Şair Antonio Machado'nun doğumunun 150. yılı

Geçtiğimiz Cumartesi, 26 Temmuz, 20. yüzyıl İspanyol edebiyatının en simgesel figürlerinden Antonio Machado'nun doğumunun 150. yıldönümüydü. 1875'te Sevilla'da doğan şair, 98 Kuşağı'nın temel seslerinden biri ve Latin Amerika'nın kültürel ve siyasi tarihinde önemli bir figürdü. İç gözlem, toprak sevgisi, toplumsal kaygı ve zamanın akışıyla bezenen eserleri, olağanüstü bir güncelliğe sahip olmaya devam ediyor.

Machado, hayatı boyunca İspanyolca şiirin en unutulmaz dizelerinden bazılarını yazdı. "Yürüyen, yol yoktur, yol yürüyerek yapılır", onu içeren kitabın -Kastilya Tarlaları'ndan Atasözleri ve Şarkılar- ötesine geçerek günlük konuşmanın bir parçası olmayı başaran ifadelerden sadece biri. Ancak derinliği, ünlü bir sözün çok ötesine geçiyor: şiiri etik bir bakış açısı, dünyaya bağlılık ve acı ve adaletsizlik karşısında sürekli bir anlam arayışı içeriyor.

Machado aynı zamanda zamanına derinden bağlı bir entelektüeldi. Fransız bir profesör, oyun yazarı, denemeci ve tarihçi olan Machado, 20. yüzyılın başlarındaki İspanya'nın gerginliklerini yoğun bir şekilde yaşadı. İkinci Cumhuriyet'i destekledi ve Ocak 1939'da Fransa'ya sürgüne gönderilmesine neden olan İç Savaş'ın sonuçlarına katlandı. Bir ay kadar sonra, 22 Şubat'ta, arkasında küçük bir bavul ve yıkılmış bir ülkeyle Collioure kasabasında hayata veda etti. Son yazılarından birinde şöyle yazmıştı: "Bu hüzünlü günler ve bu çocukluk güneşi." Bunlar onun son sözleriydi.

O zamandan beri Machado, Cumhuriyetçi İspanya'nın, sürgünün onurunun ve biçimsel sadeliği manevi derinlikle birleştiren bir şiir biçiminin sembolü haline geldi. Zamanının diğer yazarlarının aksine, barok veya anlaşılması güç bir üslup benimsemedi: açık ve doğrudan dili, geniş bir okuyucu kitlesine ulaşmasını sağladı. Belki de bu nedenle, yalnızca İspanya'da değil, tüm İspanyol dilinin okullarında ve üniversitelerinde en çok okunan şairlerden biri olmaya devam ediyor.

Franco rejiminin ilk yıllarında sansüre uğramasına rağmen, eserleri Joan Manuel Serrat, Alberto Cortez ve Paco Ibáñez gibi şarkıcılar tarafından popülerleştirildi (Ulusal Propaganda Servisi başkanı şairi "alçak" olarak nitelendirdi).

Bu yeni yıl dönümü , memleketi ve mezarı hâlâ mektup, çiçek ve şiirlerle anılan Collioure'da çeşitli etkinliklerle anıldı. Machado'nun figürü, kendisi gibi, yüreğe dokunan ve vicdanı uyandıran sözlerle hayatı anlamaya çalışanların yanında yürümeye devam ediyor.