Lecrim'in şüpheli bir reformu

Hükümetin onayladığı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu, soruşturmanın hâkimler tarafından değil, savcılar tarafından yürütülmesini ve dolayısıyla UCO gibi kurumların bağlı olduğu adli kolluk birimlerinin de denetlenmesini öngörüyor.

Bakanlar Kurulu, Salı günü, Hükümet'in yargıyı kontrol altına almak için bir adım daha atmayı planladığı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (Lecrim) reformuna yeşil ışık yaktı. Bu, muhtemelen boş bir hayalden ibaret , çünkü şu anda Yürütme gerekli desteğe sahip olmadığından, yasanın parlamentodan geçme olasılığı yüksek. Bu durum, özellikle bu veya başka herhangi bir yasanın geçirilmesi için elzem olan Junts'un son saatlerde yasama organının geri kalanında Sánchez ile işbirliğini sonlandırdığını duyurmasının ardından daha da belirginleşiyor.

Hükümet tarafından çıkarılan yasa , soruşturmalar üzerinde hakimlere değil savcılara kontrol yetkisi vermeyi ve dolayısıyla UCO gibi birimleri de içeren adli polisin denetimini sağlamayı amaçlıyor. Ayrıca, siyasi partilerin veya sendikaların bu hakkı kullanmasını doğrudan yasaklayarak, İspanya Anayasası'nın 125. maddesinde güvence altına alınan özel kovuşturma hakkını da kısıtlamayı amaçlıyor.

Hükümetin yasayı meşrulaştırmak için öne sürdüğü gerekçe adalet sistemini modernize etmek ve ceza yargılamasını "tüm Avrupa ve Batı demokrasilerinde" standart hale getirmek olsa da, hem zamanlama hem de İspanya hukuk sistemindeki Savcılık Makamının bağımsız olmaması bu gerekçeyi çürütmektedir.

Eşi, kardeşi, başsavcısı ve hükümetteki ve partideki en yakın işbirlikçileri hakkında soruşturma yürütülürken, Sánchez'in kendisine yasal işlemler üzerinde daha fazla kontrol sağlayacak bir reformu gerçekleştirme isteğinin modernizasyonla bir ilgisi olduğuna inanmak zor. Yargıç María Jesús del Barco bunu Salı günü kristal berraklığında dile getirdi.

Bir parti (herhangi bir parti) iktidardayken, soruşturmanın Cumhuriyet Savcılığı tarafından yürütülmesini ister, çünkü Başsavcılık aracılığıyla yargılama üzerinde belirleyici bir etkiye sahiptir . Aynı zamanda, herhangi birinin kendisine dava açmasını engellemek için özel kovuşturma hakkını kısıtlamak ister. Aynı parti muhalefetteyken, soruşturmanın hâkimler tarafından yürütülmesini ve özel kovuşturmanın mümkün olduğunca geniş kapsamlı olmasını ister.

İspanya'da, Başsavcı'nın şüpheli eylemlerinin de gösterdiği gibi, Cumhuriyet Savcılığı Hükümete büyük ölçüde bağlıdır ; bu, çoğu Avrupa hukuk sisteminde görülmeyen bir durumdur. Mevcut koşullar altında, soruşturmaların bu Bakanlığın bağımsızlığını güvence altına alan bir reform yapılmadan savcıların eline bırakılması, özellikle doğrudan kendisini etkileyen ceza davalarına hükümetin müdahalesine kapı aralamaktadır.

Şu anda, Félix Bolaños'un önerdiği reform ciddi şüpheler uyandırıyor ve Sánchez'in yargıyı kontrol altına almak için çaresiz bir girişimde bulunduğuna işaret ediyor. Yeni yasayla hükümet, Cumhuriyet Savcılığı üzerindeki kontrolünü ve Cumhuriyet Savcılığı'nın adli kolluk üzerindeki kontrolünü, kendisini etkileyen herhangi bir yolsuzluk soruşturmasına müdahale etmek için kullanabilir. Bu Bakanlığın tam bağımsızlığını garanti altına almak için önceden mutabakatla bir reform yapılması halinde, Cumhuriyet Savcılığı'nın soruşturmayı nihayetinde yönetmesi olasılığı mantıklı olabilir.