Sindirim sistemi kanserini önlemek için en iyi egzersiz nasıl yapılır? Yeni bir çalışma ipuçları sunuyor.

Fiziksel egzersiz söz konusu olduğunda, birçok kişi "ne kadar çok o kadar iyi" diye düşünür. Ancak onkoloji alanında önde gelen bilimsel dergilerden biri olan JAMA Oncology'de yayınlanan yeni bir çalışma, sindirim sistemini kansere karşı korumayı amaçladığında sırrın yoğunluktan ziyade tutarlılıkta yatabileceğini gösteriyor.

Bu sonuca ulaşmak için Harvard T. H. Chan Halk Sağlığı Okulu'ndaki araştırmacılar, bağırsaklar, karaciğer, pankreas, mide ve yemek borusu gibi organları etkileyen tümör riskinin farklı düzey ve düzendeki fiziksel aktiviteye nasıl etki ettiğini anlamak amacıyla 230.000'den fazla kişiyi 32 yıla kadar takip etti.

Keşfettikleri şey, on yıllar boyunca orta düzeyde egzersiz rutini sürdüren kişilerin (haftada yaklaşık beş saat tempolu yürüyüş veya iki saat koşuya eşdeğer) hareketsiz insanlara kıyasla sindirim sistemi kanserlerine yakalanma riskinin %17'ye kadar azaldığıydı.

Bilimsel terimlerle ifade edersek, bu, Amerikan Kanser Derneği kılavuzlarında "orta" kabul edilen seviye olan haftada 17 MET saate denk geliyor. Araştırmacılar, haftada yaklaşık 50 MET saati, yani on saat tempolu yürüyüş gibi daha yüksek miktarların ekstra koruma sağlayıp sağlamayacağını bile test ettiler, ancak ek bir etki bulamadılar. Başka bir deyişle: Sınırı zorlamaktansa tempoyu korumak daha iyidir. Yiwen Zhang ve Edward Giovannucci liderliğindeki yazarlar, "Risk azaltmada en çok ilişkilendirilen şey aşırılık değil, tutarlılıktı," diye yazdı.

Anket, yaşam tarzı alışkanlıklarının sağlığı nasıl etkilediğini anlamak için onlarca yıldır takip edilen, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki üç büyük sağlık profesyoneli izleme grubundan bilgi topladı. Bu 30 yıllık gözlem süresince, 6.538 yeni kanser vakası ve sindirim sistemi tümörleriyle ilişkili 3.791 ölüm kaydedildi.

Araştırmacılar, fiziksel aktivitenin vücut ağırlığını kontrol altına almak, insülin duyarlılığını iyileştirmek, iltihabı azaltmak, bağırsak geçişini hızlandırmak ve böylece potansiyel kanserojen maddelerle sindirim sistemi arasındaki temas süresini azaltmak gibi birçok alanda etkili olduğunu vurguluyor.

Sınırlamalar

Metodolojisi, özellikle otuz yılı aşkın takip süresi göz önüne alındığında dikkate değer olsa da, çalışmanın önemli sınırlamaları bulunmaktadır. Bunlardan en önemlisi, fiziksel aktivite bilgilerinin kişilerin kendi beyanlarına dayalı olmasıdır ve bu da hatalara yol açabilir. Yine de, kullanılan anketler yıllar içinde doğrulanmış ve tekrarlanmıştır; bu da hataların azaltılmasına yardımcı olmaktadır.

Bir diğer nokta da katılımcıların çoğunlukla beyaz Amerikalı sağlık çalışanlarından oluşması ve bu durumun sonuçların diğer insan ve toplum tiplerine genellenebilirliğini sınırlamasıdır. Dahası, daha aktif kişilerin sağlıklı beslenme ve sigara içmeme gibi diğer sağlıklı alışkanlıkları da daha yaygındır. Araştırmacılar analizleri beslenme, sigara ve vücut kitle indeksi gibi faktörlere göre ayarlamış olsalar da, diğer sağlıklı davranışların etkisini tamamen ortadan kaldırmak mümkün değildir.

Yazarlar, çalışmanın pratik mesajının basit olduğunu vurguluyor: Uzun vadeli faydalar elde etmek için bir sporcu gibi antrenman yapmanıza gerek yok. Onlara göre, orta düzeyde bile olsa düzenli bir fiziksel aktivite rutini sürdürmek, sindirim sistemi kanserlerine karşı önemli bir koruma sağlıyor. "Bu sonuçlar, mevcut halk sağlığı önerilerini destekliyor ve yalnızca yaşamın belirli evrelerinde değil, sürekli aktif kalmanın önemini vurguluyor," diye yazıyorlar.