashford. "Onunla tanıştığınızda öyle görünmüyor. Sonra sahaya çıkıyor ve evet, sen gerçekten iyi bir çocuksun."

Ashford, Sellers'ın Gamecocks'ta parlayan bir yıldız haline gelmesinde ona akıl hocalığı yaptı ve onu destekledi. Yedek oyuncu rolünden pek memnun değildi ama küçük kardeşi gibi gördüğü Sellers'a karşı sevgisi sonsuzdu. Bir sezonu kala Ashford, fırsat arayışıyla sahalara geri döndü.

Wake Forest yeni bir teknik kadroya sahipti ve deneyimli bir başlangıç ​​oyuncusuna ihtiyaç duyuyordu. Ashford, Power 4'teki en düşük maaşlı QB1 olabileceğinden şüpheleniyor, ancak umursamıyor. Sadece oynamak istiyordu.

Ashford tam da istediği yerde, ama zor bir yıldı. Babası Nisan ayında 53 yaşında aniden vefat etti. Hâlâ acısıyla boğuşuyor ve Wake Forest'taki ilk maçına çıkmasına 15 dakika kala bu acı onu derinden etkiledi.

Robby, "İniş çıkışlarımda yanımdaydı," dedi. "Bu yılı da görebilmesini umuyordum."

Robby, onsuz mücadeleye devam ediyor. Atış yaptığı elindeki başparmağı sakat olmasına rağmen bu 5-3'lük takımı yönetmeye çalışıyor. Ashford ve yedek Deshawn Purdie, 9. Hafta'da SMU'yu 13-12'lik skorla mağlup etseler de, Cumartesi günü 42-7'lik mağlubiyette Florida State savunmasına karşı pek fazla cevap veremediler.

Ashford, 6. sınıfta bile en iyi futbol performansının henüz önünde olduğuna inanmayı bırakmadı.

"Birçok gün 'Dostum, neden böyle oluyor?' diye düşündüm." dedi. "Ama devam edebileceğimi bilmek bana büyük bir umut verdi. Devam etmeliyim."

Drew Pyne: Notre Dame | Arizona State | Missouri | Bowling Green

Drew Pyne'ın efsanevi Connecticut lise futbol koçu Lou Marinelli'nin, oyun kurucuya kazınan bir sözü vardı: Futbol tıpkı hayat gibidir, ancak hızlandırılmış hali.

Pyne için üniversite futbolu serüveni inanılmaz derecede erken başladı. 2016 yılında sekizinci sınıftayken, annesinin Pop Warner'dan aldığı görüntülerin iMovie'de bir araya getirildiği bir özet kaydı sayesinde burs teklifleri aldı. Pyne, Alabama'da bir kampta yer aldı ve aniden Nick Saban'dan teklif aldı.

Pyne, "Ondan sonra sekizinci sınıfta çocuk olmayı bıraktım" dedi.

Lise ikinci sınıftayken hayalindeki okul olan Notre Dame'e kendini adamış Katolik bir ailede hızla büyüyen çocuk. Ian Book, 2020'de Fighting Irish'in ACC'de tuhaf bir sezon geçirmesine, College Football Playoff'a ve Teksas'ta oynanan Rose Bowl yarı finaline kadar Pyne'ın birinci sınıf öğrencisi olduğu dönemde onu himayesine aldı.

Pyne, 1 numaralı Alabama'ya karşı iki kez oyuna girdi ve diğer tarafta sekiz gelecekteki NFL draft seçimi gördü. İrlandalıları o büyük sahneye geri döndürmek için sabırsızlanıyordu.

Jack Coan'ın arkasında bir yıl daha bekledikten sonra, Pyne kendini hazır hissediyordu. Tyler Buchner , 2022'ye girerken ilk 11'de yer aldı ancak omuz sakatlığı geçirdi. South Bend'deki ilk maçının ilk çeyreğinde, Pyne yanlışlıkla sosyal medyada viral oldu. NBC yayını, hücum koordinatörü Tommy Rees'in üç kötü hücumun ardından koçlar locasından oyun kurucusuna küfür ettiğini kaydetti. Büyük liglere hoş geldiniz.

