Sara García veya profesyonel pilot olma hayali insanı ele geçirdiğinde

Kadın futbolu, profesyonel alanda tartışmalı olduğu kadar spor cephesinde de son zamanlarda iyi haberler sunuyor. Sporun kralında birçok oyuncunun herhangi bir İspanyol işçiyle karşılaştırılabilecek asgari bir ücret kazanmasının ne kadar zor olduğunu gördükse, diğer, daha azınlık sporları hakkında ne söyleyebiliriz? Artık para kazanmakla ilgili değil, hayatını riske atmak ve hayatta kalmak için alternatif bir iş bulmak için çok para ödemek zorunda kalmakla ilgili olduğunda uç durumlar ortaya çıkıyor. Sara García'nın durumu da böyle.

Mesleğini gerçekten geçimini sağlayabilen çok az arazi motosikleti sürücüsü var, ancak kadınlar için bu neredeyse imkansız bir görev haline geliyor. Bilinmeyen bir nedenden dolayı, motosikletlerde her zaman erkek ve kadın kategorileri arasında bir ayrım yoktur. Bazen motokros gibi uzmanlık alanlarında ayrılırlar, ancak pist yarışı gibi diğerlerinde ayrılmazlar. Dakar benzeri etkinliklerde ise her ikisi de bir arada bulunur ve bu bazen kafa karışıklığına ve tartışmalara yol açar, ancak bu iyiye işaret değildir.

Zamora doğumlu sporcu, Baja Dünya Şampiyonu ve üç kez İspanya arazi şampiyonu . Erkeklerle yarıştığı büyük etkinliklerde oldukça iyi sonuçlar elde etti, ancak kadınlar kategorisindeki klası tartışılmaz. Sorun şu ki, on beş yıldan fazla bir süredir en üst seviyede yarışan Sara, geçimini sağlamak bir yana, yarışmanın masraflarını bile zar zor karşılayabiliyordu. Buna bir de yedi yıllık partneri ve motosiklet arkadaşıyla ilişkisinin kopması eklenince , psikolojik olarak çöktü.

"Gerçek şu ki, evet, tamamen yıkılmıştım," diye itiraf ediyor Sara. "Yedi yıl boyunca kişisel ve profesyonel hayatınızı paylaştığınız kişiyle evlendikten sadece üç ay sonra boşanmak çok zordu. Ama buna, hayatınızın yarısından fazlasını bir spor hayalinin peşinden koşmaya adadıktan sonra, bundan geçiminizi sağlayamayacağınızı gördüğünüz gerçeğini de eklerseniz, hayatınızda hangi yöne gideceğinizi kendinize sormanız ve ısrarcı olmanın mantıklı olup olmadığını görmeniz kaçınılmazdır." Bu şüpheler, Blanca Vakfı direktörü Lola Fernandez-Ochoa ile temasa geçmesinin sebebiydi.

Psikolojik yardım

Sara García, Vakfı Instagram'da tesadüfen keşfettiğini ve hemen kendisiyle özdeşleştiğini itiraf ediyor. Lola Fernandez-Ochoa, kız kardeşi Blanca'nın üzücü vefatının ardından Vakfı kurdu. Tarihin en büyük İspanyol sporcularından biri olan sevgili kayakçımız, geride bir miras ve bir misyon bıraktı: Sporcuların spor kariyerleri boyunca ve sonrasında ruh sağlıklarını korumak . Lola ve Sara'nın iş birliği fikri de böyle ortaya çıktı.

"Şimdilik Vakıf, İspanyol Motosiklet Federasyonu aracılığıyla bana bir psikolog buldu ve gerçek şu ki bu çok yardımcı oldu," diye itiraf ediyor Sara. "Tuhaf ama artık eskisi kadar yoğun olmasam da daha iyi sonuçlar alıyorum. Belki de durumun zorluğunu daha iyi kabullendim ve sadece iyi performans göstermeyi düşünerek yarışıyorum, profesyonel düzeyde bir değişiklik yaratabileceğini düşündüğünüz o sonucu elde etmeyi değil."

