Tronville: Okul çocukları köylerinin geleceğini nasıl hayal ediyor?

Tronville okulundaki tek sınıftaki bu on üç CM1 ve CM2 öğrencisi şanslı. Dedikleri gibi, "havalı" bir öğretmen tarafından denetlendikleri için şanslılar. Ayrıca, entelektüel özgürleşmeye elverişli sakin bir ortamda öğrenim gördükleri için de şanslılar. Metz Agglomeration Territorial Coherence Plan (Scotam) temsilcileri ve başkanı, Ban-Saint-Martin belediye başkanı Henri Hasser ile birlikte , tüm okul yılı boyunca şu tema üzerinde çalıştılar: "Yarın için hangi bölge?" Ve tüm önerilerinin anlam kazanması onların sözleriyle oluyor. CM2'de Soazic, "Beş duyumuzla bir harita oluşturmalıyız: işitme, koku alma, görme, dokunma ve tat alma." diye başlıyor.

Kısacası, kendi duygularınızı kullanarak kasabayı keşfetmek . Ve böylece, yavaş yavaş, fikirler akmaya başladı: "Köyün etrafında yürüyorduk ve kuşları duyduk. Şarkıları hoş," diye temin ediyor Gautier. "Evet, ama yolda giden arabalar çok gürültü yapıyordu," diye ekliyor masadaki komşusu. "Ve sürücüler çok hızlı sürüyor, tehlikeli." Bu gözleme dayanarak, çocuklar köyün girişinde ve çıkışında yolu daraltmayı, hızı düşürmeyi önerdiler. Ve bu hız adalarına ağaç dikmeyi, "böylece kuşlar da orada yuva yapabilir."

Marie-Lou yürüyüşleri sırasında kışın bacaların yanık odun kokusu veren dumanlar çıkardığını fark etti. "Gezegen için iyi değil," diye yargılıyor. Atmosfere _CO2 emisyonlarını sınırlamak için öğrencilerin aklına parlak bir fikir geldi: "Ya bir güneş kooperatifi kursaydık?" diye öneriyor Clément. "Evlerin çatılarına fotovoltaik paneller yerleştirirdik ve elektrik tüm köyü çalıştırırdı." Bu konsept Scotam temsilcilerine çekici geldi .

Başka bir notta, zevk konusunda, okul çocukları, "Jarny'deki Breuillot çiftliğinde" bulunanlara benzer yerel kaynaklı yiyecekler için bir dağıtım noktası umuyorlar, diye açıklıyor öğretmen ve okul müdürü Fabien Ripamonti. "Un, peynir, içecekler, meyve, sebze, et." Jade, "Evimizin etrafında yapılan birçok güzel şey var," diye temin ediyor. "Ve bu, ebeveynlerimizin süpermarkete gitmek zorunda kalmasını önleyecek." Kokuya gelince, çocuklar hayatı daha yeşil yollarla görmek istiyorlar. Tarlaları sınırlamak ve biyolojik çeşitliliği teşvik etmek için çitler, yazın sislerle dikilen bir köy meydanı, orada burada meyve ağaçları, neden çok istedikleri oyun alanının yanında olmasın.

Son olarak Jade, Lexy, Oumou ve diğerleri bazı evlerin cephelerine dokundular: "Kaba, hoş değil. Neden Jaumont taşı gibi yerel malzemelerle inşa etmiyoruz?"

Bu düşüncelerin meyvesi rahatsız edici derecede olgun. Abartılı projeler değil, sadece küçük cennet köşelerini korumak istiyorlar, bu köşe bir Cennet Bahçesi'ne dönüşecek, "bir bisiklet yolu Tronville'i Puxieux'a bağladığında". Henri Hasser ve Scotam üyeleri bu toplantıdan çok etkilenmişlerdi : "İklim acil durumunun farkına vardınız ve gerçek çözümler önerdiniz. İyi fikirleriniz, iyi tepkileriniz var. Yarın, sorumlu yetişkinler olacaksınız."