'Burada, Şimdi': Faslı sanatçı Younes Rahmoun, Smith College Sanat Müzesi'nde ilk Kuzey Amerika sergisini düzenliyor
Faslı soyut sanatçı Younes Rahmoun, 100'den fazla ülkede eserlerini sergiledi; ancak Kuzey Amerika'daki ilk sergisi tam burada, Pioneer Vadisi'nde gerçekleşiyor.
Rahmoun, "Here, Now" adlı sergisinde son 25 yılda yaratılan ve "kendinizle bağlantı kurmak ve burada ve şimdide olmak için alan sağlamayı" amaçlayan toplam 15 eseri sergiliyor. Bir basın bültenine göre, temalarının başında doğa, yer ve manzara; maneviyat; hareket ve göç geliyor. Sergide Smith College Sanat Müzesi'nde sergilenen eserlerin yanı sıra Smith kampüsünde ve West Whately'deki MacLeish Field Station'da bir dizi yerel kurulum yer alıyor.
Küratör Emma Chubb, Rahmoun'un çalışmalarının "fikir ve maddilik açısından gerçekten geniş kapsamlı" olduğunu söyledi.
"Kumaşla, metalle, kil ile, kağıtla, ışıkla, cam pencerelerle şeyler yapıyor ve bunların hepsi bu evrene, yani başkalarıyla paylaşmak istediği evrene geri bağlanıyor gibi görünüyor," dedi. "Bence tüm çalışmalarında gerçekten hayran olduğum bir bağlantı ve cömertlik ruhu var ve bence bu, sanatla ilgili tüm bu sorulara, sanatın dünyayla ilişkisine açılıyor."
"Görsel olarak hala çok güçlü ve bazen bir sanatçının bu kadar çok farklı materyal veya medya arasında hareket eden böylesine net bir vizyona sahip olmasının zor olduğunu düşünüyorum," diye ekledi ve "Bence o bunu çok iyi yapıyor."
Chubb, Fas sanatı konusunda akademik bir geçmişe sahip ve ilk olarak Rahmoun ile tanıştığı Fas'ta yaşadı. Müzedeki rolünü, Faslı sanatçıları bir Amerikan sanat kurumuyla buluşturmak için kullanmak istiyordu ve Rahmoun ona çok uygun görünüyordu.
"Doğa fikirleri, disiplinler arası sohbetler ve mekanla gerçekten ilgileniyor," dedi ve "bunun çok sayıda güzel bağlantı sağlayacağını ve gerçekten değerli hissettireceğini düşündüm."
Bu, Rahmoun'un Kuzey Amerika'daki ilk tam sergisi olsa da Smith'e ilk kez eser getirmesi değil. 2019'da, "Chajara-Tupelo" adlı performansının bir parçası olarak, bir kalabalığın önünde Paradise Pond'un yanına bir tupelo ağacı dikti ve bu sırada Botanik Bahçesi personelinden ödünç aldığı kıyafetleri giydi. Ağacın yanındaki sergi metninde şöyle deniyor: "Büyüdükçe ağaç, dikildiği sırada birliktelik anını hatırlatıyor ve ziyaret eden herkese açık uçlu bir tefekkür daveti sunuyor." (Müze için 2022'de yazdığı bir blog yazısında , Smith öğrencisi ve müze araştırma görevlisi Indigo Cassais, "Ağaca neden bu kadar çekildiğimi bilmiyordum. Hala tam olarak anlamıyorum, ancak bunun tekrar tekrar aynı noktaya dönmenin meditatif niteliğiyle bir ilgisi olduğunu düşünüyorum. Ağaç her zaman orada. Sürekli bir şey. Ancak aynı zamanda, onu her gördüğümde farklı oluyor.")
Ağaçlarla bağlantılı bir diğer enstalasyon olan “Ghorfa #13”, West Whately'deki kolejin MacLeish Saha İstasyonu'ndaki ormanda yer alıyor. Rahmoun'un 2006'da inşa etmeye başladığı yapı, ziyaretçilerin "bir anlığına içeride olabileceği, uzun veya kısa bir an olabileceği ve yalnız kalma, kendimizle olma ve belki de sahip olduğumuz içsel alanla bağlantı kurma" zamanı geçirebileceği şekilde tasarlanmış, şeffaf duvarlara sahip küçük bir ahşap alandır.
"Çok özel bir yer çünkü sakin bir yer. Doğayla bağlantılıyız ama devasa bir doğa yerindeyiz ve çok yüksek ağaçlar var," dedi. "... Yani içeride, korunaklı olabiliyoruz ama aynı zamanda dışarıdayız da çünkü tüm duvarlar şeffaf."
Lyman Bitki Evi'nin içinde, adı "tohum" anlamına gelen "Habba" adlı yedi dakikalık bir video enstalasyonu olan ağaç temalı bir başka çalışma daha yer alıyor. Rahmoun'un yarattığı 171 çizimden oluşan animasyon serisinde, bir ağacın tohumdan meyveye kadar olan yaşam döngüsü gösteriliyor.
Elbette, Rahmoun'un tüm çalışmalarının doğal dünyayla bu kadar belirgin bir bağlantısı yok. "Markib" adlı bir enstalasyon, "tekne" anlamına geliyor ve içinde yeşil ışıklar bulunan 99 katlanmış kağıt tekneden oluşan bir sergi kopyası. Hem müze personeli hem de Smith öğrencileri tarafından katlanan tekneler, karanlık bir alanın içinde havada bir daire şeklinde asılı duruyor.
Rahmoun, her teknenin bir kişiyi temsil ettiğini ve ışıkların içsel bir ışık hissini temsil ettiğini söyledi. Tavan ile zemin arasında orta noktada konumlandırılmaları, onun "manevi boyut ile gerçek boyut" dediği şeyin ortasında olma hissini temsil ediyor.
"Bu, toplulukla ilgili, bir yerden gelen bu ışığı almak için bir arada olmakla ilgili sembolik bir çalışma," dedi ve ışıkları bir güç kaynağına bağlayan kabloları işaret etti. "Bu toplulukların hepsi bu ışığı alıyor çünkü birlikteler."
Chubb, "Işık mekanizmasını test ederken, ışık bana çok düşük ve zayıf geldi," dedi. "'Bu bir odada nasıl okunacak?' diye düşündüğümü hatırlıyorum. Sonra 99'unun hepsi bir arada ve çok güçlü, bu yüzden metafor gerçek oldu."
Chubb, ziyaretçilerin yalnızca Rahmoun'un çalışmalarına ve çağdaş Fas sanatına ilgi duymalarını değil, aynı zamanda Smith kampüsünün farklı bölümlerinin birbirleriyle bağlantı kurma biçimleri hakkında yeni bir anlayış edinmelerini umduğunu söyledi. Bunun ötesinde, onun amaçladığı çıkarım şu: "Etrafımızdaki her şeyde ilham bulabiliriz - belki her gün görmediğimiz veya fark etmediğimiz, bize ilham verebilecek ve birbirimize daha yakın hissetmemizi sağlayabilecek basit şeyler."
“Burada, Şimdi” 13 Temmuz Pazar gününe kadar Smith College'da olacak.
Daily Hampshire Gazette