Pyne'ın, tüm hayatı boyunca peşinde koştuğu Fighting Irish'in ilk 11'deki oyun kurucusu olarak geçirdiği sezon sadece 10 maç sürdü. Marcus Freeman yönetimindeki ilk yılında dört mağlubiyetlik bir sezon, sezon öncesi ilk beş beklentisi olan bir takım için hedef değildi. Ancak Pyne, Clemson, North Carolina, Syracuse ve BYU'ya karşı galibiyetlerle ilk 11'de 8-2'lik bir performans sergiledi.

"Orada geçirdiğim zamandan gerçekten gurur duyuyorum," dedi Pyne. "Hâlâ Notre Dame'ı ve bana harika davranan Koç Freeman'ı destekliyorum. Hâlâ o adamların çoğuyla en iyi arkadaşım. Harika bir yer. Orayı çok sevdim."

Öyleyse neden ayrılsınlar ki? Sezon sonunda, Freeman ve Rees'in Pyne ve Buchner'ı zorlayacak veya yerini dolduracak bir transfer oyun kurucu istediği açıktı. Pyne, mezuniyete bir dönem kala 2023'te kaptan olmayı umuyordu, ancak kendisine bir rekabet olacağı söylendi. Şansın aleyhine olduğunu hissetti ve bir sonraki yuvasını aramak için kupa maçından önce ayrıldı.

Pyne, Arizona State'e transfer oldu. Sonra Missouri'ye. Şimdi de Bowling Green'e. Bu kadar iniş çıkış beklemiyordu.

"Oraya girerken asla transfer olmak veya bunlardan herhangi birini yapmak istemedim," dedi Pyne. "Ama günümüz oyununun akışı böyle. Futbolu seviyorum ve futbol oynamak istiyorum. Bu yüzden başardım."

Arizona State'te, Dillingham ile birlikte bir canlanma yaratmaya çalıştı. Sezon öncesi bir antrenman sırasında sakatlanan hamstringi, ilk aksilikti. Pyne, Notre Dame finalinde USC'ye yenildikten sonra Caleb Williams ile rövanş maçını kaçırmayı reddederek, hiperbarik oksijen odasında günlük seansların yardımıyla birkaç hafta erken geri döndü.

"Tek istediğim Caleb'le tekrar oynayıp onu yenmeye çalışmaktı," dedi Pyne. "Bu yüzden boş ver dedim, bacağım düşse bile umurumda değil, o USC maçında oynayacağım."

Peki nasıl geçti?

"Sol kasığımda bir sorun çıktı, AC eklemim koptu, boynumda bir sinir sıkıştı ve sekiz kez çuval yedim -- ama onları dördüncü çeyreğe kadar taşıdık," dedi. "Size söyleyeyim, ertesi sabah oldukça zordu."

Pyne'ın sezonu bitmişti. Her gün sabah 4:30'da uyanıp fizik tedaviye gidiyordu. Şüpheler içini kemirdikçe kendini kötü hissediyordu. Ve bundan sonra ne yapacağını bilmiyordu.

Notre Dame'a döndü ve bahar döneminde diploması için gereken son dersleri almak üzere yeniden kaydoldu. Pyne, yerel bir antrenörle çalışıyordu ve birinin ona bir şans vermesini umuyordu.

Missouri, kıdemli Brady Cook'un yedeği olarak Pyne'ı oyuna aldı. Alabama'ya karşı sakatlanan Cook'un yerine oyuna dahil oldu ve 34-0'lık mağlubiyette üç top kaptırdı. Ancak onu en çok etkileyen şey,Luther Burden III ve takım arkadaşlarının onu sürekli cesaretlendirmesiydi. Pyne, "Elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştığımı biliyorlar," dedi. "O adamlar arkamdaydı."

Ertesi hafta Oklahoma karşısında, dördüncü çeyreğin sonlarında 75 yardalık bir touchdown pası atarak takımlarının güvenini kazandı ve skoru eşitledi. Bir dakikadan kısa bir süre sonra, Missouri savunma oyuncusu Zion Young bir top kaptı ve Sooners'ı şaşkına çeviren bir gol attı.

