Şilili film yapımcısı Diego Céspedes: “AIDS yıllarının aydınlık tarafını anlatmak istedim”

Amerikan dergisi, filmin "hem tatlı, hem komik, hem tutkulu, hem de bazen saçma" olduğunu, "her insanın içinde barındırdığı sevgi ve şiddetin bir kısmını keşfeden büyük bir duygu patlaması" olduğunu söylüyor. Çeşitlilik . Şilili genç Diego Céspedes'in ilk uzun metraj filmi olan ve 15 Mayıs Perşembe günü Un Certain Regard seçkisinde gösterilen Pembe Flamingo'nun Gizemli Bakışı, yabancı basında büyük yankı uyandırdı.

Yürek parçalayıcı, şefkat ve insancıllık dolu, mizah ve fantezi parçacıklarıyla bezeli Pembe Flamingo'nun Gizemli Bakışı , kendine özgü bir üslupla queer topluluğunun görünürlük arayışını yeniden ele alıyor. Film bizi 1982 yılında Şili'nin ücra köşelerine, yerel bir kabarede gösteri yapan küçük bir transseksüel ve travesti topluluğunun yaşadığı bir maden köyüne götürüyor. AIDS salgınının başladığı sıralarda bölgede bir efsane dolaşıyordu: Hastalık, iki erkeğin ilk görüşte aşkı sırasında basit bir bakışmayla bulaşıyordu.

Diego Céspedes, Caméra d'Or ve Queer Palm için yarışan filminin tanıtımı için gittiği Cannes Film Festivali'nde Courrier International'ın sorularını yanıtladı.

COURRIER INTERNATIONAL: AIDS salgınını konu alan son dönem filmlerinin çoğu büyük şehirlerde geçiyor. Filminizin konusu Şili'nin kuzeyindeki bir çölde geçiyor. Peki bu tercihin sebebi ne?

DIEGO CÉSPEDES: 1980'lerde Şili'de madencilik büyük bir patlama yaşadı. Çoğunlukla erkeklerin yaşadığı ve son teknolojilerin kullanıldığı şehirler ortaya çıktı. Sonra her şey durdu ve bu kasabalar hayalet kasabalara dönüştü. Bana öyle geliyor ki, filmim için mükemmel bir ortam sunuyorlardı, zaten filmin bu kavramlar etrafında yapılandırılacağını biliyordum.