E tire yüzünden ifşa oldu - Yapay zekanın en sevdiği noktalama işareti ve bu ifşanın sizin kimliğinizi nasıl açığa çıkardığı

Hadi, em tire hakkında konuşalım. O küçük, masum tire değil, biraz daha kendine güvenen kuzeni olan en tire de değil. Hayır, yapay zekanın cümlelerinize tire başına para alıyormuş gibi eklemeyi çok sevdiği o uzun, dramatik çizgi olan 'EM tire'den bahsediyorum. Cidden, bu, caz ellerinin yapay zeka versiyonu.

Siz fark etmeyebilirsiniz ama çoğu kişi fark eder. En sevdiğiniz robot yardımcınızın kelimelerinizi yapay zeka drag'ine büründürmesine izin verdiğinizin apaçık bir göstergesi ve tıpkı RuPaul's Drag Race'in üçüncü perdesinde kötü bir peruk ortaya çıkması gibi, bu biraz fazla olabilir. Sahneyi şöyle hazırlayayım: Ekibinize içten bir e-posta yazıyorsunuz. Hassas, hatta belki de çiğ bir şey: "Birlikte çalışma şeklimiz ve nasıl daha iyi olabileceğimiz hakkında çok düşündüm - sadece meslektaşlar olarak değil, insanlar olarak."

Ama durun bakalım. O cümleyi siz yazmadınız, AI yazdı . Sadece bir yazım hatasını düzeltmek ve belki de tonu biraz yumuşatmak istediniz, ama şimdi tirelerle, içe dönük tempoyla ve tuhaf yerleştirilmiş şiirsel duraklamalarla dolu. Resmen "EM işareti" aldınız.

Uzun çizgi (—), genellikle virgül, iki nokta üst üste, parantez veya ara sıra dramatik duraklamaların yerine kullanılan uzun yatay çizgidir. Noktalama işaretlerinin İsviçre çakısı gibidir ve yapay zeka buna BAYILIYOR.

Yapay zeka, Z kuşağının Y2K modasına olan tutkusu gibi tirelere de takıntılı; kafa karıştırıcı, tuhaf bir şekilde şık ve aşırı kullanıldığında neredeyse rahatsız edici. Ama asıl mesele şu: Yapay zeka, tireleri her yerde , bir çocuğun kekine serpilen şekerlemeler gibi kullanıyor. Uygunsuz olsa bile. "Lütfen serpmeyin" dediğinizde bile.

Yapay zekaya tam anlamıyla "Lütfen tireleri kaldırın." yazdım. Peki ne aldım? "Anladım!" ve ardından: "Bu, maksimum etki için aciliyet ve netlik gerektiren önemli bir fırsat." Teşekkürler GPT . Tam sıfırını kaldırdın.

Çizgi film dramasına rağmen, yapay zekayı tamamen çöpe atmanızı söylemek için burada değilim. Yapay zeka, sizi cilalama, yeniden ifade etme ve kendi zihinsel engelinizden çıkarma konusunda harikadır . Ama simli yapıştırıcı kullanan bir çocuk gibi, yine de onu denetlemeniz gerekir.

İşte gazetecilik diplomasına sahip biri olarak iletişiminizin HAL 9000'den biri gibi değil, sizin gibi duyulmasını sağlayacak üç gerçekten faydalı ipucu.

Her zaman, ama gerçekten her zaman, ilk taslağı kendiniz yazın. Dağınık, yazım hatalarıyla dolu, duygusal olarak kaotik ve rahatsız edici derecede dürüst olsun. Sesinize parmak izlerini veren şey budur.

Sonra yapay zekanın düzeltmesine, yeniden düzenlemesine ve daha iyi bir akış önermesine izin verin, ama önce değil. Yapay zeka, önce ona üzerinde çalışabileceği bir şey vermezseniz ne demek istediğinizi tahmin edemez. Aksi takdirde, size sadece DMV form mektubunun duygusal derinliğine sahip, mükemmel bir şekilde vurgulanmış bir kase yulaf ezmesi sunar. Şöyle düşünün: Siz şefsiniz, yapay zeka ise minik bir silindir şapka takan şık yardımcı şefiniz. Ne yaptığınızı ona siz söylüyorsunuz. Tarifi onun icat etmesine izin vermiyorsunuz.

