Meloni: “Moro ve Impastato, İtalyan tarihinin karanlık yıllarının sembolleri”. Caetani Caddesi'ndeki Mattarella
"Bugün, İtalya'nın yakın tarihine damga vurmuş iki farklı figürü, trajik bir kaderle birleşen Aldo Moro ve Peppino Impastato'yu anıyoruz: 9 Mayıs 1978'de, terörizmin ve mafyanın karanlık yıllarında ülkemizi kana bulayan karanlık güçlerden ikisi - Kızıl Tugaylar ve Cosa Nostra - tarafından hayatlarını kaybettiler", Başbakan Giorgia Meloni , terörizm ve katliam kurbanlarına adanan Anma Günü'nde sosyal medyada Aldo Moro ve Peppino Impastato'nun bir fotoğrafını paylaşarak yazdı.
Birincisi "devleti şiddet ve ideolojik hoşgörüsüzlükle eğmek isteyenler tarafından kaçırılıp öldürülen bir kurum adamı", ikincisi "mafya gücünü açıkça ve korkusuzca kınadığı ve meydan okuduğu için suikasta kurban gitti. Üstelik İtalya'yı çok sayıda masumun kanıyla damgalayan o 'kurşun yılları'nın ortasında düşen iki sembol: Devletin hizmetkarları, kurumların temsilcileri, vatandaşlar, farklı siyasi fikirlere sahip gençler" diye ekliyor başbakan.
Cumhurbaşkanı Sergio Mattarella , bu sabah Via Caetani'de, 47 yıl önce 9 Mayıs 1978'de cesedi bulunan devlet adamı Aldo Moro'nun mezar taşının altına çelenk koydu. Devlet Başkanı'nın yanında Senato Başkanı Ignazio La Russa da vardı; Oda'dan Lorenzo Fontana ; Anayasa Mahkemesi'nden Giovanni Amoroso ; İçişleri Bakanı Matteo Piantedosi ; Lazio Bölge Başkanı, Francesco Rocca ; Roma Belediye Başkanı Roberto Gualtieri . Terör mağdurlarını anma günü dolayısıyla Meclis'te tören düzenlendi. Daha sonra Demokrat Parti'den sekreter Elly Schlein başkanlığındaki bir heyet de olay yerine geldi. Heyete grup liderleri Chiara Braga ve Francesco Boccia ile Cecilia D'Elia, Andrea Casu, Federico Fornaro ve Andrea De Maria da katıldı.
Devlet adamının torunu Luca Moro , “Dedem hala hayatta” diyor. "Eski bir acının dayanılmaz ağırlığını taşıyan zamanın durdurulamaz akışında, şu anda, şu anda, tam da bu anda (biz insanların gücümüzün olduğu tek zaman diliminde) yapılabilecek en önemli şey Aldo Moro'ya ses vermektir. Bırakın ve sadece o konuşsun, çünkü burada her zaman bir nesneymiş gibi ondan söz alıp reddediyorlar. Onu açık ve dikkatli bir kalple dinlemek bize kalmış. Kişinin, rolün, öğretinin, iyiliğin, sevginin, kutsallığın birleşik bir anlayışına ulaşmak için meditasyon yapmayı ve düşünmeyi bırakmak. Çünkü her insan ayrılmaz bir bütündür. Aşağıdaki dönemi büyükbabam Aldo'nun özel bir siyasi vasiyeti olarak görüyorum: 'Geçmişin değil, geleceğin insanları olmak istiyoruz. Yarın muhafazakarlara ve zorbalara ait değildir: dikkatli, ciddi, retoriksiz yenilikçilere aittir. Ve medeni toplumdaki o yarın, yine bu nedenle, büyük ölçüde Hıristiyanlığın devrimci ve kurtarıcı gücüne. Ölüler, ölüleri gömsün. Biz farklıyız, artık çağdışı kalmış bir dünyanın yorgun ve sevgili taraftarlarından farklı olmak istiyoruz. Ve bu 'artık güncelliğini yitirmiş dünya', bence, Aldo Moro'yu (daha ne kadar?) sürgünde, her zamanki gibi, kötü bir sandığın içinde hapsedilmiş halde tutmak isteyen dünyadır", diye devam ediyor yeğeni. "Yanlış olma korkusu olmadan söylüyorum, birçok insanın Aldo Moro'nun ölmeden önce hayatta olduğunu fark edemediği neredeyse anlaşılıyor. Ve hakikatin onun hayatında aranması gerekir."
Torunu Luca şöyle devam ediyor: "Büyükbabam önemli bir insandı, sadece korkunç bir ölüme mahkûm olduğu için değil (ki bu düşmanlarının başına bile istenmemeli), aynı zamanda hayatta belirleyici, temel, ileri görüşlü seçimler yaptığı için (bazıları o zamanlar popüler olmayan ve anlaşılmazdı, ancak gelecek için belirleyiciydi). Bu nedenle, korkunç ölümünün anlamı ve biçimi hakkında bir şeyler anlamak istiyorsak, hayatını sürdürdüğü yol incelenmeli ve iyi anlaşılmalıdır. Aksi takdirde, Moro davasını tartışmak, kafa karışıklığına kafa karışıklığı ekleyen ve bize daha fazla ve gereksiz acı veren diyalektik bir egzersizdir".
"Aldo Moro'yu tanımak için, onun hayatını sözcükleri, yazıları, kısacası öğretileri aracılığıyla incelemelisiniz. Bu öğreti zamanın ötesine geçer ve ruhun madde üzerindeki üstünlüğüne, yaşamın ölüm üzerindeki zaferine tanıklık eder. Öldürülemeyen veya silinemeyen öğreti, ölümsüz ve "değiştirilemez" öğreti, büyük öneme sahip ve paha biçilmez değerde bir armağandır (armağandır). Bu manevi bir mirastır - diyor Luca Moro - ve kalbin titreşimleriyle, doğası gereği tüy kadar hafif olan saf bir kalbin titreşimleriyle uyum içinde olmayı bilmekten oluşur". "Bu, görünüşe rağmen, 'her insanın bir evren' olduğunu nasıl tanıyacağımızı bilme meselesidir ve ayrıca her şeyde, büyükbabamızın ışık dediği o ilk ilkeyi, sevgi ve yaşam kıvılcımını, aydınlık ve tarifsiz ilkeyi nasıl bulacağımızı bilme meselesidir."
La Repubblica