"Yedekte dua ediyordum," dedi Pyne. "'Tanrım, her şey her zaman istediğim gibi gitmiyormuş gibi hissediyorum. Lütfen bir şeylerin istediğim gibi gitmesine izin verir misin?' diye düşünüyorum. Sonra, birden, başımı kaldırıp bakıyorum ve Zion gol atmak için koşuyor."

Hayatının en gururlu gecelerinden birinin ardından Pyne, 2025'te bu duygunun peşinden koşmak istiyordu. Yeni koç Eddie George'a ve inşa ettiği kültüre inandığı için Bowling Green'e katıldı. Pyne artık yeni bir takımı nasıl kazanacağını çok iyi biliyor, ancak bu takım 24 yaşındaki kaptanını benimsedi.

Pyne bu yaz Manning Pas Akademisi'ne beşinci kez gittiğinde, Archie Manning onu kolej oyun kurucularının kaptanı olarak atadı. Ne de olsa ilk yılında Brock Purdy ile aynı odayı paylaşmıştı.

"Artık eski başkanım" dedi.

Pyne bu sezon daha zorlu zamanlar geçiriyor. Cumartesi günü Buffalo'ya karşı alınan yenilgide, bacak sakatlığı nedeniyle üç maçı kaçırdıktan sonra sahalara geri döndü. Falcons ise 3-6'lık bir dereceyle Kasım ayındaki kupa mücadelesine geri dönmeye çalışıyor.

İster inanın ister inanmayın, Arizona State'teki sakatlığı sayesinde Pyne, isterse 2026'da bir sezon daha forma giyebilecek. Henüz kararını vermedi ve bu yıldan sonra hayatının bambaşka bir yöne gidebileceğini söylüyor. Şu anda, Bowling Green'de buldukları için minnettar.

"Kariyerinin sonlarına doğru gelen, ilk 11 oyuncusu, lider ve kaptan olan benim gibi biri için isteyebileceğiniz her şey gerçekten de bu," dedi Pyne. "Road to Glory oynamak gibi, ama gerçek hayatta."

Tyler Van Dyke: Miami | Wisconsin | SMU

2022 sezonuna girilirken bazıları , ACC Yılın Çaylağı ödülünün sahibi Tyler Van Dyke'ın Bryce Young ve CJ Stroud ile birlikte birinci tur NFL draft yeteneği olduğunu söylüyordu.

"Çok fazla övgü aldım ama ben buna inandım," dedi Van Dyke. "Kendimi o kadar iyi sanıyordum. Sağlıklı olduğumda ve en iyi performansımı sergilediğimde o kadar iyi olduğumu biliyorum."

Young ve Stroud artık NFL'de üçüncü yıllarını dolduran ilk beş oyuncuları. Van Dyke hâlâ onların seviyesine geri dönmek için mücadele ediyor. Şimdilik ulusal radarın dışında, SMU'da ciddi bir bacak sakatlığından kurtulan ve bir şans daha yakalamaya hazırlanan yedek bir oyuncu.

Van Dyke, Miami'de sakatlanan ilk beş oyuncusu D'Eriq King'in yerine yedek olarak kırmızı gömlekli birinci sınıf öğrencisiyken kendisine büyük güven veren koç Rhett Lashlee ile yeniden bir araya geldi. King artık onun pozisyon koçu. 2021'de birlikte iyi bir performans sergilediler, ancak bu Manny Diaz'ın işini kurtarmaya yetmedi. Yeni koç Mario Cristobal, devraldığı oyun kurucuya övgüler yağdırdı, Van Dyke'ı Justin Herbert'a benzetti ve ülkede ondan daha iyi bir oyun kurucu olmadığını söyledi.

