Gerçekten hayatta spordan daha fazlası var mı?

Güzel bir yürüyüş mahvoldu. Golf hakkında bir kitabın adı.

Spor salonunda saatler harcamanıza gerek yok, ne yediğinizin bir önemi yok; uzun veya kısa, şişman veya zayıf olabilirsiniz ve yine de yaşlılığa kadar oynayabilecek formda kalabilirsiniz. Profesyonel iseniz, golfün tartışmasız dünya bir numarası Amerikalı Scottie Scheffler'ın durumunda olduğu gibi, yılda 100 milyon avro kazanabilirsiniz.

Ama Scottie tatmin olmuyor. Scottie bir filozof. Scottie dindar bir Hristiyan ve aynı zamanda, belki de farkında olmadan, Sartre veya Camus'ye göre "absürt"ün yeni başlayan bir müridi. Golfün dört büyük turnuvasından biri olan British Open'ın başlamasından bir gün önce, geçen hafta düzenlenen basın toplantısında, elit bir sporcu Scottie'ninki kadar devrimci ve yıkıcı düşünceler ortaya koymamıştı.

Scottie, "Hayatta en tatmin edici şey olacağını düşündükleri şeyi başaran birçok insan var," dedi. "Ama bir numaraya ulaştığınızda, 'Bunun anlamı ne? Anlamı ne? Bu turnuvayı kazanmak için neden bu kadar heveslisin?' diye düşünüyorsunuz. Bu, hayatımın her günü bana işkence eden bir şey."

Elbette, durup düşündüğünüzde tüm sporlar absürttür, ancak golf, dolambaçlı zorluğu ve amacının absürtlüğüyle hepsini geride bırakır: Çok küçük bir topu çok uzun bir sopayla yüzlerce metre ötedeki küçücük bir deliğe atmak, yol boyunca ormanları, çalılıkları, gölleri veya kum havuzlarını aşmak -veya aşmamak-, çoğu zaman sağanak yağmur altında ve karşıdan esen rüzgara karşı. Üstelik kurallar, her turda 18 kez böyle bir zulme boyun eğmenizi gerektiriyor.

Open'ı kazandıktan sonra Scheffler, Wimbledon'daki Alcaraz veya Nadal gibi çimlerde yuvarlanmadı.

Ama Scottie sadece oynadığı spordan bahsetmiyordu. Hayatın kendisini düşünüyordu. O basın toplantısında söylediği başka bir şeye bakın: "Açık Turnuvası'nı kazanmak için neden bu kadar hevesliyim? Bilmiyorum, çünkü kazanırsam birkaç dakikalığına harika olacak... ve sonra, 'Bu akşam yemekte ne var?' Hayat devam ediyor. Benimki dolu dolu bir hayat değil. Bana verdiği başarı duygusu nedeniyle beni tatmin ediyor, ama kalbimin en derin yerlerinde beni tatmin etmiyor."

Lamine Yamal'ın böyle bir şey söylediğini hayal etmek zor. Ya da Cristiano Ronaldo, Lionel Messi veya Dani Carvajal'ın. Bazen sporcular zaferleri için Tanrı'ya şükrederek O'na yönelirler. Scottie ise dini bambaşka bir boyuta taşıyor. Tutkulu bir İncil okuyucusu olan Scottie, Augusta'daki 2022 Masters'ı kazandıktan sonra şöyle demişti: "Golf oynamamın sebebi Tanrı'ya şan ve şeref kazandırmaya çalışmam."

Şimdi, üç yıl sonra, sanki fikrini değiştiriyor ya da en azından beklenmedik nüanslar keşfediyor gibi görünüyor. Bu hafta sonu onu Açık'ta oynarken gördüm. İster iyi ister kötü oynasın, hiçbir şeyden o kadar etkilenmemişti ki, hayatını adadığı oyundan neredeyse nefret ediyormuş gibi bir izlenim veriyordu. Turnuvayı kazandığı anda, Wimbledon'da kazanan Alcaraz veya Nadal gibi çimlerde yuvarlanmadı, bir bebek gibi gözyaşlarına boğulmadı. Yumruğunu havaya kaldırdı, belki de inançtan ziyade nezaketten, kupa töreninin zorunlu ritüeline ve bir başka basın toplantısına doğru yola koyuldu. Toplantıda, hayal kırıklığı yaratan bir tavırla, "Bir kupa kazanmanız mutlu olacağınız anlamına gelmez. Neyse... sonuçta hayatta golf oynamaktan daha fazlası var," dedi.

Bir numaranın önerdiği şekilde hareket etmenin ve düşünmenin sonuçları yıkıcıdır.

Scottie'nin ne kadar "yıkıcı" olduğunu anlıyor musun? "Sırf bir kupa kazandın diye..." derken neyi kastediyorsun? "Hayatta daha fazlası var..." derken neyi kastediyorsun? Scottie, bize her şeyin bir serap, bir saçmalık olduğunu, en sevdiğimiz takımın veya oyuncunun zaferine bu kadar tutkuyla bağlanmaya değmeyeceğini mi söylüyorsun? Futbolun yaşamdan veya ölümden daha önemli olduğunu söyleyen her kimse yanılmış mı?

Scottie'nin önerdiği gibi hareket etmenin ve düşünmenin sonuçları yıkıcıdır. Eğer takımımız için zafer -haftalarca, aylarca veya yıllarca hayalini kurduğumuz zafer- yalnızca geçici, iki dakikalık bir tatmin sunuyorsa, sporu bir gösteri, hayallerimizin deposu ve neşemizin kaynağı olarak mı terk etmeliyiz?

Ayrıca okuyun

Scottie'ye göre mantık bunu söylüyor. Golf gibi imkânsız bir oyunda robot gibi ustalaşan Scottie, kendini derin biri sanıyor. Ama daha da derin bir şeyi anlamıyor: Mantıksız varlıklarız ve sporda ve her şeyde duygulara boyun eğmemiz, yalnızca Tanrı'nın değil, insanlığın da şanı, şanlı deliliğidir.