Jorge Aulicino'ya veda eden sesler: Şair, gazeteci ve dost

Çağdaş Arjantin şiirinin en etkili isimlerinden biri olan Jorge Aulicino , bu Pazar günü 75 yaşında hayatını kaybetti . Şair , gazeteci , editör ve çevirmen olan Aulicino'nun eserleri , eleştirel düşünce, lirik bir ciddiyet ve derin bir hümanist duyarlılıkla belirginleşen bir üslupla, elli yıldan fazla bir süreye yayıldı.

" Dostluk ve şiir Jorge ile ayrılmaz bir şekilde bağlantılı . Diktatörlüğün sonunda, kültürel direniş eylemleri sırasında yollarımızın ne zaman kesiştiğini hatırlamak imkansız. O zamandan beri kitap ve toplantı alışverişlerimiz sürekli ve giderek artıyor. İster siyasi ister edebi olsun, tartışmalarda amansız ve dürüsttü . Tartışmanın, her zaman ulaşılması zor ve geçici bir hakikat arayışı olduğuna inanırdı," diyor şair ve Clarín Roman Ödülü sahibi Miguel Gaya Clarín'e.

Aulicino, 1949'da Buenos Aires'te doğdu . Şair ve gazetecilik eğitimini, özellikle Kültür ve Genel Bilgi editörü olarak görev yaptığı Clarín'de aldı ve Revista Ñ'nin kurucularından biri oldu. Ayrıca, demokratik geçiş döneminde Generación 83'ü yönetti.

"Kırk yıldan uzun bir süre önce, diktatörlük döneminde tanıştık. Mütevazı şiirsel direniş etkinliklerini paylaştık : okumalar, diziler, istekler," diyor Aulicino'nun 2010'dan beri eserlerinin önemli bir bölümünü birlikte yayınladığı Ediciones en Danza'nın şair ve editörü Javier Cófreces .

Yazar-editör ilişkisi zamanla güçlendi : "Kitapların yanı sıra zayıflıklarımızı da paylaşıyorduk: tütün, pipo ve kediler . Birlikte geçirdiğimiz zamanın yarısı hayatımızın bu temel konularına ayrılmıştı," diye ekliyor.

Bu kitaplardan biri olan Los gatos (2021), Aulicino için özel bir anlam taşıyordu. Cófreces, Clarín'e , "Kedisi Micha'nın ölümünden sonra ortaya çıktı. Bu antoloji, onun acısını atlatması için iyileştirici bir görevdi ," diye anımsıyor.

Bu bağ, salt profesyonel olmaktan çok uzak, El Globo, El Celta veya Damblé'de kahve ve öğle yemeği eşliğinde gelişen kardeşçe bir dostluğa dayanıyordu. "Zamanın onu unutulmaz, gerekli büyük Arjantinli şairler arasına yerleştireceğine inanıyorum," diye bitiriyor sözlerini. "Bütün bunlara ve senin müthiş şiirine rağmen, dostum, seni her şeyden önce uyarmak isterim ki: 'Ölümün hiçbir gücü olmayacak.' "

Aulicino , kendisine Ulusal Şiir Ödülü kazandıran Aldatma ve Büyünün Bozulması Kitabı da dahil olmak üzere yirmi dört kitap yayınladı. Ayrıca Dante Alligeri, Pasolini, Keats ve diğerlerinin eserlerini, aynı zamanda şiirsel bir yeniden yorumlama olan bir sadakatle çevirdi.

Madde, her birinin enerjisinin önünde yürür. Katı ile gaz arasında bir tür ara hal. Tam anlamıyla insan, nehrin gürlediği bir boşluktur.

Jorge Aulicino (11 Ağustos 1949 - 21 Temmuz 2025). Ne kadar üzücü bir gün, Bonturo. pic.twitter.com/gDmDCm43bH

— Danixa 🧠❤️ (@danixa) 21 Temmuz 2025

Titizlik, cömertlik ve dünyada mesafeli bir yaşam tarzının birleşimi, Arjantin edebiyat sahnesiyle olan bağını belirginleştirdi. 1980'ler devrimi için önemli bir yayın olan Diario de Poesía'da aktif olarak yer aldı ve 2006'dan beri Otra Iglesia es Imposible (Başka Bir Kilise İmkansız) adlı blogunda, her zaman eleştirel bir açıklıkla, farklı sesleri ve gelenekleri bir araya getiren şiirleri okumak ve yaymak için bir alan yarattı.

