Sessiz şehir

'Auschwitz, Sessiz Şehir', Altamarea tarafından yayımlanan kısa öyküler ve iki şiirden oluşan bir kitap. Nazi ölüm kamplarından sağ kurtulan , elbette Yahudi ve en basiretli temsilcilerinden biri olan Primo Levi'nin otuz beş yıl boyunca yazdığı metinlerden oluşan bir derleme. Ancak, hafızalarına ve ruhlarına, yanan bir kalemden daha büyük bir güç ve acıyla kazınan sürekli bir hayatta kalmanın aşırı zorluklarını çeken diğerlerini de küçümsemiyor.

Eser, daha az ölçüde fantastik öykülerden ve türler arasında ayrım çizgilerinin olmadığı, her şeyin cehenneme tekabül ettiği bir mekân ve zamanda geçen otobiyografik öykülerden oluşuyor. Levi'nin bu kitapta yaptığı şey, diğer nesneleştirilmiş mahkumlar gibi, kendisine tutukluluğunun nedenini sormak; çünkü insan olmanın anlamını inkâr eden bir dönemi temsil eden kötülüğün saf kişileştirilmesinin ötesinde , böyle bir vahşetin nedenini kimse anlamamış ve anlamıyor.

Hikâyelerde, Yahudi olarak doğmanın günahını işlemiş mahkûmların yaşadığı aşağılanma, çaresizlik ve korkunç açlık, sürekli ve kaçınılmaz bir şekilde tekrarlanıyor, evet, aşağıda imzası bulunanlar gibi, tarih boyunca inançları yüzünden zulüm gören Yahudiler, Naziler , Alman halkı, Hitler'in gönüllü cellatları olan sözde seçilmiş halk olmadıkları halde farklı oldukları için yok edilen Yahudiler .

İlginçtir ki, ilk öyküde Vidal'ın karakteri, " Eğer Bu Bir Adamsa "da görünen bir başkasının tıpatıp aynısıdır. Mahkum kısa boylu, çok güçlü ve zekâsı kıt, yaşamaya mahkum biri. Ancak, yangını alt etme yeteneğine rağmen, toplama kampı evreninde hapsedilen Yahudilerin büyük çoğunluğu gibi o da ölüyor. Kötülüğün habercileri tarafından tasarlanmış en baskıcı, endüstriyel sisteme neredeyse hiç kimse dayanamıyor.

Her öykü ve her iki şiir üzerinde durmak, çoğu zaman cevapsız kalan birçok soruya bir bakış sunuyor. Kötülüğün güçlü temeli burada yatıyor. İnsan sorgulama sanatını ne kadar iyi formüle edip ustalaşırsa ustalaşsın , çoğu zaman sonsuz bir işkence seansında oluşturulmuş yanlış cevaplarla karşılaşacaktır.