Tatiller hakkında çok şey duyuyorum

Yaz tüm hızıyla devam ederken, bir önceki yıldan beri süregelen rutini atmak için tatile çıkmak adettendir. Birçok kişi bu hak edilmiş tatili hak ederken, bazıları hava değişikliği yapmak ve hatta aktif hayatları boyunca daha fazla boş zamanı olan bazı aile üyelerini görmek ister. Bazıları ise sadece tatilin tadını çıkarır çünkü bizden farklı geleneklere sahip insanların ve alışkın olduğumuz coğrafyaların dışında, farklı coğrafyalardaki insanların yaşam tarzlarını deneyimlemek keyifli, zenginleştirici ve heyecan vericidir. Şimdi ise tatillerin artık benim için hiçbir anlamı olmadığı ortaya çıkıyor çünkü hayatımın değerleri sadece üç temel değeri içeriyor: sağlık, huzur ve sessizlik. Sabah evden çıktıktan sonraki ilk iki saat genellikle aynı düzeni izler ve bu düzen sadece mücbir sebeplerle bölünür. Orta sınıf bir barda bir masaya oturur, kahve içer ve gelen giden müşterilere bakarım. Genellikle düzenli olarak gördüğüm kişilerle veya ara sıra başka bir yerden yolu düşen biriyle sohbete başlarım; sohbet sağlık sorunlarından aile hayatlarının, özellikle de çocuklarının gelişimine kadar uzanır; çünkü benim kuşağımın neredeyse hepsinin torunları var ve mesafeler bizi daha düzenli bir iletişimden alıkoyduğu için onların kaderlerini de yakından takip ederiz. Sohbet başlamadığında, her zaman bir kağıt peçeteye biraz konu açarım, genellikle şiirsel bir şeyler. Orada sık sık gençliğimin anılarını canlandıran, yanımdan geçen olgun güzelliği vurgularım. Kıvrımları ve kadınsı alanları takdir etmekten her zaman hoşlandığım için zarafete pek önem vermem. Bu arada, neredeyse her zaman mahallemin dışında bir öğle yemeği planlıyorum; diyetimi çeşitlendirip o an canım ne isterse onu yiyorum. Ara sıra bu amaçla bir etkinlikten yararlanıyorum ama bacaklarım yalnızca kısa mesafeler yürümeme izin verdiği için iyi bir erişim ve yakınlarda park yeri olması gerekiyor.

Bu mutfak alanında, Meda'daki fakir yahnisi, Pinhel'deki Guia'dan tavuk, Soito'dan mısır çorbası, Manteigas'tan feijocas, Gouveia'dan carqueja pirinci, Guarda'daki Jarmelista dana bifteği, Fóios'tan alabalık, Ponte de Juncais'ten küçük balık ve daha yakın olduğumda marrã gibi burada meşhur olmuş yemekleri değerli buluyorum. Bir ikram olarak, Trancoso'dan gelen tatlı sardalyalar beni günaha sürüklüyor.

Havalar sıcak olduğu için genellikle öğleden sonra eve döner, yukarıda bahsettiğim kağıt peçetelere sarılı halde getirdiklerimi temizler ve klimanın altında kestiririm. Çok sağlıklı olmayabilir ama bana verdiği tatmin duygusu, verebileceği olası zararları affetmeme yol açıyor. Bazen doktor tavsiyesiyle Coimbra'ya yaptığım uzun yolculuklar gibi, Penacova'da zorunlu bir mola vermemi gerektiren daha uzun yolculuklar yapıyorum; ister mevsimindeyse lamprey, ister yılan balığı, hatta süt domuzu için olsun - ki hepsinden keyif alıyorum. Rotamda ayrıca morina balığı hazırlamadaki çeşitliliğini takdir ettiğim Braga da var. Zaman benim için böyle geçiyor ve on iki arrobanın ağırlığı altında nasıl sakin kalıyorum; iki taksite bölünmüş: beşi yaşıma sayılan yıllar, diğeri ise tartıda kilomu kontrol ettiğimde gösterilen yedi yıl. Buraya geldiğinize göre, neden tatil planlamadığımı anladığınızı düşünüyorum. Tatillerden hoşlananları da kıskanmıyorum, çünkü herkesin idealleştirdiği sınırlar içinde kendi keyfine göre hissetmesi gerektiğini anlıyorum. Ve ben böyle yaşıyorum, çünkü yalnızlık beni ne kaygılandırıyor ne de tedirgin ediyor; hatta çoğu zaman eşeği her zaman kendi isteğime göre koştuğumu söylüyorum, yeter ki zayıflayan gücüm bana istediğim hareketliliği sağlasın.

İşte size neredeyse tüm hayatımı bırakıyorum! Umarım bu ayın son günü geri dönerim. O zamana kadar, en iyisini dilerim ve hepimize sağlıklı günler dilerim.