Yapay zeka size en iyi versiyonunu sunduğunda, konuşan bir golden retriever'ın blog yazdığı bir senaryoyu düzenliyormuş gibi onu parçalara ayırın.

Aramak:

• Kısa çizgiler (açıkçası)
• "Günümüzün hızlı tempolu dünyasında" ifadesi (Yapay Zeka'nın en sevdiği açılış cümlesi)
• Retorik soruların aşırı kullanımı
• Tekrarlayan aliterasyon ( Yapay zeka gerçekten bunun akıllıca olduğunu düşünüyor )

Gerekirse "—" yerine "bul ve değiştir" kullanın. Bunları virgül, nokta veya Allah korusun, düşüncede gerçek duraklamalarla değiştirin. Bu, tonunuzu anında insanileştirecektir. Cümleniz sanki bir doğa belgeselinde Morgan Freeman tarafından anlatılıyormuş gibi hissettiriyorsa, muhtemelen fazla yapay zekaya kaçmıştır.

Cilaladıktan sonra yüksek sesle tekrar okuyun. Kendinize şu soruyu sorun:

• Bunu brunch'ta yüksek sesle söyler miydim?
• Bu bana mı benziyor, yoksa Forbes'un konuk köşe yazarının fazla çabalaması mı?
• Acaba yanlışlıkla Tony Robbins'ten alıntı mı yaptım?

Çok sert veya cilalı geliyorsa, biraz gevşetin, biraz argo ekleyin. Bir dil bilgisi kuralını çiğneyin, cümle parçacıkları kullanın, sanki üç mimoza içerken ve en yakın arkadaşınıza hayat tavsiyesi verirken konuşuyormuş gibi yazın. İşte işin sırrı bu.

Örnek:

Yapay zeka versiyonu: "İşletmemizin gidişatını yükseltmek için yenilikçi çözümler keşfedelim." Sizin versiyonunuz: "Tekerleklerimizi boşa harcamayı bırakıp bu işi nasıl büyütebileceğimizi bulalım."

Farkı hissediyor musunuz?

Yapay zeka düşmanınız değil, işbirlikçiniz, ortak yazarınız, çok fazla espresso içip brunch broşürü için 1.200 kelimelik bir misyon beyanıyla geri dönen aşırı başarılı stajyerinizdir.

Bunu şu amaçlarla kullanabilirsiniz:

• Mesajınızı sıkılaştırın
• Yapı ve akış konusunda yardım
• Beyin yorgunluğu çektiğinizde yazınızı ön plana çıkarın
• Ağlamadan boş sayfa sendromunu atlatın

Ama odadaki tek sesin o olmasına izin vermeyin. Bunu otomatik düzeltme gibi düşünün; doğru olduğunda yardımcı, yanlış olduğunda komik ve dikkat etmiyorsanız tehlikeli.

Mesajınız sanki bir Wall Street Journal köşe yazısına aitmiş gibi gelmeye başlarsa, ancak siz sadece sanal asistanınıza bir podcast programı hakkında e-posta göndermeye çalışıyorsanız, bir adım geri çekilin, tireleri kapatın, tuhaf küçük sesinizi geri kazanın ve şunu unutmayın: Yapay zeka sizi değiştirmez , sadece sizi %12 daha akıllı gösterir... eğer onu ortaokul balosundaki helikopter ebeveyn gibi yönetirseniz.

Hadi şimdi, bir insan gibi düzenleme yapın, bir vahşi gibi silin ve cesurca gönderin. (Ve lütfen, analog olan her şey adına, tireleri kaldırın.)

Starr Hall, girişimci, deneyimli bir tanıtımcı ve pazarlamacıdır.