Binlerce yıl öncesinin 'karanlık olayları' kazılarda ortaya çıktı

Arkeologların ortaya çıkardığı bulgulara göre, Paris çevresinden gelen istilacılar yerel halk tarafından esir alındı, işkenceye maruz bırakıldı ve halkın gözü önünde acımasızca katledildi.

Yeni yayımlanan bir çalışmada, 4300 ile 4150 yılları arasına tarihlenen 82 kişinin kalıntıları incelendi.

ZAFER KUTLAMLARINDA KATLİAM

Bazılarının sol kolları ya da elleri kesilmişti; bu durum, ölenlerin savaş sonrası “zafer” ritüellerinin parçası olarak işkenceyle öldürülmüş olabileceğini gösteriyor.

Araştırmanın eş yazarı olan osteoarkeolog Teresa Fernández-Crespo, “Alt uzuvlar kasten kırılmıştı, vücutlarda künt travma izleri vardı ve bazı kafataslarında delinmiş izler gözlemlendi. Bu, kurbanların halka açık biçimde sergilenmiş olabileceğini düşündürüyor” dedi.

İSTİLACILAR KURBAN EDİLDİ

Araştırmacılar, mezarlardaki kişilerin kökenlerini anlamak için diş ve kemiklerdeki kimyasal izleri inceledi. Mutilasyona uğrayanlar yerel olmayan, muhtemelen Paris çevresinden gelen kişilerdi.

Yedikleri yiyeceklerin kaynağının çeşitliliği, bu kişilerin göçebe olabileceğini düşündürdü. Öte yandan, bedeni bütün kalanlar yerel halka aitti. Bu da onların savunma sırasında hayatlarını kaybettiklerini gösteriyor.

ŞİDDET TİYATROYA DÖNÜŞTÜ

Fernández-Crespo, bu uygulamaların savaş sonrası düzenlenen törenlerin bir parçası olduğunu ve “toplumun gözü önünde esirlerin insanlıktan çıkarılması” amacını taşıdığını belirtti.

Mezar çukurlarının yerleşim merkezinin ortasında yer alması da bu olayların toplum önünde gerçekleştirilmiş olduğunu kanıtlıyor.

KITA ÇAPINDA KRİZ

Araştırmaya dahil olmayan Alman arkeolog Detlef Gronenborn, bu dönemin Avrupa genelinde büyük bir huzursuzluk ve çatışma dönemine denk geldiğini belirtti.

Güney Fransa’dan gelen nüfus hareketlerinin çatışmayı körüklemiş olabileceği düşünülüyor. Benzer şekilde, İskoçya’dan Linda Fibiger de bu keşfin Neolitik dönem şiddetine dair önemli bir pencere açtığını ifade etti.

Çalışmaya göre Neolitik dönemde genellikle başa yönelik yaralanmalar görülürken, bu çukurlarda bedenin tamamına yönelik işkenceler dikkat çekiyor.

Araştırmacılar, bu şiddet dozunun sadece intikam ve caydırıcılık amacıyla değil, aynı zamanda toplum içi bir ritüelin parçası olarak da yorumlanabileceğini belirtiyor.

Araştırmacılar, bu bulguların Avrupa tarihindeki en erken “savaş sonrası zafer kutlaması” ritüeli olabileceğini ifade ediyor.

Kimyasal analizler sayesinde istilacı ve yerli halkı ayırt edebilmek, Neolitik dönemdeki şiddet olaylarının yapısını anlamak adına büyük önem taşıyor.