Güvencesizlik ve yeraltı ekonomisi: Güney'de insanlar yılda 27 gün daha az çalışıyor

MİLANO – Kuzey’de insanlar yılda ortalama 255 gün, Güney’de ise 228 gün, yani 27 gün daha az çalışıyor. Venedik Mestre Cgia Araştırma Ofisi de bu durumu vurguluyor ve bu verilerin kökeninde en azından iki sıkı sıkıya ilişkili neden olduğunu belirtiyor. Cgia'ya göre birincisi, güney bölgelerinde ülkenin geri kalanında bulunmayan bir boyuta sahip olan ve istatistiksel olarak düzensiz çalışılan saatlerin sayılmasına izin vermeyen yaygın bir yeraltı ekonomisinden kaynaklanıyor. İkincisi, Güney'deki işgücü piyasasının çok fazla güvencesizlikle karakterize edilmesi, özellikle hizmetler sektöründe, çok sayıda mevsimlik işçinin konaklama ve tarım sektörlerinde çalışarak, ortalama çalışma saatini önemli ölçüde düşürmesi nedeniyle gönülsüz yarı zamanlı işlerde çalışmasının yaygın olmasıdır.

2023 yılında işçi ve memurların ortalama çalışma gün sayısının en yüksek olduğu il 264,9 gün ile Lecco ili oldu. Bunları Biella (264,3), Vicenza (263,5), Lodi (263,3), Padua (263,1), Monza-Brianza (263), Treviso (262,7) ve Bergamo (262,6) özel çalışanları takip ediyor. En az varlığın olduğu iller Foggia (213,5 gün), Trapani (213,3), Rimini (212,5), Nuoro (205,2) ve Vibo Valentia'dır (193,3). İtalya'da ortalama 246,1 gün oldu.

Maaşların kraliçesi Milano

Çalışma saatlerinin fazla olduğu bölgelerde verimlilik de daha yüksek oluyor ve dolayısıyla ücretler ve maaşlar da "daha ağır" oluyor. Kuzey'de 2023'te ortalama günlük ücret brüt 104 avro, Güney'de ise 77 avro olarak gerçekleşti; bu da yüzde 35'lik bir farka denk geliyor. Kuzey'deki verimlilik Güney'e göre %34 daha yüksekti. Girişimcilerin 2023 yılında en yüksek ortalama maaşı ödediği yer 34.343 avro ile Milano oldu. Monza-Brianza 28.833 avro ile onu takip ediyor, Parma 27.869 avro ile, Modena 27.671 avro ile, Bologna 27.603 avro ile ve Reggio Emilia 26.937 avro ile: lüks otomobil üretimi, mekanik, otomotiv, mekatronik, biyotıp ve tarımsal gıda gibi yüksek verimlilik ve yüksek katma değerli sektörlerin yoğunlaştığı bölgeler. Ancak en "fakir" çalışanlar 14 bin 854 avro ile Trapani'de, 14 bin 817 avro ile Cosenza'da, 14 bin 676 avro ile Nuoro'da ve son olarak 13 bin 388 avro ile Vibo Valentia'da. İtalya ortalaması ise 23.662 avro oldu.