Macaristan'da Orban, Pride'dan sonra her zamankinden daha kırılgan

27 Mayıs 1988'de, pankartlar taşıyan, müzik çalan ve şarkı söyleyen bir kalabalık Peşte şehir merkezinden Buda'ya yürüdü. Daha önce, komünist diktatörlük altında, binlerce insanın yalnızca kötü ve/veya aptal insanların onaylamayacağı bir dava için sokağa çıkması düşünülemezdi. Bu özel dava çevreydi. Gösteri Gabcikovo-Nagymaros barajlarını [Tuna Nehri üzerinde] protesto etti. Bu projenin tabutuna çakılan bir çivi oldu, ama aynı zamanda ölmekte olan bir diktatörlüğün tabutuna çakılan bir çivi oldu.

Cinsel azınlıkların ve diğer azınlık gruplarının haklarını korumak da yalnızca çok kötü niyetli ve/veya aptal insanların karşı çıktığı bir şeydir. Ancak 28 Haziran 2025'te otuz yedi yıl öncekinden çok daha büyük bir kalabalığın Deak Meydanı'ndan Politeknik Üniversitesi'ne yürümesinin tek nedeni bu değil. Ayrıca, durgun rejimlerde sıklıkla olduğu gibi, modası geçmiş otokrasinin kendi gücünü ve kamuoyunu yanlış değerlendirmesi de bu nedendendir. Onur Yürüyüşü'nün beceriksizce yasaklanmasıyla, eşcinsel hakları yürüyüşü genel olarak toplanma ve özgürlük hakkı için ülke çapında bir karnavala dönüştü.

1988'den farklı olarak