Amerikalılar Gazze'yi olabilecek en kötü anda görmezden geldiler

Uzun zamandır ahlaki bir vahşet olan İsrail'in Gazze'deki savaşı, hayal edilemeyecek kadar kötüleşmenin eşiğinde.

Bu ayın başlarında, İsrail'in güvenlik kabinesi, Başbakan Benjamin Netanyahu'nun Gazze'deki savaşın " son hamleleri " olarak tanımladığı bir planı onayladı. "Gideon'un Arabaları" olarak adlandırılan operasyonun planı , Gazze'deki kalan binaların toplu olarak imha edilmesini ve Şeridin büyük kısmının İsrail tarafından "fethedilmesini" öngörüyor.

2 milyondan fazla Filistinli sivile bir seçenek verilecek: Küçük bir " insani bölgede " süresiz yaşamak ya da başka bir üçüncü ülkeye gitmek. En azından üst düzey bir İsrailli yetkili, Maliye Bakanı Bezalel Smotrich, bu politikanın amacının Filistinlilerin etkili bir şekilde ikinci seçeneği seçmeye zorlanacakları kadar çok acı çektirmek olduğunu açıkça ilan etti - etnik temizliğin ders kitabı örneği .

Smotrich 6 Mayıs'ta "Birkaç ay içinde... Gazze tamamen yok olacak," dedi . Siviller "tamamen umutsuzluğa kapılacak, Gazze'de umut olmadığını ve aranacak hiçbir şey olmadığını anlayacak ve başka yerlerde yeni bir hayata başlamak için yer değiştirme arayışına girecekler."

Gazze'deki durum zaten vahimin ötesinde: İsrail'in dış yardımlara uyguladığı abluka çocukları aç bıraktı. İsrail, Smotrich'in tarif ettiği şeyi yapsaydı, sonuçları anlatılmaz ölüm ve acı olurdu.

“[Örgütüm] daha önce soykırım terimini kullanmadı. Şimdi kullanıyoruz,” diyor Uluslararası Politika Merkezi düşünce kuruluşunun başkan yardımcısı Matt Duss.

Savaşın başlangıcından bu yana ABD, sahadaki dinamikleri değiştirmek için çok az şey yaptı. Trump yönetimi Filistinlilere yardım etme konusunda hiçbir ilgi göstermedi ve ( Axios'tan Barak Ravid'e göre) "Başbakan Benjamin Netanyahu'ya uygun gördüğü şekilde hareket etmesi için etkili bir şekilde yeşil ışık yaktı." Trump'ın kendisi Filistin nüfusunu Gazze'den çıkarıp yakındaki Arap ülkelerine göndermeyi önerdi.

Savaşın gidişatını değiştirmek için hala zaman var. İsrail'in bu tür maksimalist saldırılara girişmemesinin kendi nedenleri var ve Trump daha önce, eğer siyaset lehineyse İsrail'i ateşkese doğru itmeye istekli olduğunu gösterdi.

Ancak İsrail'in planları, ABD'deki pek çok kişinin Gazze'deki katliama dikkat etmeyi bıraktığı bir zamanda gerçekleşiyor; belki savaşın bitmek bilmeyen dehşetinden yorulmuşlardı, belki de ülke içindeki vahim siyasi durum yüzünden dikkatleri dağılmıştı.

Ancak bu, gözlerinizi kaçırmak için en kötü olası zamandır. İsrail'in vaat ettiği şey, bir başka savaş turu değil, ahlaki açıdan iğrenç bir savaşın suç teşkil eden bir tırmanışıdır.

Burada risklerin ne olduğunu açıkça belirtmek önemli: Gazze'deki Filistin halkının kaderinin belirlenebileceği dar bir zamandayız.

İsrail ordusu, Gideon's Chariots'un herhangi bir uygulamasını Trump'ın bu haftaki Orta Doğu seyahatinden sonraya erteledi; İsrail hükümetini bunu uygulamamaya ikna etmek için bir pencere var (belki de daralıyor). Aslında, üst düzey bir İsrail güvenlik yetkilisi CNN'e bu ertelemenin müzakere edilen ateşkes anlaşması için rehineler için "bir fırsat penceresi sağlamak" için tasarlandığını açıkça söyledi .

Biden yönetiminde üst düzey bir Orta Doğu yetkilisi olan Ilan Goldenberg gibi uzmanlar, İsrail'in bu planı gerçekten uygulamak istememesi ihtimalinin gerçek olduğunu düşünüyor. Bana, "Umuyoruz ki bu, Hamas'a rehineleri serbest bırakması için baskı yapma tehdididir," diyor.

Bu umut, İsrail'in asalet duygusundan değil, kendi çıkarlarını düşünmesinden kaynaklanmaktadır.

"Gazze'deki siviller için korkunç sonuçların yanı sıra, Hamas'ı gerçekten ortadan kaldırması pek olası değil ve İsrail'e büyük bir maliyeti olacak," diyor şu anda merkez sol J Street lobisinin baş politika görevlisi olan Goldenberg. "Filistinliler arasında biraz meşruiyete sahip bir 'tutma kuvveti' yoksa, her şey boşa gidecek ve Hamas sadece yeraltına inip bir ayaklanmayla savaşacak."