"Edebi açıdan bakıldığında, Jorge Aulicino şüphesiz büyük bir ustaydı. En çok tekrar okuduğum Arjantinli şair o . Hâlâ Estación Finlandia'nın (şiirleri Bajo la Luna tarafından yayınlanmış) bir baskısı bende; altı çizili, işaretli ve okunması zor olacak kadar notlarla dolu. Yıllardır her yere benimle gelen bir kitap; sadece güzel baskısı yüzünden değil, aynı zamanda eserlerini oluşturan farklı kitapları tekrar tekrar okuma, anlama ve derinlemesine inceleme ihtiyacım yüzünden de. Şiirleri her açıdan olağanüstü. Sadece birini seçmek haksızlık olur," diyor yazar, şair ve eğitimci Ignacio Di Tullio Clarín'e .

Aulicino, birçokları için "yakın bir akıl hocasıydı." Di Tullio onu şöyle tanımlıyor: " Kendisine özgü sağduyuyla, birçok şairin yayımlanmasına yardımcı olduğunu , hatta baskı ücretlerini kendi cebinden ödediğini biliyorum. Cömert, zeki, arkadaşlarına sadık ve her anlamda dürüsttü. Günlük konuşmalardaki artan ciddiyetsizliği tavizsizce kınadı . Ayrıca, haber değeri kriterlerinin sıradanlığından ve gazetecilerin özensiz yazım tarzından da rahatsızdı."

Arkadaşlarımızın sevgi dolu bakışlarından daha iyi nasıl tanımlanabiliriz ki? "Olağanüstü bir şairdi," diye devam ediyor yazar ve ekliyor: "Şiirlerini okurken ilk başta dikkatimi çeken şaşkınlığın ötesinde, 2020'de eserlerine eleştirel bir bakış açısıyla yaklaştım. Yüksek lisans tezi yazma bağlamında, Aulicino'nun şiirsel çalışması ile neredeyse kırk yıl boyunca gazetecilik kariyerindeki gelişimi arasındaki ilişkiyi araştırmaya karar verdim."

Onun sayesinde, "kısalık, açıklık ve özlü olma ilkelerine dayanan, şiirlerinin nesnelci tonunun yönlendirdiği nesnellik arayışını da içeren," "şair-gazeteci" olarak adlandırdığı kişiliği keşfetti . Nitekim Aulicino'nun kendisi de, "gazetecilik mesleğini gazete, dergi ve haber ajanslarında sürdürerek şiir yazmayı öğrendiğini" söylemiştir.

Sanatçının eserleri her zaman birbirinden ayrı düşünülemese de, arkadaşları "Jorge, bir insan olarak dikkatli bir dinleyiciydi . Yakın dostu Irene Gruss gibi, düşünmeden konuşanlara, yozlaşmışlara ve kendilerine büyüklük taslayanlara karşı uzlaşmazdı." diyor.

Bu nedenle Di Tullio, tereddüt etmeden şunu söyleyebiliyor: " Kendi şiirinden bahsederken mütevazı, başkalarının şiirine atıfta bulunurken samimi ve hem mesleki hem de günlük yaşamında dürüst biri olarak hatırlayacağım onu . Günlük meseleler, insan ilişkileri ve dil arayışı (hem edebiyatta hem de gazetecilikte) söz konusu olduğunda, dürüstlük, hakikat ve somutluk peşinde koşma konusunda bir takıntısı varmış gibi görünüyordu. Kelimeleri umursamıyordu . Onun durumunda, hem etiği hem de estetiği buydu."

"İster şair, ister İtalyan şiiri çevirmeni, ister gazeteci olsun, Aulicino ardında muazzam bir miras bırakıyor . Eserleri kitaptan kitaba gelişiyor ve çağdaş şiirde nadir görülen bir bilginlik ve ideolojik ve politik unsurla öne çıkıyor. Şüphesiz 20. yüzyılın en büyük Arjantinli şairlerinden biri olarak hatırlanacak," diyor arkadaşı.

Madde, her birinin enerjisinin önünde yürür. Katı ile gaz arasında bir tür ara hal. Tam anlamıyla insan, nehrin gürlediği bir boşluktur.

Jorge Aulicino (11 Ağustos 1949 - 21 Temmuz 2025). Ne kadar üzücü bir gün, Bonturo. pic.twitter.com/gDmDCm43bH

— Danixa 🧠❤️ (@danixa) 21 Temmuz 2025

Yazar ve eserlerini tutkuyla okuyan Daniel Mecca , bunu şu şekilde özetlemişti: "Her şair öldüğünde, dünya çoraklaşır." Ama belki de bu durumda geriye kalan sadece yokluk değildir. Geriye kalan, aynı zamanda dünyayı okuma biçimidir. Geriye kalan, şairin dünyayı tercüme etme biçimi, ciddiyetsiz konuşmak için dilini zorlama biçimidir; ama her şeyden önce, geriye kalan bir söz etiğidir.