Bir balıkçı kliniği beni sepsis hastalığından kurtardı ve NHS'yi dönüştürebilir
Tom Parker, Devon kıyılarından üç mil (4,8 km) açıkta tek başına çalışırken balıkçı teknesi bir dalgaya çarptı ve yana doğru yalpaladı.
"İplerden birini çekiyordum ve kayıp düştüm," diyor. "Ayak bileğimde gerçekten çok kötü bir ağrı vardı. Öyle ki yerden kalkamıyordum."
O zamanlar bunu bilmiyordu ama 37 yaşındaki Tom'un fibula kemiği kırılmış ve ayak bileği bağları ciddi şekilde zedelenmişti.
Balıkçılık malzemelerini bir şekilde toplayıp hastaneye gitmeyi başardı, ancak kazadan aylar sonra yarası bir türlü iyileşmedi.
Brixham'daki rıhtımdaki yenilikçi bir kliniğe gittikten sonra kendisine güçlü antibiyotikler verildi ve ikinci bir ameliyata ihtiyacı olduğu söylendi.
"Bu hizmet olmasaydı, muhtemelen bacağım septik hale gelirdi ve bundan sonra ne olacağından emin değilim" diyor.
Geçtiğimiz ay yayınlanan 10 yıllık bir plan kapsamında sağlık yetkilileri, İngiltere'deki NHS'nin hastanelerden toplum bakımına ve hastalıkları tedavi etmekten, onları önlemeye doğru radikal bir değişime gitmesi gerektiğini söyledi.
Bu yaklaşımın ülke çapında küçük ölçekli örnekleri halihazırda mevcuttur.
Peki Brixham modelinden neler öğrenebiliriz ve hedefli, yerel bakım fikri milyonlarca NHS hastasını tedavi edecek şekilde nasıl genişletilebilir?
Berrak bir yaz sabahında, Brixham limanındaki trol teknesi acentesinin ofisindeki boş bir oda hızla geçici bir sağlık kliniğine dönüştürülüyor.
Alanı bölmek için mavi ekranlar kullanılmış: Ön tarafta geçici bir resepsiyon ve ardından iki pratisyen hekim, bir eczacı, bir fizyoterapist, iki hemşire ve prostat kanseri testlerini organize eden birinin sığabileceği kadar bir alan.
Limana, yan taraftaki balık pazarındaki alıcılardan limandaki trol teknelerinin mürettebatına kadar sürekli bir liman işçileri akışı var.
O gün kliniğin başında bulunan yerel NHS pratisyeni Dr. James Gunning, "Tekne kaptanları ve tüm balıkçı topluluğu artık bizi nerede bulacaklarını tam olarak biliyor" diyor.
"Bunlar, nüfusun normal NHS hizmetlerine erişemediği veya erişmekte zorlandığı sağlık eşitsizliklerine uyum sağlayan bir topluluktur."
Klinik personeli sabahın erken saatlerinde işe başlıyor, iskelelerde dolaşıp işçileri ücretsiz sağlık taramaları ve fizyoterapi vaatleriyle teknelerden indiriyorlar.
"Balıkçıların sabah 9'dan akşam 5'e kadar işleri yok, balıkçı teknelerinden inip aile hekimlerine gidebilecekleri öğle tatilleri yok, bu yüzden bu hizmetleri onlara ulaştırmamız gerçekten önemli," diyor girişimi Fishermen's Mission adlı bir diğer yardım kuruluşuyla birlikte yürüten Denizciler Hastane Derneği'nin başkanı Sandra Welch.
Brixham'da ve Kuzey İrlanda'daki Folkestone, Peterhead ve Kirkeel gibi Birleşik Krallık'taki limanlardaki benzer yerlerde her üç ayda bir geçici Seafit kliniği faaliyet gösteriyor.
Bazı hizmetler genişlemeye başladı ve artık cilt kanseri kontrolleri, mobil diş hizmetleri ve ruh sağlığı danışmanlığına erişim sunuyor.
