Londra, çocuk bakımına erişim konusunda Kanada'nın en kötü şehirleri arasında yer alırken, ebeveynler kreş bulmakta zorlanıyor

Ülke çapında günlük 10 dolarlık çocuk bakım programının uygulanmasını değerlendiren yeni bir raporda, ülkede bu programa erişimin en zor olduğu yerlerden birinin Londra olduğu belirtildi.

Şehirdeki birçok yeni ve anne-baba adayı için kreş arayışı aşırı stres kaynağı oldu; hatta bazı durumlarda tam bir umutsuzluk. Londralı Jennifer Boswell yıllardır bekleme listesinde olmasına rağmen oğlu için hâlâ yer bulamadı.

"12 haftalık hamileydim ve listeye girdim, o zamanlar bu bana saçma gelmişti," dedi. "Ama görünüşe göre bu yeterli olmamış çünkü oğlum Haziran'da iki yaşına bastı ve hâlâ yerimiz yok."

Londra'lı bir diğer anne Christina Sunstrum, hamileliğinin henüz beşinci haftasında bekleme listesine girdi ve kızı gelecek ay bir yaşına girdiğinde işe geri dönmeye hazırlanıyor. Güncellemeler için merkezlere başvurduktan sonra, umutsuzluğa kapılıyor.

"Hepsi Eylül ayında kadroda yer alacağını öngörmediklerini söyledi."

Ontario, 2022 yılında Kanada genelindeki Erken Öğrenme ve Çocuk Bakımı planı kapsamında çocuk bakımının ortalama maliyetini günlük 10 dolara düşürmeyi kabul etti. Maliyetler düşerken, Kanada Politika Alternatifleri Merkezi'nin (CCPA) Perşembe günü yayınladığı yeni bir rapora göre , Londra, çocuk bakımına erişim açısından Kanada genelindeki 45 şehir arasında beşinci en kötü şehir olarak sıralandı.

Raporda, okul çağındaki çocukların yüzde ellisinin, her 10 çocuğa üç çocuk bakım yeri düşen "çocuk bakım çöllerinde" yaşadığı belirtiliyor. Diğer yarısı ise "yetersiz kapsama" (üç ila 5,8 çocuk bakım yeri) olan bölgelerde yaşıyor ve şehirdeki çocukların yalnızca yüzde 0,6'sı, 5,9 veya daha fazla çocuk bakım yeri hedefini karşılayan bölgelerde yaşıyor.

CCPA'dan David MacDonald, "Londra özellikle kötü durumda" dedi ve şehrin federal hedeflere uyum sağlayabilmesi için çocuk bakım merkezlerinde yaklaşık 6000 yeni alan açılması gerektiğini ekledi.

"Ebeveynlerin çok daha uygun fiyatlı alanlar gördükleri halde bulamadıkları bir durumla karşılaşmak istemiyoruz."

'Oyunun ilerisinde olduğumu düşünüyordum'

Londra bölgesindeki ebeveynler, istedikleri çocuk bakım merkezleri için birden fazla bekleme listesine katılabilecekleri OneList web sitesi üzerinden başvuruda bulunabilirler. Boswell, bir merkeze ne kadar süreceğini sormak için başvurduğunu ve önlerinde 200'den fazla aile olduğunu öğrendiğini hatırladı.

Hala bir düzine kadar bekleme listesinde olduğunu söyleyen çocuk, daha sonra çocuğunu bir Montessori okuluna kaydettirdiğini söyledi.

Boswell, "Çocuk bakımının arz ve talep yasalarına karşı duyarsız olduğu hissi var," dedi. "Bu kadar büyük bir talep varsa, daha fazla yerin açılması gerektiğini düşünürdünüz... Bence çözüm bu olmalı."

Kocasının doğum izni sona ermek üzereyken stresin başladığını söyledi. Boswell ve kocası birkaç özel kreş denedikten sonra, şans eseri bir sonuç alamayınca, haftada üç gün çocuklarına bakması için bir aile dostuyla anlaştılar ve diğer iki gün de büyükanne ve büyükbabanın çocuğu götürmesini sağladılar. Boswell'in gerektiğinde işten izin alacağını ve neyse ki işinin bu konuda oldukça esnek olduğunu da ekledi.

Sürekli bir şeyleri idare etmenin zor olduğunu, ancak tek seçeneğinin bir dadı tutmak olduğunu ve bunun da çok pahalı olduğunu açıkladı.

Sunstrum, kızı için günlük 45 dolara mal olabilecek özel, ruhsatsız kreşler gibi alternatif seçenekler de aradığını söyledi. Fiyat konusunda endişeli, ancak diğer bölgelerdeki artan yaşam maliyetleri, kendisini başka seçeneği olmayan bir döngünün içinde sıkışmış gibi hissettiriyor.

Sunstrum, "Daha pahalı bir kreşin ücretini karşılayamazsınız, ama daha az çalışmayı da göze alamazsınız," dedi. "Hamile olduğumu öğrendiğim anda başvuruda bulunduğumda kendimi avantajlı sanıyordum, ama görünüşe göre öyle değilmiş."

MacDonald, bir 'okul kurulu' yaklaşımına ihtiyaç olduğunu söylüyor.

MacDonald, çocuk bakımı ve günlük 10 dolarlık programın genişletilmesi söz konusu olduğunda, daha fazla alana ihtiyaç duyulduğunun açık olduğunu söyledi. Bu konunun nasıl ele alınacağının, programın başarısının anahtarı olacağını ve en iyi yolun kâr amacı gütmeyen kuruluşların genişlemesi olacağını da sözlerine ekledi.

Bunun bir örneği, Newfoundland ve Labrador'un Anaokulu Öncesi Programı'dır, dedi. Eyalet hükümeti kâr amacı gütmeyen bir kuruluşu (bu durumda YMCA) seçti ve kaç alana ihtiyaç duyulduğunu ve bunların hangi topluluklarda inşa edileceğini belirledi.

"Genişlemeye yönelik bu tür bir 'okul kurulu' yaklaşımının bizi oraya götüreceğini düşünüyorum" dedi.

"Bence federal hükümet [eyaletlere] şunu söylemeli: 'Her bir şehrinizde bir plan görmek istiyoruz, orada bir sağlayıcının adını görmek istiyoruz ve bunların kâr amacı gütmeyen kuruluşlar olmasını istiyoruz.' Bu, yalnızca Londra'da değil, Ontario'daki tüm şehirlerde görmemiz gereken bir şey."