Ian Thorpe, 2000 Olimpiyatları'ndaki kahramanlıklarından sonra yüzmeyi neredeyse BIRAKMA konusunda ilk kez konuştu

Sidney Olimpiyatları'ndaki altın gecesinin üzerinden 25 yıl geçtikten sonra Ian Thorpe, henüz 17 yaşındayken yüzmeyi bırakma noktasına geldiğini açıkladı.

2000 Olimpiyatları'nda üç altın ve iki gümüş madalya kazanan Thorpe, çocukluk hayali olarak nitelendirdiği Olimpiyat şampiyonluğunu elde etmesinin ardından emekliliği ciddi olarak düşündüğünü ilk kez itiraf etti.

Spor tarihine adını yazdırdığı Sidney Olimpiyat Parkı Su Sporları Merkezi'nde konuşan Thorpe, zafer, baskı ve boğucu şöhretin kendisini kanıtlayacak hiçbir şeyi kalmadığını düşünmeye iten gerçeküstü karışımını anlattı.

Thorpe , SMH'ye yaptığı açıklamada, "Aslında 'Tamam, bu benim için yeterli. Yapmayı planladığım her şeyi yaptım' diye düşündüm." dedi.

'Gençken hedefim olimpiyatçı olmaktı, hayalim ise olimpiyat şampiyonu olmaktı.

'Bunu başarmıştım ve çok kısa bir an için oradan uzaklaşmayı düşündüm.'

Thorpe, Avustralya spor tarihinin en büyük performanslarından biri olarak kabul edilen bir performansla dünyayı şaşkına çevirdiğinde tarih 16 Eylül 2000'di.

İlk olarak 400 metre serbestte, 17 numara ayaklara sahip genç sporcu, coşkulu ev sahibi taraftarları önünde altın madalya kazandı.

Yaklaşık bir saat sonra, erkekler 4x100 metre serbest bayrak yarışında son 15 metrede Amerikalı Gary Hall Jr.'ı geride bırakarak tarihi bir zafere imza attı.

Takım arkadaşlarının meşhur hava gitarı kutlaması anında Olimpiyat folkloruna girdi.

Thorpe'un altın madalyası, daha sonra 'şimdiye kadarki en iyi Oyunlar' olarak anılacak olan şeyin fitilini ateşledi.

Ancak gülümsemesinin ve madalyalarının ardında genç şampiyon sessizce uzaklaşmayı düşünüyordu.

Thorpe, kapanış töreninde bayrağı taşırken havuzun dışındaki hayatı hayal ediyordu.

'Kapanış töreni bitmişti ve aslında savaş uçakları stadyumun üzerinden uçuyordu' dedi.

'İşte o zaman, 'Belki de bittim' diye düşündüm. Bazen boğucu oluyordu ve üzerimdeki baskı çok büyüktü. İmkansız hayali gerçekleştirmiştim.'

Thorpe, kendisini havuza geri çeken şeyin daha fazla madalya kazanma isteği değil, Olimpiyatlar sonrası tatilinde spordan uzaklaşırken bulduğu ilham olduğunu söyledi.

'Havuzun dışında dünyam genişledi. Yüzmenin ötesindeki deneyimler bana geri dönme motivasyonunu verdi,' dedi.

Sidney Olimpiyatları, dünyanın dört bir yanından izleyen milyonlarca kişi için sorunsuz bir yolculuk gibi görünse de Thorpe, hayranlarına bunun hiç de öyle olmadığını hatırlattı.

Bir yıldan kısa bir süre önce bacağını kırmıştı. Alman teknik direktörün kendisini dopingle suçlamasının ardından özgüven eksikliğiyle de mücadele ediyordu; bu iddia, 17 yaşındaki oyuncu için derin bir yaraydı.

Thorpe, "Kazanacağımı varsayıyordum... ama 17 yaşındayım ve tüm bunların arkasında bir insan var." dedi.

'Olağanüstü şeyler yapabilirim ama her genç gibi beceriksiz ve rahatsızdım. Kalabalığın coşkusunu duyana kadar kendimden şüphe ediyordum. Bu bana yarış moduna geçmek için gereken o kısacık anı verdi.'

Efsanevi bayrak yarışı zaferi bile başlamadan önce neredeyse suya düştü. Mayo arızası Thorpe'un bloklarda gecikmesine neden oldu ve Avustralya'nın lider adamı Michael Klim ilk iki turu dünya rekoru hızıyla tamamlayana kadar gerginliği yatışmadı.

Thorpe, oradan yüzme tarihinin en ünlü son etaplarından birine doğru ilerledi.

Thorpe, 'Hall öne geçtiğinde kalabalık hep birlikte iç çekti' dedi.

'Ama iyi bir dönüş yaptım. 15 metreden itibaren insanlar bunun mümkün olduğunu anladı. Son 10 metre tam bir işkenceydi, ama arenadaki coşku ve takım arkadaşlarımın beni beklediğini bilmek beni duvara fırlattı.'

Sonuç kaos oldu. Takım arkadaşları, Hall'un yarış öncesi ABD'nin Avustralya'yı 'gitarlar gibi ezeceği' tahminini alaya almak için havada gitar çaldılar.

Thorpe o gece yemek salonuna girdiğinde, salondakiler ayakta alkışladı.

Ardından gelen şöhret hayatını sonsuza dek değiştirdi. Yabancılar, Thorpe altın bulduğunda nerede olduklarına dair hikayelerini sürekli paylaşıyorlar.

Hatta bazıları yarışlarını izlemek için uçuşlarını ertelediklerini iddia ediyor. Hatta bir kadın, onu desteklerken doğum yaptığını söyleyecek kadar ileri gitti.

'Ben de 'Neden izliyordun?' diye sordum, diye güldü Thorpe.

Şöhretle gerçeküstü karşılaşmalar da yaşandı. Cathy Freeman'ın efsanevi 400 metre koşusunu kazandığı sırada Chelsea Clinton'la birlikte oturduğunu, ardından haftalar sonra babası Başkan Bill Clinton ile Beyaz Saray'da Panama Kanalı hakkında sohbet ettiğini hatırlıyor.

Serena Williams, Oyunlar sırasında Ian Thorpe'u gördüğünde 'Aman Tanrım, bu Ian Thorpe' diye bağırdığını itiraf etmişti.

Ancak süperstarlığın bedeli de ortadaydı. Thorpe, takipçilerle, bitmek bilmeyen imza talepleriyle ve hatta toplum içinde eğilme anlarıyla bile mücadele etti.

"Daha fazla mahremiyet isterdim ama son derece kamusal yaptığım şeyler de var," dedi. "Aslında özçekimleri çok daha fazla tercih ediyorum. Bence imzalardan daha kişiseller."