"Salman Rüşdi İslamofobiktir, konuşmayın." Ve yazar üniversiteye gitmiyor

Aynı konu hakkında:

Haziran 1989'da London School of Economics, "Müslümanların tepkisinden" endişe ederek Salman Rüşdi'yi destekleyen bir toplantıyı iptal etti. Humeyni'nin fetvasının yayınlandığı günlerdi; Londra'daki Viking'in Şeytan Ayetleri kitabını yayınlayan bürosuna bombalı paketler ulaşmıştı ve Rüşdi, Londra Çağdaş Sanatlar Enstitüsü'nde konferans vermek zorunda kalmış, Nobel ödüllü arkadaşı Harold Pinter kitabı onun yerine okumuştu. Rushdie'nin Japonca tercümanının öldürüldüğü, Norveçli tercümanının vurulduğu, İtalyan tercümanının bıçaklandığı korkunç yıllar yaşandı. Viking, güvenlik önlemlerine 3 milyon dolar harcayacak, ancak ifade özgürlüğünden taviz vermeyecek. Bugün tek yaptığımız tereddüt etmek. Salman Rushdie, iki gün önce Kaliforniya'daki bir üniversitedeki mezuniyet konuşmasını, kendisini "İslamofobi" ile suçlayan ve "istenmeyen kişi" ilan eden kampüs grupları ve öğrencilerinin protestoları sonrasında iptal etti. Bu nedenle Rushdie, Kaliforniya'daki Claremont McKenna Koleji'nde konuşma yapmayacak. Müslüman Öğrenci Derneği, kolejin Rushdie'yi seçmesini eleştirerek, bunun "saygısız" olduğunu ve üniversitenin "kapsayıcılık" taahhüdüyle bağdaşmadığını söyledi. Saygı ve kapsayıcılık: Şimdi bu sloganlar adına, başına dört milyon dolar ödül konan ve New York'ta bir İranlı tetikçi tarafından düzenlenen saldırıda gözü çıkarılan yazar siliniyor (dün Hadi Matar mahkeme tarafından mahkum edildi). Amerikan-İslam İlişkileri Konseyi de yazarın varlığına itiraz ederek, Rushdie'yi "Müslümanlar ve Filistin hakkında rahatsız edici ifadelerde bulunmakla" suçladı. Rüşdi, kampüslerde Filistin yanlısı protestoların "faşist bir terör örgütünü" desteklemeye benzediğini ve bugün Gazze'de kurulacak bir Filistin devletinin "Taliban gibi" olacağını söylemişti.

Ve Humeyni'nin fetvası sırasında Berkeley'deki Cody's Books'un sahibi Andy Ross'un iş yerinin bir bombayla yerle bir edildiğini düşünün. Saldırıdan sonra Ross, ekibini toplantıya çağırdı: "Onlara zor bir karar vermemiz gerektiğini söyledim. 'Şeytan Ayetleri'ni satmaya devam edip inandığımız şey uğruna hayatımızı riske atmaya mı karar vermeliydik. Yoksa daha temkinli bir yaklaşım mı sergilemeliydik ve değerlerimizden ödün mü vermeliydik. Bu yüzden oy birliğiyle, kitabı satmaya devam etme kararı aldık. Hayatımın en gururlu günüydü." O gururdan geriye pek az şey kalmış gibi görünüyor. Rushdie de tıpkı İslamcı muhalif ve eski Hollanda parlamentosu üyesi Ayaan Hirsi Ali gibi Boston'daki saygın Brandeis Üniversitesi'nden fahri doktora derecesi alacaktı. Ancak akademisyenlerin yoğun talebi ve protestoları üniversiteyi geri adım atmaya ve tanınmayı geri çekmeye zorladı . Batı'da özgür olmak için her şeyini riske atan, Somalili, sıra dışı bir siyahi kadın olan Müslüman, bu nedenle Amerikan çoğulculuğunun cenneti Massachusetts'te konuşamıyordu. Minnesota'daki Macalester Koleji'nde ise İranlı sanatçı Taravat Talepasand'ın sergisi yasaklandı. İngilizce ve Farsça (İranlı kadınların sloganı) “Kadın, Hayat, Özgürlük” yazan bir heykel ve Humeyni ile cübbelerini yukarı çekerken nikab giyen kadınları hicveden bir heykel yaratmıştı.

Rüşdi bunu “Hakikatin Dilleri” adlı eserinde öngörmüştü. Size, bugünün yeni engizisyoncularının sadece Tahran'daki sarıklı kişiler olmadığını, Batı'nın temiz kampüslerinde ceket, kravat ve kot pantolon giyen kişiler olduğunu anlattı. "Küfür, Engizisyon, lanet gibi eski dinsel aygıtlar, bunların hepsi seküler bir biçimde geri dönebilir." Rushdie'nin yazdığına göre, tehlikede olan açık toplumdur: "Toplumun bazı üyelerinin sakıncalı bulabileceği görüşlerin ifade edilmesine izin vermelidir. Aksi takdirde sansür yetkisinin kime ait olması gerektiği sorunuyla karşı karşıya kalırız. Quis custodiet ipsos custodes. Bizi koruyuculardan kim koruyacak?" . Biz her zaman oradayız.

Bu konular hakkında daha fazlası: