Valencia'nın rakamları Corberán'ı Benítez, Marcelino ve Cuper ile aynı seviyeye getiriyor.

"Kendimi bir kahraman gibi hissetmiyorum, değilim." Carlos Corberán, etrafındakilerin tanımladığı şekliyle aynı "dünya dışı" olarak kalmaya devam ediyor ve 27 Aralık'ta Valencia'nın 12 puanla sondan ikinci olduğu Paterna'ya ulaştı. O zamanlar, çocukluğunda kalecilik yaptığı dedesinin takımını, tarihi bir takımı çöküşün eşiğine getirdiği için üzülmemişti, şimdi de Avrupa mücadelesinin içine fırlatıldığı için üzülmüyor. Oynadıkları 18 maçta 33 puan topladılar, 9 galibiyet, 6 beraberlik ve sadece 3 mağlubiyet aldılar. Valencia, ilk beş ligde on maçtır kaybetmeden dördüncü en iyi seriyi yakalarken, Serie A'da şampiyonluk mücadelesi veren Napoli ile eşitlendi ve Şampiyonlar Ligi'nde yer arayan Strasbourg'u (12), Barça'yı (17) ve lider Claudio Ranieri'nin Roma'sını geride bıraktı. Roma , Atalanta'ya 19 maçlık (14 galibiyet ve beş beraberlik) serisinin ardından yenilmişti ve bu Valencia ile neredeyse paralel bir yaşamda sıralamanın en altından çekilmişti.

Valencia'nın eski teknik direktörünün serisi sona erdi, Corberán'ın ise takımının Alavés , Athletic ve Betis karşısında serisini sürdürmesini beklediği belirtildi. Mücadele Mendizorroza'da hayatta kalma mücadelesi veren bir rakiple başlayacak, ancak teknik direktör bu zorluklardan etkilenmiyor. Avrupa kelimesini ağzına almadan, aklında Avrupa olsa da yoluna devam ediyor. " Bu takım rekabet ederek pazarlık yapmaz . Bu maçta dört puan kazanamazsınız. "En fazla üç puan kazanabilirsiniz ve benim hırsım takımın hepsini kazanmasıdır," dedi.

Valencia, Celta ve Rayo'nun üstün olduğu bir gole ulaşma konusunda kendisine güvenmiyor, ancak bir hata yapmamak için dikkatli olmak istiyor - sondan bir önceki maç gününde aralarında bir mücadele var - ve şampiyonluk yolunda istatistiklerle bitirmeye yakın olduğu için.

Valencia, mücadele ettiği 9 puanı kazanırsa Corberán'ın göreve gelmesinden bu yana 42 puana ulaşacak. Bunlardan birinin sezonun ilk yarısı bitmeden kadroya dahil olması, takımın Rafa Benítez yönetimindeki 2001/02 sezonunun ikinci yarısında elde ettiği toplam puanın sadece bir puan gerisinde kalacaktı; bu, Madrid teknik direktörünün 31 yıllık bir hasretin ardından lig şampiyonluğunu kazandığı ilk sezondu. O tarihten bu yana bu performansı yakalayabilen olmadı. Nuno ile 14/15'te 39, Marcelino ile 18/19'da 38 oyuncu eklendi. Valencia her iki durumda da ligi ilk dörtte tamamladı ve Şampiyonlar Ligi'nde oynadı. Héctor Cúper , 36 yaşındayken 99/2000 sezonunu tamamlayarak kulübü tekrar en üst seviyeye taşıdı ve üst üste ikinci kez finale yükseldi.

Önemli oyuncular

Corberán'ın başarısı, sezonun ilk yarısında sadece 13 puan toplayan Valencia'yı o kötü form durumuna geri döndürmek oldu. Bunu nasıl yaptın? Takım oyununu ve özellikle bazı oyuncuların performansını geliştirerek.

Ocak transfer döneminde Real Sociedad ve Aston Villa'dan kiralık olarak Sadiq ve Enzo Barrenechea'nın takıma katılması kritik öneme sahipti. Nijeryalı oyuncunun attığı beş gol, takımı ligde kalma yoluna sokacak puanları getirdi ve Ocak ayında yaşadığı sakatlığın ardından yeniden doğan Hugo Duro'nun yokluğunun üstesinden gelmelerini sağladı. Arjantinli oyuncunun orta sahadaki dengesi, teknik direktörün kendi takımı için istediği yaklaşımı takımına yansıtmasını sağladı: Top kontrolünden kaçınmamak ama aynı zamanda hızlı geçiş silahından da vazgeçmemek.

Alavés karşısında cezası nedeniyle forma giyemeyecek olan Javi Guerra'nın uyanışı ve Diego López'in içgüdüleri bu konuda çok önemliydi. Orta saha oyuncusu, ilk 11'de kendine yer bulamamaktan, oyunun katalizörü ve Corberán'ın aradığı kimliğin önemli bir parçası haline geldi. İki sezon önce Birinci Lig'de ilk kez forma giyen futbolcudan çok daha komple bir futbolcu ortaya çıktı.

Asturias'ın gol rekorları ise toparlandı. Son on maça kadar üç gol atmış, bunlara beş gol daha eklemiş. Aslında, Álex Baena ve Lamine Yamal'ın ardından ligde en çok gol atan üçüncü oyuncudur.

Valencia'nın sadece beş ayda yaşadığı bu büyük dönüşümü göz önünde bulundurarak Corberán, insanları bunu takdir etmeye, Valencia taraftarlarını acı çekmeden son üç maça ulaşmanın tadını çıkarmaya teşvik etmek istiyor; bu en büyük ödül, ancak bu onların rahatlamaları gerektiği anlamına gelmiyor. Herkes daha fazlasını istiyor.