İsrail'in Ofek düşünce kuruluşunun eş direktörü Yehuda Shaul da İsrail hükümetinin henüz ne kadar ileri gitmeye istekli olduğuna karar vermediğine inanıyor. Ancak, "yörüngenin" kasvetli olduğu konusunda uyarıyor - kısmen Netanyahu'nun koalisyonunun siyasi dengesi nedeniyle.

Netanyahu'nun iktidarda kalması, aşırı sağcı milletvekillerinin parlamento desteğine bağlıdır, bunların başında Smotrich gelir. Bu grup Gazze'nin düzleştirilmesini ve ilhak edilmesini istiyor ve liderleri istediklerini elde etmek için Netanyahu'yu tehdit etmeye fazlasıyla istekli.

Smotrich, nisan ayı sonlarında yaptığı açıklamada , "Hamas'ı yenmek için bir kampanya başlatın, Gazze'yi işgal edin ve başka bir çözüm bulunana kadar geçici bir askeri hükümet kurun, rehineleri geri getirin ve Trump'ın [Gazze'yi nüfusundan arındırma] planını uygulamaya koyun - aksi takdirde bu hükümetin var olma hakkı kalmayacak" dedi.

Bu hizbin etkisi, Gideon's Chariots gibi bir şeyin zaman geçtikçe daha olası hale gelmesi anlamına geliyor. Shaul, "Bu savaş yakında bitmezse," diyor, "kesinlikle böyle bir politikaya ulaşacağız."

İsrail hükümeti gerçekten de Filistinli sivillere karşı korkunç suçlar işlemeye açıkça söz veriyor — dünyanın son bir buçuk yıldır gördüğünden bile daha büyük bir vahşet. İsrail'in Gazzelilere uyguladığı şiddeti göz önünde bulundurarak bu tehdidin ciddiye alınması gerektiğine inanmak için her türlü nedenimiz var. Ancak bunun henüz kaçınılmaz olmadığını da biliyoruz — en kötü senaryoların bile önlenebileceğini.

İsrail'in aşırı şiddeti için gerekli silahları ve siyasi örtüyü sağlayan ABD'ye bağımlılığı, Amerikan başkanları için önemli bir kaldıraç noktası yaratıyor. Trump ise, Filistinli sivil yaşamına kendi iyiliği için ilgi göstermedi (ve yerli Filistin yanlısı aktivistlere karşı tam bir küçümseme gösterdi).

Ancak o, Filistinlilerin Gazze'den kovulmasını görmek için her türlü bedeli ödeyecek ideolojik bir İsrail yanlısı katı tutumcu değil. Bu yılın başlarında geçici ateşkesi sağlamadaki rolü, kamuoyunun algısına karşı hassas olduğunu gösteriyor. Eğer artan şiddet onu kötü gösterecekse veya bunu önleyerek etkileyici görünebileceğini düşünüyorsa, en azından İsrail'in maksimalizmine karşı bir tür tepki gösterme şansı var.

Bu yüzden Amerikan halkının onaylamaması aslında önemli olabilir. Ne yazık ki, buna pek dikkat etmiyorlar.

Nisan ayında yayınlanan bir Pew anketi, İsrail-Hamas savaşını " kişisel olarak önemli " olarak gören Amerikalıların oranında 10 puanlık bir düşüş olduğunu buldu. Google Trends'ten alınan verilere göre, "Gazze" kelimesi için arama hacmi, 7 Ekim saldırılarından bu yana en düşük seviyede.

Bu, kamuoyunun yabancı savaşlara olan ilgisinde bilinen bir örüntüyü takip ediyor. Şaşırtıcı çatışmalar çıktığında — Rusya'nın 2022'de Ukrayna'yı işgali veya IŞİD'in 2014'te Kuzey Irak'ı ele geçirmesi gibi — kamuoyunun ilgisinde bir patlama yaşanıyor. Ancak bu, kaçınılmaz olarak, haber doğrudan etkilenmeyen Amerikalıların çoğunluğu için daha az şok edici gelmeye başladıkça azalıyor.

İsrail-Hamas savaşı biraz farklıydı, üniversite kampüslerinde ve başka yerlerde sürekli kitlesel protestolara ilham verecek kadar dikkat çekmeyi başardı. Bunun bir nedeni İsrail-Filistin çatışmasının küresel siyasi hayal gücünde oynadığı benzersiz roldür. Bir diğer nedeni de birçok Amerikalının dini bağlılıkları veya kişisel bağlantıları olması ve bu da onları sonuca kişisel olarak yatırım yapmaya itiyor.

Ancak böylesine yüksek profilli bir dış çatışma bile kamuoyunun dikkatini çekmekte zorluk çekecektir. Ve Amerikalılar şu anda içeride çok fazla şey yapıyor.

Ancak, kamuoyunun dikkatinin yeniden çekilmesi için bir an varsa, o da şimdi. Bu sefer gerçekten farklı: Önümüzdeki günler ve haftalar, savaştan sonra Gazze'de Filistinlilerin anlamlı bir şekilde yaşayıp yaşamayacağına karar verebilir. Sıradan Amerikalılar, İsrail hükümetini veya Trump yönetimini kontrol etmiyorlar, ancak ahlaki öfkeyi ifade etme kapasitelerini koruyorlar. An bunu gerektiriyor.