TOPLANTI 2025/ Kardeşlik, insanlığın kökü: özgür, ama kimin için?
Bugünkü Rimini Toplantısı'nda, kökeninde kardeşlik paradigması olan sosyal ve siyasal reform önerileri sunulacak.
Son yıllarda siyasal ve toplumsal kültür, özgürlük ve eşitlik ilkelerini o kadar abartmış ki, kardeşliği küçümsemiş, bu değerler üzerine kurulu toplumsal ve siyasal sistemlerin çökmesine yol açmıştır.
Özgür, ama kimin için? Kendini göstermek ve rekabet etmek için mi? Benmerkezcilik ve sürekli gösteriş peşinde koşmak, yeni bağımlılıklar yaratıyor ve gerçeklik algımızı çarpıtıyor. Dolayısıyla, fikir birliğinin ve siyasi katılımın, çoğulculuğun reddi ve ahlaki ideallerin kaybı, güçlünün zayıfı ezdiği, zenginin fakiri sömürdüğü, servetin dağıtılmadığı ve adaletin intikam olarak anlaşıldığı bir toplum yarattı.
Dahası, "kendini düşün" ve "siyaset kirlidir" gibi sloganlar, babaların çocuklarına verdiği öğütlerde yankı bulur ve önemli olanın özel alan olduğunu vurgular. Ancak tarih boyunca özgürlük kardeşlikten koparıldığında, evrensel bir haktan bir ayrıcalığa dönüşür ve onu garanti eden topraklar, örneğin Amerika Birleşik Devletleri, aniden onu tehdit eder hale gelir.
Giorgio Vittadini de yakın zamanda şöyle yazmıştı: "Zenginler ve fakirler arasındaki büyüyen uçurum ve evrensel refah krizi, finans dünyasına egemen olan neo-kapitalizmin başarısızlığının işaretleridir. Aracı kurumlar ve kâr amacı gütmeyen kuruluşlar, toplumsal uyumu sağlamada kamu kurumlarını destekleyerek hayati bir rol oynayabilirler." Aksi takdirde, bizi tüketmeye ve "kendimizi tüketmeye" iten kapitalizm, sorumluluk anlamına gelen "başkaları için özgürlük" kavramını, onları kullanma ve tüketme özgürlüğüne, yani "başkalarından özgürlüğe" dönüştürür.
Eşit, ama kime? Eşitlik bile, farklılıklar göz ardı edilerek yukarıdan dayatıldığında, tekdüzeleşme riski taşır. Farklılıklara saygıdan kaynaklanmazsa, bireysel ve kültürel kimliklerin ortadan kalkmasına , hatta kişisel özgürlüklerin bile kısıtlanmasına yol açabilir. İşte bu yüzden öznel haklar vurgulanırken, sosyal haklar engellenir. Ancak salt yasal veya biçimsel eşitlik, gerçek toplumsal adaleti sağlamak ve eşitsizlikle mücadele etmek için hiçbir zaman yeterli olmamıştır.
Devlet ve Avrupa Birliği fikrini belirleyen eşitlik ve özgürlüğü, reform ve barışı yeniden tanımlamak için kardeşlik gereklidir. Cumhurbaşkanı Sergio Mattarella, 2020 yıl sonu konuşmasında bundan söz ederek, "ülkeyi yeniden inşa etmek için gerekli olan Cumhuriyetin gerçek ruhu" olarak nitelendirdi. Papa Francis, tam da dünyayı insanlığı ve kardeşliği kişisel ve sosyal ilişkilerin merkezine yerleştirmeye çağırmak için 2020 yılında Fratelli tutti adlı genelgeyi yazdı .
Tarih boyunca kötülüğü iyilikle alt edebilecek yeni siyasi paradigmalar işte bu kökten ortaya çıkmıştır. İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi ve savaş sonrası birçok anayasa bunun kanıtıdır: Bunlar, ortak bir ufka birlikte bakabilen muhalif partiler ve gruplar tarafından arzulanmıştır.
1950'lerdeki tarım reformu veya 1978'deki sağlık reformu gibi, derin kardeşlik bağlarından doğan reformları düşünün. Ya da 13 Eylül 1993'te Beyaz Saray avlusunda imzalanan, tarihi bir açıklık ve karşılıklı tanıma jestinin dönüm noktası olan Yitzhak Rabin ve Yaser Arafat arasındaki anlaşmayı. Ya da Nelson Mandela'nın 1994'te Güney Afrika'da Hakikat ve Uzlaşma Komisyonu aracılığıyla sağladığı af, affetmenin nefreti nasıl yenebileceğini ve yeni bir ulus inşa edebileceğini gösteriyor.
Kolombiya ve Bangladeş gibi daha yakın tarihli barış süreçleri, kardeşliğin çatışmaları nasıl çözebileceğini daha da göstermektedir. Bangladeş'te, Muhammed Yunus ve mikro kredi modeliyle kardeşlik, milyonlarca kadın için tabandan yukarıya ekonomik ve sosyal kalkınmayı desteklemiştir.
Ancak kardeşlik tarih sahnesinden silindiğinde, yeni çatışma ve şiddet biçimleri yeniden ortaya çıkar ve çaresizce sonuçlarına katlanırız. Yeni toplama kampları ve katliamların kötülüğü, masumların kurban edildiği modern savaşlar ve toplumsal yapıyı tehdit eden yaygın şiddet, kayıtsızlığın, başkalarıyla ilişkilerin reddedilmesinin ve aynı zamanda aniden otokratik hale gelen bir gücün bedelidir.
Dolayısıyla, zamanımızın meydan okuması, iktidarın köklerini devirmek ve demos'un (halkın) katılımı ile kratos'un güçlerini yeniden dengelemektir. Ve bu sürecin katalizörü ancak kardeşlik olabilir. Bunun için, kapsamlı bir eğitim dönemine, becerilere geri dönüşe ve reformları ve yeni bağları damıtmak için yeni bir demokratik yönteme ihtiyaç vardır.
Comunità di Connessioni derneği ve Fondazione per la Sussidiarietà tarafından desteklenen Rimini Toplantısı'nda (bugün, 13:00, Conai Salonu A4), somut reform temalarının yanı sıra eğitim modelleri ve umudu yeniden canlandırmak için bir araya gelebilecek düşünce toplulukları sunacağız. Girişim daha sonra, Fratelli Tutti Vakfı ve Aziz Petrus Bazilikası tarafından düzenlenen Dünya İnsan Kardeşliği Toplantısı sırasında 12 Eylül'de Roma'da Campidoglio'da yeniden başlatılacak.
Bu, Thomas Stearns Eliot'ın "Çöl yerlerinde yeni tuğlalarla inşa edeceğiz" çağrısının yankılanmasını sağlayacak, ülkenin ve Avrupa'nın birçok köşesinde tekrarlanabilen somut bir yoldur.
— — — —
Sizlere kaliteli ve bağımsız bilgi sağlamaya devam edebilmek için yardımınıza ihtiyacımız var.
İl sussidiario
