Kadın dörtlüsü La Mal Coiffée'nin Oksitan kırmızısı

21 Haziran'da, Fête de la Musique için La Mal Coiffée, Palais-Royal bahçesinde şarkı söylemek üzere başkente geldi. Kültür Bakanlığı'nın o gün, muhafazakârdan ziyade protesto niteliğindeki sözde "geleneksel" müziğe bahis oynarken aldığı risk de buydu. Oksitanca şarkı söyleyen bu dörtlünün Karine Berny, Myriam Boisserie ve Marie Coumes ile birlikte dört müzisyeninden biri olan Laetitia Dutech, "Onlar sadece diz çöktüğümüz için harikalar," diye gürledi. " Halk hareketinin aktörleri" tarafından dağıtılan toplu bir bildiri , Bakan ^tarafından reddedilen "kararnameyle iptal edilen milyonlarca avroluk kesintiler ve kredilere" ilişkin şikayetleri dile getiriyordu. Operasyon, Laetitia Dutech için "hakimiyetin güzel bir sembolü" olan Palais-Royal'in Rachida Dati'nin pencereleri altında gerçekleştirildi.

Üç hafta önce, daha beklenen bir ortamda, Oksitanca popüler geleneğinde dağınık görünümüyle alay edilen bir karakter olan La mal cofada'ya atıfta bulunarak seçilen La Mal Coiffée, 2021'de Roge ile açılışını yaptığı "kırmızı ses" üçlemesinin üçüncü bölümü olan sekizinci albümü Rojas'ı sundu. Dolayısıyla kırmızı, öfke, tutku ve Languedoc'daki bağcılık mücadelelerini körükleyen toprağın kanı gibidir; 1907'de bastırılan bağcı hareketinden, Claude Marti'nin Lengadoc Roge şarkısının yankı bulduğu 1970'lerdeki mücadelelere kadar. La Mal Coiffée bugün bu şarkıcı ve şairden Lo pais que vol viure ("Yaşamak isteyen ülke") şarkısını seslendiriyor. Haçlıların kurbanları olan Albililere (1209-1229) ve Narbonne Komünü'ne (1871) göndermelerle. Bu ülke, “dik selvi, tuzlu Corbières/Ölü köy, terk edilmiş topraktır” (“Es lo ciprès quilhat, las Corbièras Saladas/Es lo vilatge mort, la tèrra terkada” ).

Bu makalenin %82,53'ü okunmayı bekliyor. Geri kalanı abonelere ayrılmıştır.