Giorgio Conte hayat ve hayatın yanlış anlaşılmaları hakkında şarkılar söylüyor. Spirito sahnesinde müzik ve ironi dolu bir akşam

"'Otobüs şarkıları' kategorisine koyacağım bir şarkı çalacağız. Nakarat ne kadar derme çatma olursa o kadar iyi: elimizden gelenin en iyisini yapacağız." Giorgio Conte'nin müziğe yaklaşımı yorumladığı mizahi canlılık neredeyse rahatsız edici; Onu repertuarından bir seçki aracılığıyla tanımak çok önemlidir. Cuma akşamı gibi soğuk ve düşünceli bir akşamda, grubunu da yanına alarak Spirito di Vigarano Mainarda sahnesine çıkıyor. Conte, ses ve gitar, Alessandro Nidi, piyano, Alberto Parone, davul ve vokal bas (çok nadir ve heyecan verici bir enstrüman), Bati Bertolio, akordeon, piyano ve vibrandoneon. Gölge gölge yürüyor, diyorduk, (sahte) utangaçlıkla: Belki de seyircilerin birkaç şarkıdan sonra hemen yükselen ateşini ölçmek için. Konserin adı ' Prologlar ve Şarkılar ' olmasına rağmen, başlangıç ​​tamamen müzikten ve birkaç sözden oluşuyor. Grup, herkesin sinemada veya televizyonda en azından bir kere duymuş olduğu davul zurna eşliğinde 20th Century Fox'un tema şarkısıyla başlıyor. Temamız şu: Hemen kolektif bir iklim yaratmak. Giorgio Conte, Ferrara eyaletinde hedefleri göz önüne alınca hoşuna giden bir şey buldu: Büyük bir kamu başarısı, iyi gazetecilerin yazacağı bir şey. Konser, Grup 10'un bahar sezonunun son konseriydi.

Müzik derneği başkanı Massimo Cavalleretti, İtalyan müziğinin devlerinden, ulusal çapta tanınmış bir caz piyanisti, besteci ve Gruppo dei 10'un dostu olan ve 16 Mayıs'ta hayatını kaybeden Teo Ciavarella'nın anısına birkaç söz söyleyerek grubu tanıttı. Teo Ciavarella , 31 Ocak'ta Vigarano'da Andrea Poltronieri ile birlikte Lucio Dalla'ya 'Tra Ferrara e la luna' adlı konserde saygı duruşunda bulunmuştu. Anıların verdiği hüzün, Ciavarella'nın kişiliğini kutlamanın tek yoluna, müziğe yerini bıraktı. Giorgio Conte'nin müziği, her zaman kısa prologlarla başlar (kesinlikle). Daha doğrusu, bunlar birer beyit olduğu için, bunları proem olarak tanımlamak daha doğru olacaktır: ancak, ilham perilerine hiçbir çağrı yapılmamaktadır. Conte'ninki hayata ve onun yanlış anlaşılmalarına bir çağrıdır. "Nedenini bilmiyorum," dedi, "her seferinde insanlar benim hakkımda konuştuklarında, ilişkimi gündeme getiriyorlar: 'Giorgio Conte, daha ünlü Paolo'nun kardeşi...'. Bir noktada kendimi teslim ettim." Kendisini ve repertuvarını farklı kılan Savoyard ironisinin tipik bir istifası: 'Gnè, Gnè'den serbest dalış şampiyonu ve sürekli sarımsak yiyen JM'ye, kendini takıntısından kurtaran bir adamın hikayesi olan Mongolfiera'ya: "Yolda Fiat 500'ünün olmasını istemezdi, kapısı açık bir sıcak hava balonu: İçine iki torba kum at ve uçup git". Uçup gitmek, bir anlığına bile olsa: Giorgio Conte'nin kendisini dinleyenlere hediyesi.