Baca

Bir bacaya bu kadar büyük bir heyecanla baktığım son zaman, herhalde otuz yıl kadar önce, 5 Aralık'tı. Doğa severlerin yaban hayatı kamerası kurup, kamerada bir geyik görmeyi beklemesi böyle bir şey olsa gerek diye düşündüm. Ancak o zaman geyiklerim, çağdışı bir dünya görüşüne sahip gri saçlı yaşlı bir adama dönüştü.

NOS dikkatimi çekmeyi başarmıştı. Her an bacadan beyaz veya siyah duman çıkabilir. Her an, gerçekten.

Onlar bunu bilmiyorlardı.

İlk sigara içme anı, Çarşamba. Yaklaşık bir saat kadar izledim. Nedenini bilmiyorum. Ben Katolik değilim. Ben hiç dindar değilim. Seçilmiş olanın hayatıma doğrudan bir etkisi olmayacak. Ama yarışmacıları tanıyordum. Parolin, Tagle, Zuppi, Erdo, Grech, Pizzaballa, onları rüyamda görebiliyordum. Bu konuda okudum, videolar izledim, bahisçilerin oranlarını inceledim. Arka planı biliyordu: sıkıcı sekreter, Asyalı Francis, sokaktan gelen rahip, Viktor Orban'ın muhafazakar dostu, kendini Hamas'a rehin olarak sundu. Ve sonra göreceksiniz, tıpkı 2013'teki gibi olay örgüsü değişecek: Hiç kimsenin beklemediği biri olacak.

Sanırım Eurovision ateşim çıktı. Bunun kazananı da benim hayatım üzerinde çok az etki bırakacak ve bu adayları kendi zevkimle bağdaştıramıyorum, ayrıca bazılarının katılmasına neden izin verildiğini de merak ediyorum.

Venn diyagramında, koyu Katolikler ile benim gibi sürekli çevrimiçi olan eşcinsellerin örtüştüğü yer mi burasıydı? Vatikan'ın Bir Sonraki En İyi Katolik'i . Vatikan'ın Drag Yarışı - Bana Pierbattista Pizzaballa adında birinin her cuma Roma'daki bir kafede Laura Pausini şarkısına dudak oynatamayacağını söylemeyin. Sosyal medyada toplantı sırasında takip edilebilecek en eğlenceli şeyler queer köşesinde yaşandı. Dram, moda, gizlilik. İnanç bir gerçeklik şovudur.

Küfür mü? Sanırım biraz. Kardinaller konseyinde en iyi ihtimalle hoşgörüyle karşılanan, ama büyük ölçüde hâlâ aşağılanan bir toplum kesiminin yeni papayı seçmekten bu kadar büyük bir zevk almasını özellikle harika buldum.

İkinci duman anı, perşembe sabahı. Bir saat bile izlememe gerek kalmadı. Artık istek listem, söz konusu kardinalin benim var olma hakkım olduğuna inandığına dair bir ipucu verip vermediğine dayanarak dikkatlice oluşturulmuştu. Çıta düşük tutulmuştu, ama bir yerde ayarlanması gerekiyordu.

Üçüncü sigara içme anı, perşembe öğleden sonra. Tekrar bacaya baktım. Beyaz duman. Böylece akşama, tıpkı otuz yıl önce yaptığım gibi, aslında hiç inanmadığım bir adamın anlık görüntüsünü bekleyerek başladım.

Frank Huiskamp bu hafta Frits Abrahams'ın yerini alıyor.