Fransız hip-hop'unun paradoksu, baskın ama yeterince değer görmeyen bir tarz

Hip-hop, Fransız müziğine yaklaşık on yıldır egemen. Fransız rap, Afropop ve Karayip esintili müziğin bir arada bulunduğu, eserleri 2016'dan beri her yıl en çok dinlenen şarkı ve albüm satışları listelerinde zirveye yerleşen bir müzik türü. Üçüncü yıl, bu geniş müzik akımından sanatçılar 13 Mayıs'ta Boulogne-Billancourt'daki (Hauts-de-Seine) La Seine Musicale'de düzenlenecek Flames töreninde onurlandırılacak. Ancak bu popüler başarının paradoksal olarak medya dünyasında pek bir etkisi olmuyor.

Bu, 4 Ağustos 1994'te çıkarılan ve en hafif tabirle beklenmedik olan Toubon yasasının bir yan etkisiydi: Radyo istasyonlarının en az %40 Fransızca şarkı yayınlamasını gerektiren bu yasanın yürürlüğe girmesi, Fransız hip-hop'ına ilk parlak saatlerini kazandırdı. Daha sonra antenler, o güne kadar pek duyulmamış Fransız rapçilerin ünvanlarına çevrildi. 1996'dan itibaren yayın çizgisi rap üzerine yoğunlaşan Skyrock'ın ortaya çıkışı, bu müziğin kendi başına bir tür olarak yerleşmesini tamamladı.

Skyrock'ın başarısı ve Générations ve Mouv' gibi diğer radyo istasyonlarının ortaya çıkmasıyla Fransız hip-hop'u daha geniş bir alana yayıldı. Ancak bu müzik türünün son on yıldaki benzeri görülmemiş başarısına rağmen, genel radyo ve televizyondaki yayını sınırlı ve tutarsız kalmaya devam ediyor. Ulusal Fonografik Yayıncılık Sendikası'nın (SNEP) yıllık raporlarına göre, 2020 yılında "En İyi 200 Akış Teklisi" arasında Fransızca konuşan hip-hop müziğinin %62'si yer aldı. Aynı yıl bu müzik türündeki şarkılar "En İyi 100 radyo"nun sadece %11'ini temsil ediyordu.

Bu makalenin %84.42'sini okumanız gerekiyor. Geri kalanı ise abonelere ayrılmıştır.