Ancak 2022'nin sonunda Van Dyke NFL'e hazır değildi. Cristobal'ın Middle Tennessee'ye karşı aldığı kötü yenilgide onu yedek kulübesine çekmesiyle, dört maç sonra bir uyanış yaşadı. Van Dyke, "Her şey 2021'deki gibi gökkuşakları ve kelebekler gibi değil," dedi. O an, taraftar kitlesinin ona olan sevgisinden nefrete geçişini hissetti.

Van Dyke, durumu konuşmak ve kafasını boşaltmak için bir spor psikoloğuyla görüşmeye başladı. Drake Maye ve North Carolina'ya karşı kıl payı bir yenilgi aldığı bir sonraki maçında 496 yard pas attı ve Virginia Tech deplasmanında aldığı galibiyetin ardından kendini toparlanmış hissetti. Ardından, atış yaptığı omzunda üçüncü derece AC eklem burkulması geçirdi ve son beş maçın çoğunda oynamadı. Hayal kırıklığı yaratan 5-7'lik bir sezonun ardından Van Dyke, Miami'den ayrılmayı düşündü.

2023 baharında Alabama, Van Dyke'ı transfer etmeye ikna etmeye çalıştı. Ve o da dinliyordu.

"Dürüst olmak gerekirse, oraya gitmeyi çok istiyordum." dedi Van Dyke.

Crimson Tide, Young'ı NFL'e kaptırmıştı ve Jalen Milroe'da ne kadar şansları olduğundan emin değillerdi. Van Dyke, o zamanlar Alabama'da hücum koordinatörü olan Rees'in, Pyne'ın yerine Notre Dame'e transfer etmek için onu ikna etmeye çalıştığını söyledi. Şimdi ise geri dönüyordu. Van Dyke için bu finansal bir karar değildi. O zamanki sıfır puanlık para, bugünküyle hiçbir ilgisi yoktu. Bu onun geleceğiyle ilgiliydi. Alabama'da harika bir yıl geçirmesi, onu tekrar birinci tur statüsüne getirebilirdi.

Ama transfer olmadı. Cristobal, Alabama görüşmelerini öğrendi ve onu kalmaya ikna etti. Van Dyke bunun nasıl sızdırıldığını bilmiyor, ancak zor bir durumdaydı ve sonunda takımıyla kalmayı tercih etti.

"Sonuçta kendimi iyi hissettim," dedi Van Dyke. "Taşınmak istemiyordum. O takımda birçok arkadaşım vardı. Takımın lideriydim. Herkes beni severdi, ben de takımı. Miami'de kalmak istiyordum."

Hurricanes, Georgia Tech'e karşı şaşırtıcı bir mağlubiyet almadan önce 2023'e 4-0'lık bir başlangıç ​​yapmıştı. Galibiyet serisini sonlandırmak için galibiyet dizilişini bir kenara bırakıp maçı elinden kaçırdı . Van Dyke, ertesi hafta North Carolina maçında sakatlandı; dizindeki morluk, kuadriseps kasına yayıldı. Morel-Lavallée lezyonu olarak adlandırılan nadir görülen bacak rahatsızlığına rağmen oynamaya çalıştı, ancak en iyi performansına yakın değildi ve 14 top kaybıyla maçı tamamladı. Artık devam etme zamanı gelmişti.

Son iki Miami sezonundaki haftalık öngörülemezlik onu yıprattı. Canes kazanır ve iddialı hissederdi. Kaybederlerdi ve Van Dyke için bu dünyanın sonu gibiydi. Cristobal'a çok saygı duyduğunu, ancak durumun zamanla kötüleştiğini söylüyor.

Van Dyke, "İkimiz için de işler yolunda gitmedi" dedi.

Miami, onun yerine geleceğin 1 numaralı seçimi Cam Ward'ı getirdi. Van Dyke için, Ward'ın geçen yılki liderliğine yönelik tüm bu coşkulu övgülerin, bir önceki oyun kurucuya yönelik inceliksiz göndermelerle bir araya gelmesi can sıkıcıydı.

"Her şey yolunda giderken liderlik kolaydır," dedi. "Birini suçlamak kolaydır, işler ters gittiğinde birinin günah keçisini bulmak kolaydır. Zor bir yıldı. Bunun bana çok gereksiz ve saçma bir hikaye gibi geldiğini hissettim. Beni portalda işe alan bazı koçlar bile liderliğimi sorguluyordu."