Sara'nın sportif hedefleri arasında, en önemli etkinliği olan Dakar'ın da içinde bulunduğu Kros Dünya Şampiyonası'nda yarışmak da var. Bunu güvenle başarmak için toplam 300.000 avroluk bir bütçesi var. Zamora doğumlu bisikletçi, "Bu günlerde sponsorluk bulmanın çok zor olduğunu biliyorum," diye itiraf ediyor, "ama yatırımlarının karşılığını iyi alabileceklerini düşünüyorum. Ama şimdi kısa vadeli hedefler belirliyorum. Şimdilik birkaç gün içinde Baja Aragón'da yarışacağım ve oradan daha fazla destek alıp itfaiyeci sınavlarımı geçmeye çalışacağım."

İtfaiyeci mi? Ama mühendis olarak eğitim almadın mı? diye sorduk. "Evet, ama sorun şu ki , bir mühendis olarak bunu spor aktivitemle birleştirmem imkansız . Bir aylık tatilin var ve ondan sonra nasıl idare edeceğin sana kalmış. Örneğin, İtalyan rakiplerimin polis sponsorluğunda yarıştığını fark ettim. Bunun nedeni, diğer ülkelerde olduğu gibi, orada da iki aktiviteyi birleştirmene izin veren güvenlik güçleri ve devlet kurumlarının olması. Burada ise itfaiyeci ve CECOP operatörü olmak benzer bir durum olabilir."

Sporcular ve anlaşmalar

Sara'nın mesleki çıkmazı, İspanya'da ordu, polis veya itfaiye gibi kurumlar arasında ciddi bir iş birliği anlaşmasının olmadığı akıl almaz gerçeğine dikkat çekiyor. Elit sporcuların tüm bu kurumlara sağlayabileceği katkı olağanüstü, ancak şimdilik gelişimleri en hafif tabirle zayıf. Örneğin, Sara García'yı motosiklet kullanan bir Seprona (Ulusal Polis) memuru olarak düşünün. Dağlarda olmaması gereken bir yerde motosiklet kullanırken bir motosikletçiyi kaçırması tuhaf olurdu.

"Denemeyi bırakmak istemiyorum," diye kararlılıkla onaylıyor Sara. " Motosikletler benim hayatım ve öyle ya da böyle yarışmaya devam etmek istiyorum. Arabalarda şansımı denedim ve keyif aldım, ama iki tekerlek benim işim. Kendimi Baja 1000'de (ünlü Amerikan Baja California yarışı) test etmek istiyorum, Dakar'da büyük başarılar elde etmek istiyorum, Dünya Kros Şampiyonası'nı kazanmak istiyorum ve yeni kaskımda Blanca Fernandez-Ochoa'nın resmini taşımanın iyi bir fikir olacağını düşünüyorum."

ADO (Olimpiyat Sporcularına Yardım) bursları, sporumuzda elit olmalarına rağmen, seçkin birkaç kişiye ayrılmış kazançlı reklam sözleşmelerine erişemeyen kadın ve erkeklerin karşılaştığı ekonomik sorunu kısmen çözdü. Sorun şu ki, motosiklet gibi sporlar için bu tür bir destek mevcut değil ve daha da kötüsü, tüm motor sporlarında olduğu gibi, katılımı en pahalı sporlardan biri.

Motosiklet Federasyonu yardımcı oluyor, ancak Sara'nın uluslararası yarışmalarda parlaması için değil, daha da önemlisi, onun örneğinden ilham alan birçok kızın Laia Sanz, Jana Sanchez Nequi, Berta Abellán veya Sara gibi kadınların izinden gitmesi için çok daha fazla sponsora ve devlet desteğine ihtiyacı var. Sporumuzda profesyonel olma kararlılığımızın, birini devirme riskini taşımaması için elimizden gelen her şeyi yapmalıyız.