NHS, 10 yıllık planında kıyı ve kırsal kesimde yaşayanların daha kötü sağlık sonuçları yaşama ve daha genç yaşta ölme olasılıklarının daha yüksek olduğunu kabul ediyor.
Sahil ve kıyı kasabalarında genellikle daha karmaşık sağlık ihtiyaçları olan yaşlı nüfus bulunurken, aynı zamanda yerel NHS hizmetleri işe alım sorunları yaşayabiliyor ve bu da en çok ihtiyaç duyulan yerlerde personel açığına yol açabiliyor.
BBC'nin hastane istatistikleri üzerinde yaptığı bir analiz, İngiltere'de kıyı topluluklarına tedavi uygulayan NHS kurumlarının hem acil bakım hem de ameliyat gibi önceden alınmış randevular için ortalamanın üzerinde bekleme sürelerine sahip olduğunu gösteriyor.
NHS yetkililerine ve Westminster hükümetine göre cevap, mümkün olduğunca çok tedaviyi bu pahalı hastanelerin dışına kaydırmak.
10 yıllık plan kapsamında İngiltere genelinde en düşük sağlıklı yaşam beklentisine sahip bölgelerden başlanarak 300 mahalle sağlık merkezinden oluşan bir ağ açılacak .
Haftada altı gün, günde 12 saat açık olması planlanan merkezlerde, pratisyen hekimler, hemşireler, sosyal bakım görevlileri, eczacılar, ruh sağlığı uzmanları ve diğer sağlık çalışanlarından oluşan bir ekip görev yapacak.
Brixham balıkçı kliniğinde olduğu gibi asıl amaç, sağlık hizmetlerini yerel topluluklara daha iyi uyarlamak ve insanlara daha fazla kontrol ve test sunarak ilk etapta hastalanmalarını önlemek.
Bunların çoğu size çok tanıdık gelebilir.
Benzer hedefler 2019, 2015 yıllarında bakanlar tarafından, hatta 2000'li yılların başında Blair hükümeti tarafından da ortaya konmuştu.
Sağlık Vakfı düşünce kuruluşunda kıdemli politika uzmanı ve pratisyen hekim olan Luisa Pettigrew, "Doğru hedefler olmalarına rağmen, bunların hiçbiri gerçekten işe yaramadı" diyor.
"Parayı hastanelerden çıkarıp toplum hizmetlerine aktarmak zordur. Önceden yatırım yapmanız gerekir ve sonuçları beş veya on yıl, hatta bazı durumlarda daha uzun süre görmek mümkün olmayabilir."
Sağlık sendikaları da yeni merkezlerde personel dağılımının nasıl olacağını sorgulayarak, doktorların "satranç tahtasındaki taşlar gibi yer değiştirmemesi veya daha fazla çalışmaya zorlanmaması gerektiğini" söyledi.
Brixham'da çalışan sağlık görevlileri ise yerel, önleyici yaklaşımlarının yalnızca balıkçı topluluğuna değil, daha geniş sağlık hizmetlerine de fayda sağlayacağına inanıyor.
Dr. Gunning, "Aksi takdirde daha ciddi hastalıklara yakalanacak yeni diyabet hastaları bulmayı başardık" diyor.
"Kardiyovasküler hastalığı ve yüksek tansiyonu olan kişileri de seçtik. Dolayısıyla daha maliyetli hastalıkların gelişmesini önleyebileceğimizi umuyoruz."
Bu yıl balık pazarından emekli olan Rob Caunter, prostat kanseri için aldığı radyum tedavisini yeni bitiriyor.
Ailesinde de bu hastalığın bulunduğu 66 yaşındaki hastaya, klinikteki personelin kendisini kan testi yaptırmaya ikna etmesi sonucu teşhis konuldu.
"Gerçekten çok şaşırdım çünkü kendimde hiçbir sorun olduğunu düşünmüyordum" diyor.
"Çekleri almaya gitmeseydim, bugün burada olmazdım sanırım. Bu yüzden rıhtıma gelmeleri onlar için gerçek bir lütuftu."
BBC