"Alabama olayı gündeme geldiğinde Cristobal'ın bana şöyle dediğini hatırlıyorum: 'Bu takım için sandığından çok daha fazlasısın. Sen bir adamsın. Herkes sana hayranlık duyuyor.' Bunu yüzüme karşı söylemişti. Sonra herkesin liderliğimi sorgulaması mı? İşte bu biraz canımı yaktı."

Van Dyke, portalda bir düzine teklif görünce rahatladı ve tavsiye almak için Lashlee'yi aradı. Wisconsin, 2024 için doğru seçim gibi görünüyordu; kazanabileceği ve draft şansını artırabileceği bir Big Ten programıydı. Üç maç sonra Van Dyke, Alabama ile karşılaştı.

Badgers'ın açılış hücumunu uzatmak için üçüncü denemede toparlanmaya çalıştı. Bir savunma oyuncusu onu kenar çizgisi boyunca yere çarptığında sağ ayağı çime saplandı. Hakemlerin savunmada tutma bayrağı attığını bilseydi, Van Dyke saha dışına çıkardı. Bunun yerine, ekstra yardalar için mücadele etti ve bu ona sezonu kaybettirdi.

Van Dyke sadece sağ dizindeki ön çapraz bağını ve menisküsünü yırtmakla kalmadı. Ayrıca uyluk kemiğinin alt kısmındaki kıkırdak da hasar gördü ve bu da üç allotransplant tıkacı gerektirdi. Bu sakatlıklar 12 aydan uzun bir iyileşme süreci anlamına geliyordu. İki uzun ay boyunca koltuk değnekleriyle Badgers'ın 5-7'lik düşüşünü izlerken, bir daha hiç oynayıp oynamayacağını merak etti.

Van Dyke portala geri döndü. Lashlee ve King, ona en çok ihtiyaç duyduğu şeyi sundular: en güvendiği insanlarla rehabilite olabileceği bir yer. Lashlee, onu Dallas'a 2025'te SMU'nun ilk beş oyuncusu veya yedeği olsun diye getirmedi. Eski oyun kurucusuna tam destek ve baskı olmadan iyileşme fırsatı veriyordu.

"Takımdaki bazı oyuncular benimle ilk tanıştıklarında, 'Aman Tanrım, Miami'deydin. Miami'de iyiydin ,' dediler," diyor Van Dyke kıkırdayarak. "Ben de 'Evet...' derdim."

Dört yıldır ilk 11'de oynadıktan sonra arka planda kalmak tuhaf bir deneyim. Van Dyke maçlara çıkıyor ve aklanmaya yakın, ancak asıl amacı ilk 11 oyuncusu Kevin Jennings'i desteklemek. Maçlar sırasında video seanslarında ipuçları veriyor ve oyun grafikleri çiziyor, bu sırada oynamayı bıraktıktan sonra koçluğa başlamayı düşünüyor.

Van Dyke, büyük dönüşü için çalışıyor ve 2026'da yedinci kez sahalara dönüyor. İster SMU'da ister başka bir yerde olsun, tekrar başlamaya kararlı, ancak şu anda bulunduğu yerden memnun. Mart ayında 25 yaşına girecek. Gelecek yaz evleniyor. Şimdilik bildiği tek şey bu.

"Geçmişte, geleceğime hep şunu, bunu, şunu yapmazsam hiçbir şeyin benim için yürümeyeceğini düşünürdüm," dedi Van Dyke. "Şimdi her günü ayrı ayrı yaşıyorum."

Kariyerinin defteri henüz kapanmadı. Tecrübeli pasör, 7. yılına uzanan yolculuğu hakkında insanların neler söyleyeceğini düşündüğünde sırıtıyor.

"Hâlâ üniversitede olduğumu duymak birçok kişiyi şaşırtacak," diyor Van Dyke. "Ama herkesin anlatacak farklı bir hikayesi var."